Johannes 11
1 Det var ein som låg sjuk, Lasarus frå Betania, den vesle byen som Maria og Marta, syster hennar, budde i.
Lazarus kouba nupa ama naduna leirammi. Mahakti mache Mary amadi Martha-ga loinana Bethany khunggangda leibani.
2 Maria var den som salva Herren med myrrasalve, og turka føterne hans med håret sitt; og det var bror hennar, Lasarus, som låg sjuk.
Lazarus-ki mache Mary asi Mapu Ibungogi makhongda manam nungsiba thao heiduna masamna teithokkhiba nupi aduni.
3 Systerne sende då bod til honom med dei ordi: «Herre, han som du hev so kjær, ligg sjuk!»
Machem ani asina Jisuda pao asumna tharammi, “Ibungo, nahakna nungsijaba marup adu nare.”
4 Då Jesus høyrde det, sagde han: «Den sotti er’kje nokor helsott, men ho er til Guds æra; Guds son skal få æra av det.»
Jisuna pao asi tabada hairak-i, “Anaba asi siraga loisin-gadaba anaba natte adubu Tengban Mapugi matik mangal oinanaba amadi masigi mapanna Tengban Mapugi Machanupa adubu matik mangal phangnanabani.”
5 Jesus heldt mykje av Marta og syster hennar og Lasarus.
Martha, mahakki manaonupi amadi Lazarus-pu Jisuna nungsijarammi.
6 Då han no høyrde at Lasarus låg sjuk, drygde han endå tvo dagar på den staden han var;
Adubu Ibungona Lazarus nare haiba tabada Ibungona leiriba mapham aduda numit nini amaga amuk makha tana leitharammi.
7 då fyrst sagde han til læresveinarne sine: «Kom, lat oss fara til Judæa att!»
Adudagi Ibungona mahakki tung-inbasingda hairak-i, “Eikhoi Judea-da hallasi.”
8 «Rabbi, » sagde læresveinarne, «nyst vilde jødarne steina deg, og so fer du dit att!»
Maduda Ibungogi tung-inbasingna khumlak-i, “Oja Ibungo, mapham aduda Jihudisingna Ibungobu nungna thanaba hotnakhibadu ikui kuikhidri aduga Ibungona mapham aduda amuk chatke hairibra?”
9 «Er det’kje tolv timar i dagen?» svara Jesus; «den som gjeng um dagen, snåvar ikkje; for han ser ljoset åt denne verdi;
Jisuna khumlak-i, “Nongmada pung taranithoi nungthil oiba nattra? Nungthilda chatpa mi amana khudi thide maramdi taibangpan asigi mangalna mahakna uba phang-i.
10 men den som gjeng um natti, han snåvar, av di han ikkje hev ljoset i seg.»
Adubu numidangda chatpa mahak adudi khudi thi maramdi mangonda mangal leite.”
11 So tala han, og um eit bil segjer han til deim: «Lasarus, venen vår, hev sovna; men no gjeng eg av og vekkjer honom.»
Masi hairaba tungda Ibungona makhoida makha tana hairak-i, “Eikhoigi marup Lazarus tumkhre adubu mahak houdoknaba ei houjik chatkani.”
12 «Herre, hev han sovna, so vert han nok god att, » sagde læresveinarne.
Maduda tung-inbasing aduna khumlak-i, “Ibungo, mahak tumlabadi, mahak naba pharagani.”
13 Jesus hadde meint at han var slokna; men dei tenkte han tala um vanleg svevn.
Jisuna hainingba adudi Lazarus sire haibani adubu makhoinadi Ibungona hairibadu tumduna potthabagi maramda haibani haina khallammi.
14 Då sagde Jesus reint ut: «Lasarus hev slokna!
Maram aduna Jisuna makhoida sengna haibire, “Lazarus sire,
15 Og for dykkar skuld er eg glad at eg ikkje var der, so de kann koma til å tru. Men kom, lat oss ganga til honom!»
nakhoina thajanaba eina mahakka loinana mapham aduda leiminnaramdaba asi nakhoigidamak ei harao-i. Eikhoi mahakki manakta chatlasi.”
