Johannes 15
1 «Eg er det sanne vintreet, og Far min er vingardsmannen.
Ane endi mzabibu ogu gwe lyoli, odaada wane omwene mkulima we mzabibu.
2 Kvar grein på meg som ikkje ber frukt, tek han burt, og kvar som ber frukt, reinskar han, so ho skal bera meir frukt.
Isamba lya salipapa endondo, elyefwa ila isamba lya lipapa endondo alyefwa ili aje nkali papaje tee.
3 De er alt reine for skuld ordet som eg hev tala til dykk.
Amwe muli bhinza alengane ne nongwa yembabhozezye.
4 Ver i meg, so er eg i dykk! Som greini ikkje kann bera frukt av seg sjølv, men berre når ho er på vintreet, so kann ikkje de heller, utan de er i meg.
Mukhale muhati yane na muhati yenyu. Nanshi isamba seligapapa lyene nkaselili mumuzabibu, shesho namwe, nkase mukhala muhati yane.
5 Eg er vintreet, de er greinerne. Den som er i meg og eg i honom, han ber mykje frukt; for utan meg kann de ingen ting gjera.
Ane endi mzabibu; amwe muli nsamba. Wakhala muhati yane nane muhati yakwe, omuntu ono apapa endondo zinyinji, afuatanaje bila ane amwe simuwezizye abhombe embombo yayonti.
6 Um nokon ikkje vert verande i meg, vert han kasta ut som ei grein, og visnar; folk sankar deim i hop og kastar deim på elden, og dei brenn.
Nkashe omuntu wawonti wasaga abhakhale muhati yane, abhatagwe nanshi osamba na hwome; abhantu bhabhonganya amasamba na agataje humwoto, na galongolela.
7 Vert de verande i meg, og vert ordi mine verande i dykk, so bed um kva de vil, og de skal få det!
Nkashe mubhakhale muhati yane, na nkashe amazu gane ganzakhale muhati yenyu, labhaji lyalyonti lya mubhahwanze, namwe mubhabhombelwe.
8 På den måten vert far min herleggjord, at de ber mykje frukt, og de vert mine læresveinar.
Hweli odaada amwamihwe, naje mupapa endondo zinyinji naje bhanafunzi bhane.
9 Som Faderen hev elska meg, so hev eg elska dykk; ver i min kjærleik!
Nkashe odaada wane shangene ane, ane nane embagene amwe, khalaji mulugano lwane.
10 Held de bodi mine, so er de i min kjærleik, liksom eg hev halde bodi åt far min, og er i hans kjærleik.
Nkashe mubhakhate endajizyo zyane, mubhakhale mulugano lwane nashi shehete endajizyo yza daada wane na khale mulugano lwakwe.
11 Dette hev eg tala til dykk so mi gleda kann vera i dykk, og dykkar gleda kann verta fullkomi.
Enjanjile enongwa ezi hulimwe aje olusongwo lwane lubhe muhati yenyu na aje olusongwo lwenyu lubhombeshe abhe golusu.
12 Det er bodet mitt, at de skal elska kvarandre, som eg hev elska dykk.
Olu lulajizyo lwane aje mganane amwe hu mwemwe nanshi sembagene amwe.
13 Ingen hev større kjærleik enn at han gjev livet sitt for venerne sine.
Nomo omuntu waali nolugano ogosi ashile ou aje afumwe olwizo lwakwe eshauli ya bhanje.
14 De er venerne mine, so sant de gjer det eg segjer til dykk.
Amwe muli bha mwetu nkamubhabhombe gala gembalajizya.
15 Eg kallar dykk ikkje tenarar lenger; for tenaren veit ikkje kva herren hans gjer, men dykk kallar eg vener, for alt eg hev høyrt av far min, hev eg sagt med dykk.
Sembakwizyabhaboyi, afuatanaje oboyi samanya kila habhomba ogosi wakwe. Embakwizya amwe bhamwetu, alenganaje embabhozezye enongwa zyonti zyenonvwezye afume hwa Daada.
16 De hev ikkje valt ut meg, men eg hev valt ut dykk, og sett dykk til å ganga ut og bera frukt - frukt som varer ved, so Faderen kann gjeva dykk alt de bed um i mitt namn.
Semwansaluye ane ila ane nabhasaluye amwe na bhabheshe aje mubhalaje apape endondo, na endondo zyenyu zipate akhale. Eli lili eshi aje hahonti hamulabha hwa Daada hwi tawa lyane, anzabhapele.
17 Det er det eg legg dykk på hjarta, at de skal elska kvarandre.
Enongwa ezi embalajizya aje mganane shila muntu nowamwabho.
18 Um verdi hatar dykk, so må de vita at ho hev hata meg fyre dykk.
Nkashe ensi enzabhavitwe, mumanye aje ebhanvitwe nene sheli seele abhavitwe amwe.
19 Var de av verdi, so vilde verdi elska sitt eige. Men for di de ikkje er av verdi, men eg hev valt dykk ut or verdi, difor hatar verdi dykk.
Nkashe mugali bha munsi, ensi handa ebhagene nanshi bha mwabho; Afuatanaje amwe semuli bha munsi na afwatanaje senabhachaguye afume munsi, afuatane neshi insi ebhavitwa.
20 Kom i hug det ordet eg sagde dykk: Ein tenar er ikkje større enn herren sin; hev dei forfylgt meg, vil dei forfylgja dykk og; hev dei halde seg etter mitt ord, vil dei halda seg etter dykkar ord og.
Komboshi izu lyana bhabhozezye, 'Oboyi se gosi ashile ogosi wakwe.' Nkashe bhanjenvezye ane, bhaibhaye nvya lyane, handabhakhete iklyalimwe lyape.
21 Men alt dette kjem dei til å gjera mot dykk for mitt namn skuld, av di dei ikkje kjenner den som sende meg.
Bhaibhabhombela amambo ega gonti alengane ni tawa lyane alengane sebhamenye ola wantumile.
22 Var eg ikkje komen og hadde tala til deim, so hadde dei ikkje synd; men no hev dei ingen ting å orsaka syndi si med.
Nkashe engalisenenzele na bhabhozye handasabhabhombile embibhi, ila esalezi sebhali noudhuru hu mbibhi zyabho.
23 Den som hatar meg, hatar og far min.
Wanvwitwa ane ahuvitwa yo Daada nantele.
24 Hadde eg’kje gjort slike verk bland deim som ingen annan hev gjort, so hadde dei ikkje synd; men no hev dei set deim, og like vel hatar dei både meg og far min.
Nkashe sembombile embombo muhati yabho enganomo omo wabho waibhombile, handasebhali ne mbibhi; ila esalezi wabhombile gonti gabhele bhalolile na bhvitilwe ane no Daada wane.
25 Men det er av di det laut sannast det ordet som er skrive i lovi deira: «Utan orsak hata dei meg.»
Ene efumila aje izu likamilishe lyalyandihwe mundajizyo: 'Zyabhowanvitwa ane bila li kosa.'
26 Når målsmannen kjem, han som eg vilde senda dykk frå Faderen, Sannings-Anden, som gjeng ut frå Faderen, so skal han vitna um meg.
Wazinda ayenzele, wembahufume hulimwe afume hwa Daada, ono yayono, Ompepo we lyoli, wafuma hwa Daada, aihakikisizya.
27 Men de og skal vitna; for de hev vore med meg frå det fyrste.»
Amwe mhakikisizya afuatanaje muuli pandwemo nane afume ahwande.
