Johannes 15
1 «Eg er det sanne vintreet, og Far min er vingardsmannen.
ⲁ̅ⲁⲛⲟⲕ ⲡⲉ ⲧⲃⲱ ⲛⲉⲗⲟⲟⲗⲉ ⲙⲙⲉ ⲁⲩⲱ ⲡⲁⲓⲱⲧ ⲡⲉ ⲡⲟⲩⲟⲟⲓⲉ
2 Kvar grein på meg som ikkje ber frukt, tek han burt, og kvar som ber frukt, reinskar han, so ho skal bera meir frukt.
ⲃ̅ϣⲗϩ ⲛⲓⲙ ϩⲣⲁⲓ ⲛϩⲏⲧ ⲡⲉⲧⲉⲛϥⲛⲁϯ ⲕⲁⲣⲡⲟⲥ ⲁⲛ ϥⲛⲁⲥⲟⲗⲡϥ ⲁⲩⲱ ϣⲗϩ ⲛⲓⲙ ⲉⲧⲛⲁϯ ⲕⲁⲣⲡⲟⲥ ϥⲛⲁⲧⲃⲃⲟϥ ϫⲉⲕⲁⲥ ⲉϥⲉϯ ϩⲟⲩⲉ ⲕⲁⲣⲡⲟⲥ
3 De er alt reine for skuld ordet som eg hev tala til dykk.
ⲅ̅ϫⲓⲛ ⲧⲉⲛⲟⲩ ⲛⲧⲱⲧⲛ ⲧⲉⲧⲛⲧⲃⲃⲏⲩ ⲉⲧⲃⲉ ⲡϣⲁϫⲉ ⲉⲛⲧⲁⲓϫⲟⲟϥ ⲛⲏⲧⲛ
4 Ver i meg, so er eg i dykk! Som greini ikkje kann bera frukt av seg sjølv, men berre når ho er på vintreet, so kann ikkje de heller, utan de er i meg.
ⲇ̅ϭⲱ ϩⲣⲁⲓ ⲛϩⲏⲧ ⲁⲩⲱ ⲁⲛⲟⲕ ⲛϩⲏⲧⲧⲏⲩⲧⲛ ⲕⲁⲧⲁ ⲑⲉ ⲙⲡϣⲗϩ ⲉⲧⲉ ⲛϥⲛⲁϣ ϯ ⲕⲁⲣⲡⲟⲥ ⲁⲛ ϩⲁⲣⲟϥ ⲙⲙⲁⲩⲁⲁϥ ⲉⲓⲙⲏⲧⲓ ⲛϥϭⲱ ϩⲛ ⲧⲃⲱ ⲛⲉⲗⲟⲟⲗⲉ ⲧⲁⲓ ϩⲱⲧⲧⲏⲩⲧⲛ ⲧⲉ ⲧⲉⲧⲛϩⲉ ⲉⲧⲉⲧⲛϣⲁⲛⲧⲙϭⲱ ⲛϩⲏⲧ
5 Eg er vintreet, de er greinerne. Den som er i meg og eg i honom, han ber mykje frukt; for utan meg kann de ingen ting gjera.
ⲉ̅ⲁⲛⲟⲕ ⲡⲉ ⲧⲃⲱ ⲛⲉⲗⲟⲟⲗⲉ ⲛⲧⲱⲧⲛ ⲛⲉ ⲛϣⲗϩ ⲡⲉⲧⲛⲁϭⲱ ϩⲣⲁⲓ ⲛϩⲏⲧ ⲁⲩⲱ ⲁⲛⲟⲕ ⲛϩⲏⲧϥ ⲡⲁⲓ ⲛⲁϯ ⲛⲟⲩⲕⲁⲣⲡⲟⲥ ⲉⲛⲁϣⲱϥ ϫⲉ ⲁϫⲛⲧ ⲛⲧⲉⲧⲛⲁϣ ⲣ ⲗⲁⲁⲩ ⲁⲛ ⲛϩⲱⲃ
6 Um nokon ikkje vert verande i meg, vert han kasta ut som ei grein, og visnar; folk sankar deim i hop og kastar deim på elden, og dei brenn.
