Johannes 11
1 Det var ein som låg sjuk, Lasarus frå Betania, den vesle byen som Maria og Marta, syster hennar, budde i.
Lino umwi mwalumi walikutegwa Lazalo wakalikuchiswa. Wakali kuzwa ku Bbetani, igunzi mwakali kukkala Meli a amuchizi wakwe Maata.
2 Maria var den som salva Herren med myrrasalve, og turka føterne hans med håret sitt; og det var bror hennar, Lasarus, som låg sjuk.
Meli nguwe oyo iwakananika Mwami amuunde akumusinda mawulu akwe amasusu, ngula mukulana Lazalo wakachisidwe.
3 Systerne sende då bod til honom med dei ordi: «Herre, han som du hev so kjær, ligg sjuk!»
Bachizi bakananizya mulumbe kuli Jesu kabaamba kuti, 'Mwami, Langa, ooyo ngoyandisya wachiswa.”
4 Då Jesus høyrde det, sagde han: «Den sotti er’kje nokor helsott, men ho er til Guds æra; Guds son skal få æra av det.»
Jesu nakamvwa eezi, wakati, “Óku kuchiswa tekwakufwa pe, pesi nkwabulemu bwa Leza kuti akonzye kulemekwa kuli nzizyo.”
5 Jesus heldt mykje av Marta og syster hennar og Lasarus.
Lino Jesu wakali kuyandisya Maata, mwanike wakwe, a Lazalo.
6 Då han no høyrde at Lasarus låg sjuk, drygde han endå tvo dagar på den staden han var;
Nakamvwa kuti Lazalo wachiswa, Jesu wakakkala kwamazuba aabili lubo kubusena oobo nkwakabede.
7 då fyrst sagde han til læresveinarne sine: «Kom, lat oss fara til Judæa att!»
Mpawo nikwakiinda eezi, wakati kuli basikwiiya bakwe, “Tubwede lubo ku Judiya.”
8 «Rabbi, » sagde læresveinarne, «nyst vilde jødarne steina deg, og so fer du dit att!»
Basikwiya bakati kuli nguwe, “Muyiisyi, lino lino bama Juda balokwezezya kuti bakutulule alimwi uyanda kubweda luubo?”
9 «Er det’kje tolv timar i dagen?» svara Jesus; «den som gjeng um dagen, snåvar ikkje; for han ser ljoset åt denne verdi;
Jesu wakavwila, “Taakuli mahoola alikkumi aabili na amumuuni mubuzuba bumwi? Na umwi weenda izuba kaliliwo, takonzyi pe kuti aligubbule, nkambo unobona amumuni wenyika.
10 men den som gjeng um natti, han snåvar, av di han ikkje hev ljoset i seg.»
Nikuba boobo, kuti weenda mansiku, ulawaa nkambo mudima tuli anguwe.”
11 So tala han, og um eit bil segjer han til deim: «Lasarus, venen vår, hev sovna; men no gjeng eg av og vekkjer honom.»
Wakaamba zintu ezi, nakamana kwamba ezi, wakati kuli mbabo, imuzyalwama Lazalo ulookona, pesi njankuko kuchitila kuti nkamubusye kuzwa mukoona.”
12 «Herre, hev han sovna, so vert han nok god att, » sagde læresveinarne.
Basikwiya mpawo bakati kuli nguwe, “Mwaami na kali ulokoona, ulabuka.”
13 Jesus hadde meint at han var slokna; men dei tenkte han tala um vanleg svevn.
Lino Jesu wakalaambide akufwa kwakwe, pesi bakayeya aanga wakali kwambula akoona kwakulyokezya.
14 Då sagde Jesus reint ut: «Lasarus hev slokna!
Mpawo Jesu wakabambila kanzambwenene kuti, “Lazalo wafwa.
15 Og for dykkar skuld er eg glad at eg ikkje var der, so de kann koma til å tru. Men kom, lat oss ganga til honom!»
Ndabotelwa, nkambo kandinywe, kuti tendaliwope pe kuchitila kuti musyome. Twende kulinguwe.