16 Tomas - han som me kallar Didymus - sagde då til dei andre læresveinarne: «Lat oss ganga med, so me kann døy med honom!»
Didymus hainasu kouba Thomas-na mahakka loinariba tung-inbasing aduda hairak-i, “Ibungoga loinana siminnanaba eikhoisu chatlasi.”
17 Då Jesus kom fram, fekk han vita at Lasarus alt hadde lege fire dagar i gravi.
Jisuna Bethany-da thunglaba matamda Lazarus leirol chankhiba numit marini sukhre.
18 Betania låg ikkje langt frå Jerusalem, berre ein fjordung på lag,
Bethany asi Jerusalem-dagi mile animuk lapna leibani.
19 og mange jødar var komne til Marta og Maria, og vilde trøysta dei i sorgi yver broren.
Jihudi mayam amana Martha amadi Mary-gi manakta makhoigi moupuwa leikhidaba adugi themjinbinaba laklammi.
20 Då no Marta høyrde at Jesus kom, gjekk ho til møtes med honom; men Maria sat heime.
Jisu lakle tabada Martha-na Ibungobu unanaba thoklammi adubu Mary-di yumda leihourammi.
21 Då sagde Marta til Jesus: «Herre, hadde du vore her, so hadde ikkje bror min døytt.
Martha-na Jisuda hairak-i, “Ibungo, nahakna mapham asida leiramlabadi eigi ipuwa adu siramloidabani.
22 Men eg veit kor som er, at alt det du bed Gud um, det vil Gud gjeva deg.»
Adubu houjikmaksu Ibungona nijaba khudingmak Tengban Mapuna pibigani haiba ei khangjei.”
23 Jesus segjer til henne: «Bror din skal standa upp att.»
Jisuna mangonda hairak-i, “Nahakki noupuwa amuk hinggatkani.”
24 «Eg veit at han skal standa upp att når alle stend upp, på den siste dag, » svara Marta.
Maduda Martha-na khumlak-i, “Aroiba numit aduda mahak amuk hinggatkani haibasi ei khangjei.”
25 Då sagde Jesus til henne: «Eg er uppstoda og livet! Den som trur på meg, skal liva, um han so døyr,
Jisuna mangonda hairak-i, “Hinggatpa amadi hingba adu eini. Eibu thajaba mahak adu sirabasu hinggani.
Eingonda leiba aduga eibu thajaba mi khudingna keidoungeidasu siraroi. Nahak masi thajabra?” (aiōn g165)
27 «Ja, Herre, » svara ho, «eg hev trutt, og trur, at du er Messias, Guds son, han som skulde koma til verdi.»
Maduda Martha-na khumlak-i, “Hoi, Ibungo. Ibungodi taibangpanda lengbirakkadaba Tengban Mapugi Machanupa, Christta aduni haiba ei thajei.”
28 Med so sagt gjekk ho av’stad og kalla på Maria, syster si, og sagde til henne i løynd: «Meisteren er her og spør etter deg.»
Martha-na masi hairaba tungda mahakna mahakki manaonupi Mary-gi manakta chatlammi aduga mahakpu tonganna kouthoklaga hairak-i, “Mapham asida Oja lak-le, nahakpu hangli.”
29 Då ho høyrde det, reiste ho seg snøgt og gjekk ut til honom.
Mary-na masi tabada thunamak hougattuna Ibungobu unanaba chatlammi.
30 Jesus hadde endå ikkje kome inn i byen; han var endå på den staden der Marta hadde møtt honom.
Jisudi khunggang aduda youraktri adubu Martha-na unaramba mapham aduda adumak leirammi.
31 Då jødarne som var heime hjå Maria og trøysta henne, såg at ho brått reiste seg og gjekk ut, fylgde dei etter henne; dei tenkte ho gjekk ut til gravi og vilde gråta der.
Yum aduda Mary-bu themjinbiramba Jihudising aduna mahakna yamna thuna hougattuna chatkhiba adu ubada, mahak Lazarus-ki mongphamda kappa chatlibani haina khanduna makhoina mahakki matung illammi.
32 Som no Maria kom dit som Jesus var og fekk sjå honom, kasta ho seg ned for føterne hans og sagde: «Herre, hadde du vore her, so hadde ikkje bror min døytt.»