ⲋ̅ⲉⲣⲉⲧⲙⲟⲩⲁ ϭⲱ ϩⲣⲁⲓ ⲛϩⲏⲧ ⲁⲩⲛⲟϫϥ ⲉⲃⲟⲗ ⲛⲑⲉ ⲙⲡϣⲗϩ ⲁⲩⲱ ⲁϥϣⲟⲟⲩⲉ ⲁⲩⲱ ⲥⲉⲛⲁⲥⲟⲟⲩϩⲟⲩ ⲛⲥⲉⲛⲟϫⲟⲩ ⲉⲡⲕⲱϩⲧ ⲛⲥⲉⲣⲟⲭⲟⲩ
7 Vert de verande i meg, og vert ordi mine verande i dykk, so bed um kva de vil, og de skal få det!
ⲍ̅ⲉⲧⲉⲧⲛϣⲁⲛϭⲱ ϩⲣⲁⲓ ⲛϩⲏⲧ ⲛⲧⲉⲛⲁϣⲁϫⲉ ϭⲱ ⲛϩⲏⲧⲧⲏⲩⲧⲛ ⲡⲉⲧⲉⲧⲛⲁⲟⲩⲁϣϥ ⲁⲓⲧⲓ ⲙⲙⲟϥ ⲁⲩⲱ ϥⲛⲁϣⲱⲡⲉ ⲛⲏⲧⲛ
8 På den måten vert far min herleggjord, at de ber mykje frukt, og de vert mine læresveinar.
ⲏ̅ϩⲙ ⲡⲁⲓ ⲁϥϫⲓ ⲉⲟⲟⲩ ⲛϭⲓ ⲡⲁⲓⲱⲧ ϫⲉⲕⲁⲥ ⲉⲧⲉⲧⲛⲉϯ ⲟⲩⲕⲁⲣⲡⲟⲥ ⲉⲛⲁϣⲱϥ ⲛⲧⲉⲧⲛϣⲱⲡⲉ ⲛⲁⲓ ⲙⲙⲁⲑⲏⲧⲏⲥ
9 Som Faderen hev elska meg, so hev eg elska dykk; ver i min kjærleik!
ⲑ̅ⲕⲁⲧⲁ ⲑⲉ ⲉⲛⲧⲁⲡⲁⲓⲱⲧ ⲙⲉⲣⲓⲧ ⲁⲛⲟⲕ ϩⲱ ⲁⲓⲙⲉⲣⲉⲧⲏⲩⲧⲛ ϭⲱ ϩⲣⲁⲓ ϩⲛ ⲧⲁⲁⲅⲁⲡⲏ
10 Held de bodi mine, so er de i min kjærleik, liksom eg hev halde bodi åt far min, og er i hans kjærleik.
ⲓ̅ⲉⲧⲉⲧⲛϣⲁϩⲁⲣⲉϩ ⲉⲛⲁⲉⲛⲧⲟⲗⲏ ⲧⲉⲧⲛⲁϭⲱ ϩⲛ ⲧⲁⲁⲅⲁⲡⲏ ⲕⲁⲧⲁ ⲑⲉ ϩⲱ ⲉⲛⲧⲁⲓϩⲁⲣⲉϩ ⲉⲛⲉⲛⲧⲟⲗⲏ ⲙⲡⲁⲓⲱⲧ ⲁⲩⲱ ϯϭⲉⲉⲧ ϩⲛ ⲧⲉϥⲁⲅⲁⲡⲏ
