< Johannes 18 >

1 Då Jesus hadde tala desse ordi, gjekk han ut med læresveinarne sine og yver til hi sida av Kedronsbekken. Der var det ein hage; den gjekk han og læresveinarne inn i.
تاح کَتھاح کَتھَیِتْوا یِیشُح شِشْیانادایَ کِدْرونّامَکَں سْروتَ اُتِّیرْیَّ شِشْیَیح سَہَ تَتْرَتْیودْیانَں پْراوِشَتْ۔
2 Men Judas, svikaren, kjende og den staden; for der kom Jesus ofte saman med læresveinarne sine.
کِنْتُ وِشْواسَگھاتِیِہُوداسْتَتْ سْتھانَں پَرِچِییَتے یَتو یِیشُح شِشْیَیح سارْدّھَں کَداچِتْ تَتْ سْتھانَمْ اَگَچّھَتْ۔
3 Judas hadde fenge med seg vaktmannskapet og nokre av sveinarne åt øvsteprestarne og farisæarane, og no kom han dit med kyndlar og lampor og våpn.
تَدا سَ یِہُوداح سَینْیَگَنَں پْرَدھانَیاجَکاناں پھِرُوشِنانْچَ پَداتِگَنَنْچَ گرِہِیتْوا پْرَدِیپانْ اُلْکانْ اَسْتْرانِ چادایَ تَسْمِنْ سْتھانَ اُپَسْتھِتَوانْ۔
4 Som no Jesus visste alt som skulde koma yver honom, gjekk han fram og sagde til deim: «Kven leitar de etter?»
سْوَں پْرَتِ یَدْ گھَٹِشْیَتے تَجْ جْناتْوا یِیشُرَگْریسَرَح سَنْ تانَپرِچّھَتْ کَں گَویشَیَتھَ؟
5 «Jesus frå Nasaret, » svara dei. «Det er eg, » segjer han. Judas, svikaren, stod der og saman med deim.
تے پْرَتْیَوَدَنْ، ناسَرَتِییَں یِیشُں؛ تَتو یِیشُرَوادِیدْ اَہَمیوَ سَح؛ تَیح سَہَ وِشْواسَگھاتِی یِہُوداشْچاتِشْٹھَتْ۔
6 Då han no sagde til deim: «Det er eg», for dei attende og fall til jordi.
تَداہَمیوَ سَ تَسْیَیتاں کَتھاں شْرُتْوَیوَ تے پَشْچادیتْیَ بھُومَو پَتِتاح۔
7 So spurde han deim endå ein gong: «Kven leitar de etter?» - «Jesus frå Nasaret, » sagde dei.
تَتو یِیشُح پُنَرَپِ پرِشْٹھَوانْ کَں گَویشَیَتھَ؟ تَتَسْتے پْرَتْیَوَدَنْ ناسَرَتِییَں یِیشُں۔
8 «Eg hev alt sagt dykk at det er eg, » svara Jesus; «er det då meg de leitar etter, so lat desse få ganga!»
تَدا یِیشُح پْرَتْیُدِتَوانْ اَہَمیوَ سَ اِماں کَتھامَچَکَتھَمْ؛ یَدِ مامَنْوِچّھَتھَ تَرْہِیمانْ گَنْتُں ما وارَیَتَ۔
9 Soleis skulde det sannast det ordet som han hadde sagt: «Eg hev ikkje mist nokon av deim du gav meg.»
اِتّھَں بھُوتے مَہْیَں یالّوکانْ اَدَداسْتیشامْ ایکَمَپِ ناہارَیَمْ اِماں یاں کَتھاں سَ سْوَیَمَکَتھَیَتْ سا کَتھا سَپھَلا جاتا۔
10 Simon Peter hadde eit sverd; han drog det og hogg til tenaren åt øvstepresten, og sneidde av honom det høgre øyra. Tenaren heitte Malkus.
تَدا شِمونْپِتَرَسْیَ نِکَٹے کھَنْگَلْسْتھِتیح سَ تَں نِشْکوشَں کرِتْوا مَہایاجَکَسْیَ مالْکھَنامانَں داسَمْ آہَتْیَ تَسْیَ دَکْشِنَکَرْنَں چھِنَّوانْ۔
11 Då sagde Jesus til Peter: «Stikk sverdet ditt i slira! Lyt eg’kje drikka den skåli som Far min hev gjeve meg?»
تَتو یِیشُح پِتَرَمْ اَوَدَتْ، کھَنْگَں کوشے سْتھاپَیَ مَمَ پِتا مَہْیَں پاتُں یَں کَںسَمْ اَدَداتْ تیناہَں کِں نَ پاسْیامِ؟