Jisuna leiriba mapham aduda Mary-na thunglabada mahakna Ibungobu ujare aduga Ibungogi khuyakhada tuthajaraga hairak-i, “Ibungo, nahakna mapham asida leiramlabadi eigi ipuwa adu siramloidabani.”
33 Då Jesus såg at ho gret, og at jødarne som hadde fylgt henne gret, vart han harm i hugen og øste seg upp og sagde:
Mahakna kappa amasung mahakka loinariba Jihudising aduna kappa adu ubada Ibungogi thamoi soklammi amadi yamna nungaitaba phaorammi.
34 «Kvar hev de lagt honom?» - «Kom og sjå, Herre!» svara dei.
“Nakhoina mahakpu kadaida leirol chankhibage?” haina Ibungona makhoida hanglammi. Maduda makhoina khumlak-i, “Ibungo, lakpiduna yengbiyu.”
35 Jesus gret.
Jisu kaplammi.
36 Då sagde jødarne: «Sjå kor kjær han hadde honom!»
Maduda Jihudisingna hairak-i, “Yeng-u, mahakna Lazarus-pu kayada nungsiriba!”
37 Og sume av deim sagde: «Kunde ikkje han som opna augo på den blinde, ha gjort det so at denne mannen ikkje hadde døytt?»
Adubu mi kharanadi asumna hairak-i, “Mit tangba mibudi uhanba ngamlaga mahakna Lazarus-pudi sihandana thambadi ngamdabra?”
38 Då vart Jesus på nytt harm inni seg og gjekk burt til gravi; det var ein heller, og det låg ein stein attfyre.
Amuk hanna yamna nungaitaba phaoraduna Jisuna mongpham aduda laklammi. Mongpham adu nungjao amana changphamda thingjinduna thamba surung amani.
39 «Tak steinen ifrå!» segjer Jesus. Då segjer Marta, syster åt den avlidne: «Herre, det tevjar alt av honom, for han hev lege der på fjorde dagen!»
Jisuna makhoida hairak-i, “Nung adu louthokkho!” Leikhidraba nupa adugi mache Martha-na Ibungoda hairak-i, “Ibungo, manam namthiramlagani maramdi mahak mapham aduda thamkhiba numit marini sukhre.”
40 Jesus segjer til henne: «Sagde eg deg ikkje at dersom du trur, skal du få sjå Guds herlegdom!»
Maduda Jisuna mangonda hairak-i, “Nahakna thajarabadi nahak Tengban Mapugi matik mangal uba phanggani haina eina nangonda haikhiba nattra?”
41 So tok dei steinen ifrå. Og Jesus lyfte augo mot himmelen og sagde: «Fader! eg takkar deg for di du hev høyrt meg!
Maram aduna makhoina nung adu louthokkhre. Adudagi Jisuna swargaromda yengkhatlaga hairak-i, “Ipa, eina haijaba Ibungona tabibagi thagatchari.
42 Eg visste nok at du alltid høyrer meg; men for folket skuld som stend her kringum, segjer eg dette, so dei skal tru at det er du som hev sendt meg.»
Matam pumnamakta eina haijaba Ibungona tabi haiba eina khangjei adubu Ibungona eibu thabirakpani haiba mapham asida leiriba miyamsing asina thajananaba makhoigidamak eina khon thokna haidokchabani.”
43 Då han det hadde sagt, ropa han med høg røyst: «Lasarus, kom ut!»
Masi hairaba tungda Ibungona ahouba khonjelna laorak-i, “Lazarus, thoklak-u!”
44 Ut kom den daude, med føterne og henderne sveipte i lindar, og med ein sveiteduk bunden kring andlitet. «Løys honom, so han fær ganga!» sagde Jesus til deim.
Maduda mahakki makhong makhuttu phumbada sijinnaba phi masangsingna yetsillammi aduga mamaidu phi amana yetlaga thoklakle. Maduda Jisuna makhoida hairak-i, “Pulliba mongphamgi phising adu louthok-u aduga mahak chatchasanu.”
45 Mange av jødarne, alle dei som var komne til Maria og hadde set det han gjorde, trudde då på honom.
Mary-gi manakta lakpa Jihudi mayam ama Jisuna toukhiba thabak adu urammi aduga makhoina Ibungobu thajare.