11 Dette hev eg tala til dykk so mi gleda kann vera i dykk, og dykkar gleda kann verta fullkomi.
ⲓ̅ⲁ̅ⲛⲁⲓ ⲁⲓϫⲟⲟⲩ ⲛⲏⲧⲛ ϫⲉⲕⲁⲥ ⲉⲣⲉⲡⲁⲣⲁϣⲉ ϣⲱⲡⲉ ⲛϩⲏⲧⲧⲏⲩⲧⲛ ⲁⲩⲱ ⲛⲧⲉⲡⲉⲧⲛⲣⲁϣⲉ ϫⲱⲕ ⲉⲃⲟⲗ
12 Det er bodet mitt, at de skal elska kvarandre, som eg hev elska dykk.
ⲓ̅ⲃ̅ⲧⲁⲓ ⲧⲉ ⲧⲁⲉⲛⲧⲟⲗⲏ ϫⲉⲕⲁⲥ ⲉⲧⲉⲧⲛⲉⲙⲉⲣⲉ ⲛⲉⲧⲛⲉⲣⲏⲩ ⲕⲁⲧⲁ ⲑⲉ ⲉⲛⲧⲁⲓⲙⲉⲣⲉⲧⲏⲩⲧⲛ
13 Ingen hev større kjærleik enn at han gjev livet sitt for venerne sine.
ⲓ̅ⲅ̅ⲙⲛⲧⲉⲗⲁⲁⲩ ⲁⲅⲁⲡⲏ ⲉⲛⲁⲁⲁϥ ⲉⲧⲁⲉⲓ ϫⲉⲕⲁⲥ ⲉϥⲉⲕⲱ ⲛⲧⲉϥⲯⲩⲭⲏ ϩⲁ ⲛⲉϥϣⲃⲉⲉⲣ ⲛⲧⲱⲧⲛ ⲛⲧⲉⲧⲛⲛⲁϣⲃⲉⲉⲣ
14 De er venerne mine, so sant de gjer det eg segjer til dykk.
ⲓ̅ⲇ̅ⲉⲧⲉⲧⲛϣⲁⲛⲉⲓⲣⲉ ⲛⲛⲉϯϩⲱⲛ ⲙⲙⲟⲟⲩ ⲉⲧⲉⲧⲏⲩⲧⲛ
15 Eg kallar dykk ikkje tenarar lenger; for tenaren veit ikkje kva herren hans gjer, men dykk kallar eg vener, for alt eg hev høyrt av far min, hev eg sagt med dykk.
ⲓ̅ⲉ̅ⲛϯⲛⲁⲙⲟⲩⲧⲉ ϭⲉ ⲁⲛ ⲉⲣⲱⲧⲛ ϫⲉ ⲛⲁϩⲙϩⲁⲗ ϫⲉ ⲡϩⲙϩⲁⲗ ⲥⲟⲟⲩⲛ ⲁⲛ ϫⲉ ⲟⲩ ⲡⲉⲧⲉⲣⲉⲡⲉϥϫⲟⲉⲓⲥ ⲉⲓⲣⲉ ⲙⲙⲟϥ ⲛⲧⲱⲧⲛ ⲇⲉ ⲛⲧⲁⲓⲙⲟⲩⲧⲉ ⲉⲣⲱⲧⲛ ϫⲉ ⲛⲁϣⲃⲉⲉⲣ ϫⲉ ⲛⲉⲛⲧⲁⲓⲥⲟⲧⲙⲟⲩ ⲧⲏⲣⲟⲩ ⲛⲧⲉ ⲡⲁⲓⲱⲧ ⲁⲓⲧⲁⲙⲱⲧⲛ ⲉⲣⲟⲟⲩ
16 De hev ikkje valt ut meg, men eg hev valt ut dykk, og sett dykk til å ganga ut og bera frukt - frukt som varer ved, so Faderen kann gjeva dykk alt de bed um i mitt namn.
ⲓ̅ⲋ̅ⲛⲧⲱⲧⲛ ⲁⲛ ⲁⲧⲉⲧⲛⲥⲟⲧⲡⲧ ⲁⲗⲗⲁ ⲁⲛⲟⲕ ⲁⲓⲥⲉⲧⲡⲧⲏⲩⲧⲛ ⲁⲩⲱ ⲁⲓⲕⲁⲧⲏⲩⲧⲛ ϫⲉⲕⲁⲥ ⲛⲧⲱⲧⲛ ⲉⲧⲉⲧⲛⲉⲃⲱⲕ ⲛⲧⲉⲧⲛϯ ⲕⲁⲣⲡⲟⲥ ⲁⲩⲱ ⲛⲧⲉⲡⲉⲧⲛⲕⲁⲣⲡⲟⲥ ⲙⲟⲩⲛ ⲉⲃⲟⲗ ϣⲁ ⲉⲛⲉϩ ϫⲉⲕⲁⲥ ⲉⲧⲉⲧⲛϣⲁⲛⲁⲓⲧⲓ ⲙⲡⲓⲱⲧ ϩⲙ ⲡⲁⲣⲁⲛ ⲉϥⲉⲧⲁⲁϥ ⲛⲏⲧⲛ