16 Tomas - han som me kallar Didymus - sagde då til dei andre læresveinarne: «Lat oss ganga med, so me kann døy med honom!»
Tomasi, ooyo walikwitwa kuti Didimasi, wakati kuli basikwiyanyina “Twiinke andiswe kuchitila kuti tukafwe a Jesu.”
17 Då Jesus kom fram, fekk han vita at Lasarus alt hadde lege fire dagar i gravi.
Nakasika Jesu wakajana kuti Lazalo wakali mukabanda kwamazuba aane.
18 Betania låg ikkje langt frå Jerusalem, berre ein fjordung på lag,
Lino Bbeteli yakali afwifwi a Jelusalema, mweelwe walikusika kumamayila obile.
19 og mange jødar var komne til Marta og Maria, og vilde trøysta dei i sorgi yver broren.
Bama Juda biingi bakalizide kuli Maata a Meli, kuzobaambulizya atala amuchizi wabo.
20 Då no Marta høyrde at Jesus kom, gjekk ho til møtes med honom; men Maria sat heime.
Eelyo Maata, nakamvwa kuti Jesu wasika, wakayinka wakuswanana awe, pesi Meli wakali kkede mungánda.
21 Då sagde Marta til Jesus: «Herre, hadde du vore her, so hadde ikkje bror min døytt.
Mpawo Maata wakati kuli Jesu, “Mwami, aanoli wakaliwo, mukulana wangu tayinofwa pe.
22 Men eg veit kor som er, at alt det du bed Gud um, det vil Gud gjeva deg.»
Nikuba lino, ndilizi kuti kufumbwa nchokumbila kuli Leza, ulakupa.
23 Jesus segjer til henne: «Bror din skal standa upp att.»
Jesu wakati kulinguwe, “Mukulana wako ulabuka lubo.”
24 «Eg veit at han skal standa upp att når alle stend upp, på den siste dag, » svara Marta.
Maata wakati kulinguwe, “Ndizi kuti ulabuka lubo kububuke muzuba lyakumamanino.”
25 Då sagde Jesus til henne: «Eg er uppstoda og livet! Den som trur på meg, skal liva, um han so døyr,
Jesu wakati kulinguwe, “Ndendime bubuke abuumi, Ooyo uusyoma mulindime nikuba kuti wafwa, uyopona;
alimwi kufumbwa oyo upona akusyoma mulindime takoyofwa pe. Ulazisyoma na eezi?” (aiōn g165)
27 «Ja, Herre, » svara ho, «eg hev trutt, og trur, at du er Messias, Guds son, han som skulde koma til verdi.»
Wakati kulinguwe, “Iyii, Mwami, ndilasyoma kuli nduwe Kkilisito, Mwana wa Leza, ooyo utazosike munyika.”
28 Med so sagt gjekk ho av’stad og kalla på Maria, syster si, og sagde til henne i løynd: «Meisteren er her og spør etter deg.»
Naakamba ezi wakazwa waya kukwita Meli chakusisilikizya. Wakati, “Muyiisyi ulaano alubo ulokukwiita.”
29 Då ho høyrde det, reiste ho seg snøgt og gjekk ut til honom.
Mpakamvwa ezi, wakanyampuka achakufwambana akwinka kulinguwe.
30 Jesus hadde endå ikkje kome inn i byen; han var endå på den staden der Marta hadde møtt honom.
Li no Jesu takalina kusika pe mumunzi pesi wakachili kubusena ooko Maata nkwakamuswene.
31 Då jødarne som var heime hjå Maria og trøysta henne, såg at ho brått reiste seg og gjekk ut, fylgde dei etter henne; dei tenkte ho gjekk ut til gravi og vilde gråta der.
Mpawo awo ba Juda, bakalanguwe mungánda bakali kumumbulizya nibakabona Meli kanyampuka chakufwambana kaaya aanze bakamutobela kabayeeya aanga wakali kuya kuchuumbwe kukuyolila.
