Johannes 10
1 «Det segjer eg dykk for visst og sant: Den som ikkje gjeng inn i sauekvii gjenom døri, men stig yver ein annan stad, han er ein tjuv og ein røvar;
Jisasi'a mago'ene amanage hu'ne, Nagra tamagerafa hu'na neramasmue, iza'o sipisipi keginamofo kafanteti agu'afi uofreno, ruganteti taka'uresimo'a, kumzafa vahe mani'neno, vahe'za avazu hugahie.
2 Men den som gjeng inn gjenom døri, er hyrding åt sauerne.
Hianagi iza'o kahantegati ufresimo'a sipisipi kva fatgo mani'ne.
3 Honom let dørvaktaren upp åt, og sauerne høyrer målet hans, og han kallar sine sauer på namn, og leider deim ut.
Kafante kva ne'mo agrira kafana anagintegeno, sipisipimo'za agri ageru nentahize. Ana afu kva ne'mo Agri'a sipisipimokizmi zamagi neheno, zamavareno vugota nehie.
4 Når han hev fenge ut alle sauerne sine, gjeng han fyre deim, og sauerne fylgjer honom; for dei kjenner målet hans.
Agrama sipisipi afu'zaga'ama zamavare atru huteno, vugoteno nevige'za, amage' avriri'za nevze. Na'ankure zamagra agerura antahi ani' nehu'za amage nevaze.
5 Ein framand vilde dei aldri fylgja; dei vilde røma for honom, av di dei ikkje kjenner målet åt dei framande.»
Onke'nesaza vahera, tamage hu'za zamagra amagera ovugahaze. Hagi atre'za fregahaze, na'ankure zamagra ontahi'nesaza agerutera kore hugahaze.
6 Denne likningi fortalde Jesus deim, men dei skyna ikkje kva det var han tala til deim um.
Hagi Jisasi'a fronka kefinti zamasmineanagi, zamagra nankna kema Agrama zamasmiana, ana kemofo agafa'a antahi amara osu'naze.
7 So tala Jesus atter til deim og sagde: «Det segjer eg dykk for visst og sant: Eg er døri som ber inn til sauerne.
Ana hazageno Jisasi'a mago'ene zamasmino, Tamagerfa hu'na tmagrikura nehue, Sipisipimokizmi kafana Nagra'ni'a mani'noe.
8 Alle dei som er komne fyre meg, er tjuvar og røvarar; men sauerne høyrde ikkje på deim.
Ko'ma egote'za e'naza vahe'mo'za, kumza vahekiza, vahe'za avazu hugahaze. Hianagi sipisipimo'za zamagerura ontahigahaze.
9 Eg er døri; den som gjeng inn gjenom meg, skal verta berga, og skal ganga inn og ganga ut og finna beite.
Nagra'ni'a kafana mani'noe, iza'o Nagri'teti efresimo'a knare huno mani'neno, efreno atiramino nehuno knare tra'zankura hakregahie.
10 Tjuven kjem ikkje for anna enn for di han vilde stela og slagta og øyda; eg er komen for dei skal hava liv og hava nøgdi.
Hanki kumzafa vahe'ma ne-eana kumzafa seno, ahe nefrino, eri haviza hunakuke egahie. Nagrama e'noana zamagra zamasimu e'neri'za, ana asimu eri avitetfa hanazegu e'noe.
11 Eg er den gode hyrdingen; den gode hyrdingen set livet sitt til for sauerne.
Nagra'ni'a knare sipisipi kva ne' mani'noe, Knare sipisipi kva vahe'mo'a Agra'a sipisipireku huno asimura atregahie.
12 Leigekaren, som ikkje er hyrding, og som sauerne ikkje høyrer til, ser ulven koma, men let sauerne vera der dei er, og rømer, og ulven røvar deim og jagar deim frå einannan;
Zago erinakuma avrema antesigeno eri'zama erisia ne'mo'a, sipisipi kva omanino sipisipi nefa'a omani'neankino, kesigeno afi krama esigeno'a, sipisipia atreno fresigeno, afi' kramo (wulf) zamagene reno zamahe panani hugahie.
13 so gjer leigekaren av di han er ein leigekar, og ikkje hev umsut for sauerne.