17 Det er det eg legg dykk på hjarta, at de skal elska kvarandre.
ⲓ̅ⲍ̅ⲛⲁⲓ ⲉⲓϩⲱⲛ ⲙⲙⲟⲟⲩ ⲉⲧⲉⲧⲏⲩⲧⲛ ϫⲉⲕⲁⲥ ⲉⲧⲉⲧⲛⲉⲙⲉⲣⲉ ⲛⲉⲧⲛⲉⲣⲏⲩ
18 Um verdi hatar dykk, so må de vita at ho hev hata meg fyre dykk.
ⲓ̅ⲏ̅ⲉϣϫⲉ ⲡⲕⲟⲥⲙⲟⲥ ⲙⲟⲥⲧⲉ ⲙⲙⲱⲧⲛ ⲉⲓⲙⲉ ϫⲉ ⲁϥⲙⲉⲥⲧⲱⲉⲓ ϩⲁⲧⲉⲧⲛϩⲏ
19 Var de av verdi, so vilde verdi elska sitt eige. Men for di de ikkje er av verdi, men eg hev valt dykk ut or verdi, difor hatar verdi dykk.
ⲓ̅ⲑ̅ⲉⲛⲉ ⲛⲧⲉⲧⲛ ϩⲉⲛⲉⲃⲟⲗ ϩⲙ ⲡⲕⲟⲥⲙⲟⲥ ⲛⲉⲣⲉⲡⲕⲟⲥⲙⲟⲥ ⲛⲁⲙⲉⲣⲉ ⲡⲉⲧⲉⲡⲱϥ ⲡⲉ ϫⲉ ⲛⲧⲉⲧⲛ ϩⲉⲛⲉⲃⲟⲗ ⲇⲉ ⲁⲛ ϩⲙ ⲡⲕⲟⲥⲙⲟⲥ ⲁⲗⲗⲁ ⲁⲛⲟⲕ ⲁⲓⲥⲉⲧⲡⲧⲏⲩⲧⲛ ⲉⲃⲟⲗ ϩⲙ ⲡⲕⲟⲥⲙⲟⲥ ⲉⲧⲃⲉ ⲡⲁⲓ ⲡⲕⲟⲥⲙⲟⲥ ⲙⲟⲥⲧⲉ ⲙⲙⲱⲧⲛ
20 Kom i hug det ordet eg sagde dykk: Ein tenar er ikkje større enn herren sin; hev dei forfylgt meg, vil dei forfylgja dykk og; hev dei halde seg etter mitt ord, vil dei halda seg etter dykkar ord og.
ⲕ̅ⲁⲣⲓ ⲡⲙⲉⲩⲉ ⲙⲡϣⲁϫⲉ ⲉⲛⲧⲁⲓϫⲟⲟϥ ⲛⲏⲧⲛ ϫⲉ ⲙⲛ ϩⲙϩⲁⲗ ⲉⲛⲁⲁⲁϥ ⲉⲡⲉϥϫⲟⲉⲓⲥ ⲉϣϫⲉ ⲁⲩⲡⲱⲧ ⲛⲥⲱⲉⲓ ⲥⲉⲛⲁⲡⲱⲧ ⲛⲥⲁ ⲧⲏⲩⲧⲛ ⲉϣϫⲉ ⲁⲩϩⲁⲣⲉϩ ⲉⲡⲁϣⲁϫⲉ ⲥⲉⲛⲁϩⲁⲣⲉϩ ⲟⲛ ⲉⲡⲱⲧⲛ