12 So tok dei og batt Jesus - det var vaktmannskapet og hovdingen deira og sveinarne åt jødarne.
تَدا سَینْیَگَنَح سیناپَتِ رْیِہُودِییاناں پَداتَیَشْچَ یِیشُں گھرِتْوا بَدّھوا ہانَنّامْنَح کِیَپھاح شْوَشُرَسْیَ سَمِیپَں پْرَتھَمَمْ اَنَیَنْ۔
13 Dei førde honom fyrst til Annas; for han var verfar åt Kajafas, som var øvsteprest det året.
سَ کِیَپھاسْتَسْمِنْ وَتْسَرے مَہایاجَتْوَپَدے نِیُکْتَح
14 Det var Kajafas som hadde gjeve jødarne den rådi, at det var best ein mann døydde for folket.
سَنْ سادھارَنَلوکاناں مَنْگَلارْتھَمْ ایکَجَنَسْیَ مَرَنَمُچِتَمْ اِتِ یِہُودِییَیح سارْدّھَمْ اَمَنْتْرَیَتْ۔
15 Simon Peter og ein annan læresvein fylgde etter Jesus. Den læresveinen var kjend med øvstepresten, og kom med Jesus inn i garden åt øvstepresten;
تَدا شِمونْپِتَرونْیَیکَشِشْیَشْچَ یِیشوح پَشْچادْ اَگَچّھَتاں تَسْیانْیَشِشْیَسْیَ مَہایاجَکینَ پَرِچِتَتْواتْ سَ یِیشُنا سَہَ مَہایاجَکَسْیاٹّالِکاں پْراوِشَتْ۔
16 men Peter vart standande utanfor, ved døri. Den andre læresveinen, han som var kjend med øvstepresten, gjekk då ut og tala med gjenta som vakta porten, og fekk Peter inn.
کِنْتُ پِتَرو بَہِرْدْوارَسْیَ سَمِیپےتِشْٹھَدْ اَتَایوَ مَہایاجَکینَ پَرِچِتَح سَ شِشْیَح پُنَرْبَہِرْگَتْوا دَووایِکایَے کَتھَیِتْوا پِتَرَمْ اَبھْیَنْتَرَمْ آنَیَتْ۔
17 So segjer portnargjenta til Peter: «Du skulde vel ikkje og vera ein av læresveinarne åt denne mannen?» «Nei, » svara han.
تَدا سَ دْوارَرَکْشِکا پِتَرَمْ اَوَدَتْ تْوَں کِں نَ تَسْیَ مانَوَسْیَ شِشْیَح؟ تَتَح سووَدَدْ اَہَں نَ بھَوامِ۔
18 Huskararne og sveinarne hadde gjort upp ein koleld og stod og vermde seg; for det var kaldt. Og Peter stod og hjå deim og vermde seg.
تَتَح پَرَں یَتْسْتھانے داساح پَداتَیَشْچَ شِیتَہیتورَنْگارَے رْوَہْنِں پْرَجْوالْیَ تاپَں سیوِتَوَنْتَسْتَتْسْتھانے پِتَرَسْتِشْٹھَنْ تَیح سَہَ وَہْنِتاپَں سیوِتُمْ آرَبھَتَ۔
19 Øvstepresten spurde no Jesus um læresveinarne hans og um læra hans.
تَدا شِشْییشُوپَدیشے چَ مَہایاجَکینَ یِیشُح پرِشْٹَح
20 Jesus svara: «Eg hev tala fritt og ope for all verdi; eg lærde allstødt i synagoga og i templet, der alle jødarne kjem saman, og eg hev aldri tala i løynd.
سَنْ پْرَتْیُکْتَوانْ سَرْوَّلوکاناں سَمَکْشَں کَتھامَکَتھَیَں گُپْتَں کامَپِ کَتھاں نَ کَتھَیِتْوا یَتْ سْتھانَں یِہُودِییاح سَتَتَں گَچّھَنْتِ تَتْرَ بھَجَنَگیہے مَنْدِرے چاشِکْشَیَں۔
21 Kvi spør du meg? Spør deim som hev høyrt meg, kva det er eg hev tala til deim! Dei veit kva eg hev sagt.»
مَتَّح کُتَح پرِچّھَسِ؟ یے جَنا مَدُپَدیشَمْ اَشرِنْوَنْ تانیوَ پرِچّھَ یَدْیَدْ اَوَدَں تے تَتْ جانِنْتَ۔
22 Då han sagde det, gav ein av sveinarne som stod innmed, Jesus eit slag i andlitet og sagde: «Svarar du øvstepresten so?»