Na'ankure agrira zago erizante avrente'nazankino sipisipigura agesa ontahino, agra zamatreno fregahie.
14 Eg er den gode hyrdingen, og eg kjenner mine, og mine kjenner meg,
Nagra'ni'a knare sipisipi kva mani'noe, Nagra sipisipi nagani'a ke'na antahi'na huge'za, zamagra Nagrira nage'za nantahi'za hu'naze.
15 liksom Faderen kjenner meg, og eg kjenner Faderen; og eg set livet til for sauerne.
Anahukna huno Nenfa'a, Nagrira nageno antahino hige'na, Nagra Nenfana age'na antahi'na hu'noankina, Nagra nasimura sipisipimokizmire atregahue.
16 Eg hev andre sauer og, som ikkje høyrer til denne kvii; deim og lyt eg leida, og dei skal lyda røysti mi, og det skal vera ei hjord og ein hyrding.
Ruga'a sipisipini'a ama kegina agu'afina omani'naze, Nagra anahu kna hu'na zamaresuge'za, nagerura nentahi'za, zamagra magoke afu kevu hu'za mani'nageno, magoke afu kva vahe manigahie.
17 Difor er det Far min elskar meg, for di eg set livet mitt til so eg kann taka det att.
Ama'na agafare Nenfa'a avesi'nenante, na'ankure Nagra nasimura atretena, hagi ete nasimura erigahue.
18 Ingen tek det frå meg, eg set det til av meg sjølv. Eg hev magt til å setja det til, og eg hev magt til å taka det att; det bodet fekk eg av far min.»
Mago'mo'a nasimura Nagripintira eriotre'gahie, hianagi Nagra'ni'a navesite antregahue. Nagrira hanaveni'a me'neankina antete'na, Nagripi hanavea me'neankina ete nasimura erigahue. Ama'na kea Nenfa huhanavetino hunanteno huo hu'neankina hugahue.
19 Um desse ordi var det på nytt skilde meiningar millom jødarne.
Hagi anagema hiazanku, Jiu vahe'mo'za zamagra'zmi mago'ene tarefi refko hu'naze.
20 Mange av deim sagde: «Han er forgjord, han er frå vitet! Kvi lyder de på honom?»
Rama'amo'za hu'za, Kefo hankro'mo agu'a fre'negeno negi neneanki, nahigetma naneke'a nentahi'ze?
21 Andre sagde: «Dette er ikkje forgjord manns tale! Kann ei vond ånd opna augo på blinde?»
Mago'amo'za anage hu'naze, kefo hankro'mo agu'afi fre'nea vahe nanekea omne'ne. Kefo hankromo'a avu asuhu vahera erihari hanigeno kegahifi, onkegahie?
22 So høgtida dei tempelvigsle-helgi i Jerusalem. Det var vinter,
Anante mono noma renagi'za Anumzamofo ami'naza knagu antahimi'za ne'za nenazankna Jerusalemi kumate fore hu'ne.
23 og Jesus gjekk ikring i templet i Salomons-halli.
Zasi ko atu knafi, Ra mono kumapi Jisasi'a, Solomon agire asamare'naza no kinte'nafi vano hu'ne.
24 Då flokka jødarne seg rundt ikring honom og sagde til honom: «Kor lenge vil du halda oss i uvissa? Er du Messias, so seg oss det beint ut!»
Jiu kva vahe'mo'za Jisasina eme regagi'za, anage hu'za asmi'naze, Nama'a kna kagra tazeri antesanketa kvega antegahune? Kagra Kraisiga mani'nenunka huama hunka amne tasmio.
25 Jesus svara: «Eg hev sagt dykk det, og de trur ikkje. Dei verki eg gjer i far min’s namn, dei vitnar um meg,
Hageno Jisasi'a kenona zamire anage huno zamasmi'ne, Nagra ko tamasmi'nogetma, tamagra tamentinti nosaze, mika eri'zama Nenfa agifima enerua eri'zamo, Nagrira nazeri ama nehie.
26 men de trur ikkje, for de høyrer ikkje til mine sauer.
Hianagi tamagra tamentintia nosaze, na'ankure Nagri sipisipia tamagra omani'naze.