46 Nokre av deim gjekk til farisæarane og sagde deim kva Jesus hadde gjort.
Adubu makhoi kharanadi Pharisee-singgi manakta chatlaga Jisuna toukhiba thabak adu tamle.
47 Då kalla øvsteprestarne og farisæarane det Høge Rådet i hop til eit møte og sagde: «Kva skal me gjera? Denne mannen gjer mange teikn!
Maram aduna Pharisee-sing amadi athoiba purohitsingna Sanhedrin-gi mitin ama koure. Maduda makhoi masel hangnarak-i, “Eikhoi kari tousige? Mi asina touriba angakpa thabak pumnamak asi yeng-u.
48 Let me honom få halda på soleis, kjem alle til å tru på honom, og då kjem romarane og tek både landet og folket vårt.»
Eikhoina mahakpu asumna thadoklabadi mi khudingna mahakpu thajakhragani madu oirabadi Rome-gi misingna laktuna eikhoigi Mapu Sanglen amadi eikhoigi phurup asi loukhragani.”
49 Og ein av deim, Kajafas - han var øvsteprest det året - sagde til deim:
Makhoigi maraktagi Caiaphas kouba chahi adugi Purohitlen oiba mahakna hairak-i, “Nakhoi karisu khangde!
50 «De veit ingen ting! Ikkje heller tenkjer de på at det er til bate for dykk at ein mann døyr for landslyden, so ikkje heile folket gjeng til grunns.»
Phurup apumba amabu pummang mangbagi mahutta mi amana miyamgidamak sibibana nakhoigidamak henna phei haibasi nakhoi khangdabra?”
51 Det sagde han ikkje av seg sjølv, men av di han var øvsteprest det året, var ordi hans ein spådom um at Jesus skulde døy for folket,
Masi mahakna masagi aningbadagi haiba natte adubu mahakna chahi adugi Purohitlen ama oina Jihudi phurupkidamak Jisuna sibigani haina Tengban Mapugi wa phongdokpani,
52 og ikkje berre for folket, men at han og skulde samla i hop til eitt Guds born som er spreidde ikring.
madu Jihudi phurup khaktagi nattana chaithoktuna leiriba Tengban Mapugi machasingbu khomjinduna amata oihannanabani.
53 Frå den dagen lagde dei upp råd um å drepa honom.
Numit adudagi Jihudigi luchingbasingna Jisubu hatnanaba thourang touba houre.
54 Difor gjekk ikkje Jesus lenger fritt ikring millom jødarne, men for derifrå til dei bygderne som ligg tett med øydemarki, til ein by som heiter Efraim; der heldt han til eit bil med læresveinarne sine.
Maram aduna Jisuna Jihudisinggi marakta phongna chattre. Madugi mahutta lamjao lamhangda manakta leiba Ephraim kouba khun amada chatlammi aduga mapham aduda mahakki tung-inbasingga loinana leirammi.
55 No leid det nær til påskehelgi åt jødarne, og mange for frå bygderne upp til Jerusalem fyre påske og skulde helga seg.
Jihudisinggi oiba Lanthokpibagi Chakkhangba adugi matam naksillaklabada, lam adugi miyamna Chakkhangba adugi mang-oinana laininggi oiba sengdoknabagidamak Jerusalem-da chatlammi.
56 Då leita dei etter Jesus, og sagde seg imillom med dei stod i templet: «Kva tenkjer de? Kjem han slett ikkje til høgtidi?»
Makhoina Jisubu thirammi aduga makhoina Ningnasangda lepna lepna makhoi masel amaga amaga hangnarak-i, “Nakhoi kari khalli? Mahaksibu Chakkhangba asida lakloidra?”
57 Men øvsteprestarne og farisæarane hadde gjeve påbod um at dersom nokon fekk vita kvar han var, skulde han segja frå, so dei kunde gripa honom.
Athoiba purohitsing amadi pharisee-singna Jisubu phananabagidamak, kanagumbana Jisubu kadaida leibage haiba khanglabadi mahakna pao pirakkadabani haina yathang pirammi.