32 Som no Maria kom dit som Jesus var og fekk sjå honom, kasta ho seg ned for føterne hans og sagde: «Herre, hadde du vore her, so hadde ikkje bror min døytt.»
Meli nakasika abusena aawo Jesu mpakabede akumubona wakawida kundyato zyakwe akwamba kuti, “Mwami aanoli walaano, Mukulana wangu natafwide pe.”
33 Då Jesus såg at ho gret, og at jødarne som hadde fylgt henne gret, vart han harm i hugen og øste seg upp og sagde:
Jesu nakamubona kalila, abaJuda mbakazide aabo kabalila, wakeetelela, wakatazikana akujatwa mumoyo wakwe.
34 «Kvar hev de lagt honom?» - «Kom og sjå, Herre!» svara dei.
Wakati, “nkokuli nkumwakakumulazika?” Bakati kuli nguwe, “Mwami, boola uzobone.”
35 Jesus gret.
Jesu wakalila.
36 Då sagde jødarne: «Sjå kor kjær han hadde honom!»
Mpawo ba Juda bakati, “Boona kuti Lazalo walikumuyanda biyeni!”
37 Og sume av deim sagde: «Kunde ikkje han som opna augo på den blinde, ha gjort det so at denne mannen ikkje hadde døytt?»
Pesi bamwi baabo bakaamba kuti, “Talikukonzya na ooyu mwalumi wakajula meso amuntu moofu, kuchitila kuti ooyu muntu atafwi?”
38 Då vart Jesus på nytt harm inni seg og gjekk burt til gravi; det var ein heller, og det låg ein stein attfyre.
Mpawo Jesu, kachizwide kukatazikana mulinguwe, wakayinka kuchuumbwe. Lino chumbwe yakali mpako, nkabela kwakasinkidwe ibbwe mpawo.
39 «Tak steinen ifrå!» segjer Jesus. Då segjer Marta, syster åt den avlidne: «Herre, det tevjar alt av honom, for han hev lege der på fjorde dagen!»
Jesu wakati, “Mugwisye ibbwe, “Maata muchizi wa Lazalo, ooyo iwakafwide wakati kuli Jesu, “Mwami, kuli eechi chiindi mubili unoli wabola, nkambo waba amazuba aane kafwide.
40 Jesus segjer til henne: «Sagde eg deg ikkje at dersom du trur, skal du få sjå Guds herlegdom!»
Jesu wakati kulinguwe, “Tendakwambila na kuti, wasyoma ulabona bulemu bwa Leza?”
41 So tok dei steinen ifrå. Og Jesus lyfte augo mot himmelen og sagde: «Fader! eg takkar deg for di du hev høyrt meg!
Mpawo bakagwisya ibbwe balibikka kumbali. Jesu wakalanga kujulu akwamba kuti, “Taata, ndakulumba kuti wandiswilizya.
42 Eg visste nok at du alltid høyrer meg; men for folket skuld som stend her kringum, segjer eg dette, so dei skal tru at det er du som hev sendt meg.»
Ndalizi kuti ulandiswilizya chiindi choonse, pesi nkambo kankamu yabantu bayimvwi akati kangu nchindamba eezi, kuchitila kuti basyome kuli nduwe nuwakandituma.”
43 Då han det hadde sagt, ropa han med høg røyst: «Lasarus, kom ut!»
Nakamana kwambula ezi, wakawompolola ajwi lilaajulu, “Lazalo, zwida aanze!”
44 Ut kom den daude, med føterne og henderne sveipte i lindar, og med ein sveiteduk bunden kring andlitet. «Løys honom, so han fær ganga!» sagde Jesus til deim.
Mwalumi wakafwide wakazwida aanze, mawulu akwe amaboko akali zambilidwe asila. Jesu wakati kuli mbabo, “Amumuzambanune mumuleke ayeende.”