تَدیتّھَں پْرَتْیُدِتَتْواتْ نِکَٹَسْتھَپَداتِ رْیِیشُں چَپیٹیناہَتْیَ وْیاہَرَتْ مَہایاجَکَمْ ایوَں پْرَتِوَدَسِ؟
23 «Hev eg sagt noko urett, » svara Jesus, «so prova at det er urett; men var det rett det eg sagde, kvi slær du meg då?»
تَتو یِیشُح پْرَتِگَدِتَوانْ یَدْیَیَتھارْتھَمْ اَچَکَتھَں تَرْہِ تَسْیایَتھارْتھَسْیَ پْرَمانَں دیہِ، کِنْتُ یَدِ یَتھارْتھَں تَرْہِ کُتو ہیتو رْمامْ اَتاڈَیَح؟
24 So sende Annas han bunden av stad til Kajafas, øvstepresten.
پُورْوَّں ہانَنْ سَبَنْدھَنَں تَں کِیَپھامَہایاجَکَسْیَ سَمِیپَں پْرَیشَیَتْ۔
25 Medan stod Simon Peter og vermde seg. Då sagde dei til honom: «Du skulde vel ikkje vera ein av læresveinarne hans, du og?» Han neitta det og sagde: «Nei, det er eg ikkje.»
شِمونْپِتَرَسْتِشْٹھَنْ وَہْنِتاپَں سیوَتے، ایتَسْمِنْ سَمَیے کِیَنْتَسْتَمْ اَپرِچّھَنْ تْوَں کِمْ ایتَسْیَ جَنَسْیَ شِشْیو نَ؟ تَتَح سوپَہْنُتْیابْرَوِیدْ اَہَں نَ بھَوامِ۔
26 So segjer ein av huskararne åt øvstepresten - han var skyld den som Peter hadde hogge øyra av -: «Såg eg deg ikkje sjølv i lag med honom i hagen?»
تَدا مَہایاجَکَسْیَ یَسْیَ داسَسْیَ پِتَرَح کَرْنَمَچّھِنَتْ تَسْیَ کُٹُمْبَح پْرَتْیُدِتَوانْ اُدْیانے تینَ سَہَ تِشْٹھَنْتَں تْواں کِں ناپَشْیَں؟
27 Då neitta Peter att. Og med det same gol hanen.
کِنْتُ پِتَرَح پُنَرَپَہْنُتْیَ کَتھِتَوانْ؛ تَدانِیں کُکُّٹورَوتْ۔
28 Frå Kajafas fører dei Jesus til borgi. Det var tidleg på morgonen. Sjølve gjekk dei ikkje inn i borgi; for dei vilde ikkje gjera seg ureine, so dei ikkje kunde eta påskematen.
تَدَنَنْتَرَں پْرَتْیُوشے تے کِیَپھاگرِہادْ اَدھِپَتے رْگرِہَں یِیشُمْ اَنَیَنْ کِنْتُ یَسْمِنْ اَشُچِتْوے جاتے تَے رْنِسْتاروتْسَوے نَ بھوکْتَوْیَں، تَسْیَ بھَیادْ یِہُودِییاسْتَدْگرِہَں ناوِشَنْ۔
29 So gjekk Pilatus ut til deim og sagde: «Kva er det for klagemål de fører mot denne mannen?»
اَپَرَں پِیلاتو بَہِراگَتْیَ تانْ پرِشْٹھَوانْ ایتَسْیَ مَنُشْیَسْیَ کَں دوشَں وَدَتھَ؟
30 «Var han ikkje ein illgjerdsmann, so hadde me ikkje gjeve honom yver til deg, » svara dei.
تَدا تے پیتْیَوَدَنْ دُشْکَرْمَّکارِنِ نَ سَتِ بھَوَتَح سَمِیپے نَینَں سَمارْپَیِشْیامَح۔
31 Då sagde Pilatus til deim: «Tak de honom og døm honom etter lovi dykkar!» «Me hev ikkje lov til å taka livet av nokon, » svara jødarne.