27 Mine sauer lyder røysti mi, og eg kjenner deim, og dei fylgjer meg,
Nagri sipisipimo'za nagerura nentahize, hige'na Nagra zmagena antahina hu'noge'za, zamagra Nagrira namage neaze.
29 Far min, som hev gjeve meg deim, er større enn alle, og ingen kann riva deim ut or handi åt Far min.
Nenfa'ma ana vahe nami'nemo, maka zampina ra mani'neankino, mago'moe huno Nenfa azampintira ohanaregahie.
30 Eg og Faderen er eitt.»
Nenfa'ene, Nagranena magoke mani'no'e.
31 På nytt lag tok jødarne upp steinar og vilde steina honom.
Huno nehige'za Jiu kva vahe'mo'za ahe frinaku ru'ene havenkno eri'naze.
32 Då tok Jesus til ords og sagde: «Mange gilde verk hev eg synt dykk frå far min; - kva for eitt av deim er det de steinar meg for?»
Hagi Jisasi'a amanage huno zamasmi'ne, Nenfantegati knare eri'zana hakare'a hurmeri'noanki, ama anampintira ina erizanteku hutma have knonura naheku nehaze?
33 «For eit gildt verk steinar me deg ikkje, » svara jødarne, «men for gudsspotting, for di du som er eit menneskje, gjer deg sjølv til Gud.»
Jiu kva vahe'mo'za ke nona'a anage hu'naze, knare eri'zama eri'nana zantera tagra have knonura onkahe'gosune, hianagi Anumzana huhaviza nehunka, kagra amne vahe'moka, Anumza mani'noema hanazanku kaheku nehune.
34 Jesus svara: «Stend det’kje skrive i lovi dykkar: «Eg hev sagt: «De er gudar?»»
Jisasi'a kenona'a zamasmi'ne, Tamagri kasegefina na'ane huno korapara krente'ne, Anumzamo'a huno, tamagra tamia anumza mani'naze hu'ne? (Sam-Zga 82:35)
35 Når no lovi kallar deim som Guds ord kom til, for gudar - og Skrifti kann ikkje gjerast um inkje -
E'ina hu'negu korapara Anumzamo'a vahetaminkura huno, tamagra anumzantamine hu'neankino, (Anumzamofo avontafepi krente'naza kemo'a fuotgigahie).
36 segjer då de til den som Faderen hev helga og sendt til verdi: «Du spottar Gud, » for di eg sagde: «Eg er Guds son?»
Nenfa'a nazeri ruotge huteno, hunantege'na ama mopafi e'nogu, tamagra Anumzamofo huhaviza hunentane huta Nagrikura nehaze, na'ankure Nagra hu'na Anumzamofo mofavre mani'noe huazankuro?
37 Gjer eg ikkje verki åt Far min, so tru meg ikkje!
Nagrama Nenfa eri'zama e'norisuana, tamagra Nagritera tamentintia osiho.
38 Men gjer eg det, so tru verki, um de ikkje trur meg; so skal de skyna og sjå at Faderen er i meg, og eg i honom!»
Hianagi Nagra eri'zama'a e'nerugetagi, tamagra tamentintia Nagrikura nosaze, eri'zama eruazante negetma tamentinti hiho, e'inama hanuta keta antahita hanazana, Nagra Nenfampi manugeno, Nenfa'a Nagripi mani'ne hugahaze.
39 Då freista dei atter å gripa honom, men han slapp utor henderne deira.
Mago'ene azerinaku nehazageno, zamatreno rufanene hu'ne.
40 So for han attende til hi sida av Jordan, til den staden der Johannes fyrst hadde vore og døypt, og der vart han verande ei tid.
Jisasi'a eteno Jodani ti takaheno Joni'ma mono ti ese'ma frezmante'nea kaziga vuno, anantega umani'ne.
41 Og kom mange til honom, og dei sagde: «Johannes gjorde fulla ikkje noko teikn, men alt det Johannes sagde um denne mannen, var sant.»
Hakare vahe'mo'za mani'nerega uhanati'za amanage hu'naze, Joni'a mago avame'za osu'ne, ana hu'neanagi Joni'ma ama ne'ku'ma maka kema hu'neana tamage hu'ne.
42 Og mange trudde på honom der.
Anage hige'za, anante rama'a vahe'mo'za Jisasinte zamentinti hu'naze.