45 Mange av jødarne, alle dei som var komne til Maria og hadde set det han gjorde, trudde då på honom.
Mpawo bamaJuda biingi bakazide kuli Meli akubona ezyo Jesu nzyakachita, bakasyoma mulinguwe;
46 Nokre av deim gjekk til farisæarane og sagde deim kva Jesus hadde gjort.
pesi bamwi baabo bakaya kuba Falisi bakubabuzya izintu Jesu nzyakali wachita.
47 Då kalla øvsteprestarne og farisæarane det Høge Rådet i hop til eit møte og sagde: «Kva skal me gjera? Denne mannen gjer mange teikn!
Mpawo bapati babapayizi abaFalisi bakabungania bwendelezi amwi akwamba kuti, “Niinzi nchitutachite? Ooyu mwalumi uchita zitondezyo zyiingi.
48 Let me honom få halda på soleis, kjem alle til å tru på honom, og då kjem romarane og tek både landet og folket vårt.»
Kuti tumusiye alikke kali boobu, boonse balasyoma kuli nguwe; ma Loma balaza akututolela busena bwesu achisi chesu.”
49 Og ein av deim, Kajafas - han var øvsteprest det året - sagde til deim:
Nikuba oobo, umwi mwalumi akati kabo, Kkeyifasi, wakali mupayizi mupati ooyo munyaka, wakati kuli mbabo, Taakwe nchimuzi pe.
50 «De veit ingen ting! Ikkje heller tenkjer de på at det er til bate for dykk at ein mann døyr for landslyden, so ikkje heile folket gjeng til grunns.»
Tamulangisisyi na kuti nchibotu kuli ndinywe kuti kufwe umwi muntu kafwida bantu kwinda kuti nyika yoonse ifwidilile.”
51 Det sagde han ikkje av seg sjølv, men av di han var øvsteprest det året, var ordi hans ein spådom um at Jesus skulde døy for folket,
Lino eechi wakachaamba kachitazwide mulinguwe anukuti wakali mupayizi mupati oyo munyaka, wakasinsima kuti Jesu welede kufwida nyika;
52 og ikkje berre for folket, men at han og skulde samla i hop til eitt Guds born som er spreidde ikring.
kutali chisi luzutu, pesi kuchitila kuti baana baLeza abo basanseene babunganisigwe aamwi babe umwi.
53 Frå den dagen lagde dei upp råd um å drepa honom.
Mpawo kuzwa eelyo izuba kaziya kunembo bakalangula inzila yakuti Jesu bamujaye.
54 Difor gjekk ikkje Jesus lenger fritt ikring millom jødarne, men for derifrå til dei bygderne som ligg tett med øydemarki, til ein by som heiter Efraim; der heldt han til eit bil med læresveinarne sine.
Jesu takachili kweenda antanganana pe akati kaba Juda, pesi wakeenda wazwa waya kuli imwi inyika afwifwi akunkaanda mudolopo litegwa Efulemu. Nkuko nkwakakkala abasikwiiya bakwe.
55 No leid det nær til påskehelgi åt jødarne, og mange for frå bygderne upp til Jerusalem fyre påske og skulde helga seg.
Lino ipasika lyabama Juda lyakali lyaba afwifwi, mpawo biingi bakaya ku Jelusalema kabazwa kuzisi bayinka kuti bakalisalazye beni.
56 Då leita dei etter Jesus, og sagde seg imillom med dei stod i templet: «Kva tenkjer de? Kjem han slett ikkje til høgtidi?»
Bakali kuyandula Jesu, kabalo kwambula umwi awumwi kabayimvwi muchikombelo, “Muyeyayi loko? kuti ulaleka kusika kupobwe?”
57 Men øvsteprestarne og farisæarane hadde gjeve påbod um at dersom nokon fekk vita kvar han var, skulde han segja frå, so dei kunde gripa honom.
Lino bapayizi bapati aba Falisi bakali bapa malayilile akuti kufumbwa muntu unoli ulizi ooko Jesu nkwanobede, uyelede kuzyamba kuchitila kuti bamujate.