تَتَح پِیلاتووَدَدْ یُویَمینَں گرِہِیتْوا سْویشاں وْیَوَسْتھَیا وِچارَیَتَ۔ تَدا یِہُودِییاح پْرَتْیَوَدَنْ کَسْیاپِ مَنُشْیَسْیَ پْرانَدَنْڈَں کَرْتُّں ناسْماکَمْ اَدھِکاروسْتِ۔
32 Soleis skulde det sannast det ordet Jesus hadde sagt då han vitra um kva slag avferd han skulde få.
ایوَں سَتِ یِیشُح سْوَسْیَ مرِتْیَو یاں کَتھاں کَتھِتَوانْ سا سَپھَلابھَوَتْ۔
33 So gjekk Pilatus inn i borgi att; han kalla Jesus fyre seg og sagde til honom: «Er du kongen yver jødarne?»
تَدَنَنْتَرَں پِیلاتَح پُنَرَپِ تَدْ راجَگرِہَں گَتْوا یِیشُماہُویَ پرِشْٹَوانْ تْوَں کِں یِہُودِییاناں راجا؟
34 Jesus svara: «Segjer du det av deg sjølv, eller hev andre tala soleis til deg um meg?»
یِیشُح پْرَتْیَوَدَتْ تْوَمْ ایتاں کَتھاں سْوَتَح کَتھَیَسِ کِمَنْیَح کَشْچِنْ مَیِ کَتھِتَوانْ؟
35 «Er då eg ein jøde?» svara Pilatus; «folket ditt og øvsteprestarne hev gjeve deg yver til meg. Kva hev du gjort?»
پِیلاتووَدَدْ اَہَں کِں یِہُودِییَح؟ تَوَ سْوَدیشِییا وِشیشَتَح پْرَدھانَیاجَکا مَمَ نِکَٹے تْواں سَمارْپَیَنَ، تْوَں کِں کرِتَوانْ؟
36 Jesus svara: «Mitt rike er ikkje av denne verdi; var riket mitt av denne verdi, so vilde sveinarne mine strida for meg, so eg ikkje skulde koma i henderne på jødarne. Men no er’kje riket mitt av denne verdi.»
یِیشُح پْرَتْیَوَدَتْ مَمَ راجْیَمْ ایتَجَّگَتْسَمْبَنْدھِییَں نَ بھَوَتِ یَدِ مَمَ راجْیَں جَگَتْسَمْبَنْدھِییَمْ اَبھَوِشْیَتْ تَرْہِ یِہُودِییاناں ہَسْتیشُ یَتھا سَمَرْپِتو نابھَوَں تَدَرْتھَں مَمَ سیوَکا اَیوتْسْیَنْ کِنْتُ مَمَ راجْیَمْ اَیہِکَں نَ۔
37 «Men so er du då ein konge?» sagde Pilatus. Jesus svara: «Det er som du segjer; eg er ein konge. Til det er eg fødd, og til det er eg komen til verdi, at eg skal vitna for sanningi. Kvar den som er av sanningi, lyder på mi røyst.»
تَدا پِیلاتَح کَتھِتَوانْ، تَرْہِ تْوَں راجا بھَوَسِ؟ یِیشُح پْرَتْیُکْتَوانْ تْوَں سَتْیَں کَتھَیَسِ، راجاہَں بھَوامِ؛ سَتْیَتایاں ساکْشْیَں داتُں جَنِں گرِہِیتْوا جَگَتْیَسْمِنْ اَوَتِیرْنَوانْ، تَسْماتْ سَتْیَدھَرْمَّپَکْشَپاتِنو مَمَ کَتھاں شرِنْوَنْتِ۔
38 «Kva er sanning?» svara Pilatus, og med so sagt gjekk han ut att til jødarne og sagde til deim: «Eg finn ingi skuld hjå honom;
تَدا سَتْیَں کِں؟ ایتاں کَتھاں پَشْٹْوا پِیلاتَح پُنَرَپِ بَہِرْگَتْوا یِہُودِییانْ اَبھاشَتَ، اَہَں تَسْیَ کَمَپْیَپَرادھَں نَ پْراپْنومِ۔
39 men de er vane med at eg gjev dykk ein fri på påskehøgtidi - vil de då at eg skal gjeva dykk kongen yver jødarne fri?»
نِسْتاروتْسَوَسَمَیے یُشْمابھِرَبھِرُچِتَ ایکو جَنو مَیا موچَیِتَوْیَ ایشا یُشْماکَں رِیتِرَسْتِ، اَتَایوَ یُشْماکَں نِکَٹے یِہُودِییاناں راجانَں کِں موچَیامِ، یُشْماکَمْ اِچّھا کا؟
40 Men dei ropa alle på nytt: «Ikkje han, men Barabbas!» Barabbas, det var ein røvar.
تَدا تے سَرْوّے رُوَنْتو وْیاہَرَنْ اینَں مانُشَں نَہِ بَرَبّاں موچَیَ۔ کِنْتُ سَ بَرَبّا دَسْیُراسِیتْ۔

< Johannes 18 >