21 Men alt dette kjem dei til å gjera mot dykk for mitt namn skuld, av di dei ikkje kjenner den som sende meg.
ⲕ̅ⲁ̅ⲁⲗⲗⲁ ⲛⲁⲓ ⲧⲏⲣⲟⲩ ⲉⲩⲛⲁⲁⲁⲩ ⲛⲏⲧⲛ ⲉⲧⲃⲉ ⲡⲁⲣⲁⲛ ϫⲉ ⲛⲥⲉⲥⲟⲟⲩⲛ ⲁⲛ ⲙⲡⲉⲛⲧⲁϥⲧⲁⲟⲩⲟⲓ
22 Var eg ikkje komen og hadde tala til deim, so hadde dei ikkje synd; men no hev dei ingen ting å orsaka syndi si med.
ⲕ̅ⲃ̅ⲉⲛⲉ ⲙⲡⲓⲉⲓ ⲧⲁϣⲁϫⲉ ⲛⲙⲙⲁⲩ ⲛⲉⲙⲙⲛ ⲛⲟⲃⲉ ⲉⲣⲟⲟⲩ ⲧⲉⲛⲟⲩ ⲇⲉ ⲙⲛⲧⲟⲩ ⲗⲟⲓϭⲉ ⲙⲙⲁⲩ ⲉⲧⲃⲉ ⲡⲉⲩⲛⲟⲃⲉ
23 Den som hatar meg, hatar og far min.
ⲕ̅ⲅ̅ⲡⲉⲧⲙⲟⲥⲧⲉ ⲙⲙⲟⲓ ϥⲙⲟⲥⲧⲉ ⲟⲛ ⲙⲡⲁⲓⲱⲧ
24 Hadde eg’kje gjort slike verk bland deim som ingen annan hev gjort, so hadde dei ikkje synd; men no hev dei set deim, og like vel hatar dei både meg og far min.
ⲕ̅ⲇ̅ⲉⲛⲉⲙⲡⲓⲣ ⲛⲉ ϩⲃⲏⲩⲉ ϩⲣⲁⲓ ⲛϩⲏⲧⲟⲩ ⲉⲧⲉⲙⲡⲉⲕⲉⲩⲁ ⲁⲁⲩ ⲛⲉⲙⲙⲛⲧⲟⲩ ⲛⲟⲃⲉ ⲙⲙⲁⲩ ⲧⲉⲛⲟⲩ ⲇⲉ ⲁⲩⲛⲁⲩ ⲉⲣⲟⲓ ⲁⲩⲱ ⲁⲩⲙⲉⲥⲧⲱⲓ ⲙⲛ ⲡⲁⲕⲉⲓⲱⲧ
25 Men det er av di det laut sannast det ordet som er skrive i lovi deira: «Utan orsak hata dei meg.»
ⲕ̅ⲉ̅ⲁⲗⲗⲁ ϫⲉⲕⲁⲥ ⲉϥⲉϫⲱⲕ ⲉⲃⲟⲗ ⲛϭⲓ ⲡϣⲁϫⲉ ⲉⲧⲥⲏϩ ϩⲙ ⲡⲉⲩⲛⲟⲙⲟⲥ ϫⲉ ⲁⲩⲙⲉⲥⲧⲱⲉⲓ ⲉⲡϫⲓⲛϫⲏ
26 Når målsmannen kjem, han som eg vilde senda dykk frå Faderen, Sannings-Anden, som gjeng ut frå Faderen, so skal han vitna um meg.
ⲕ̅ⲋ̅ϩⲟⲧⲁⲛ ⲉϥϣⲁⲛⲉⲓ ⲛϭⲓ ⲡⲡⲁⲣⲁⲕⲗⲏⲧⲟⲥ ⲡⲉϯⲛⲁⲧⲛⲛⲟⲟⲩϥ ⲛⲏⲧⲛ ⲉⲃⲟⲗ ϩⲓⲧⲙ ⲡⲓⲱⲧ ⲡⲉⲡⲛⲁ ⲛⲧⲙⲉ ⲉⲧⲛⲏⲩ ⲉⲃⲟⲗ ϩⲓⲧⲙ ⲡⲓⲱⲧ ⲡⲉⲧⲙⲙⲁⲩ ⲛⲁⲣ ⲙⲛⲧⲣⲉ ⲉⲧⲃⲏⲏⲧ
27 Men de og skal vitna; for de hev vore med meg frå det fyrste.»
ⲕ̅ⲍ̅ⲁⲩⲱ ⲛⲧⲱⲧⲛ ϩⲱⲧⲧⲏⲩⲧⲛ ⲧⲉⲧⲛⲣ ⲙⲛⲧⲣⲉ ϫⲉ ϫⲓⲛ ⲛϣⲟⲣⲡ ⲧⲉⲧⲛϣⲟⲟⲡ ⲛⲙⲙⲁⲓ
