Joel 3
1 For sjå, i dei dagarne og det bilet, då eg vender lagnaden for Juda og Jerusalem,
NO ka mea, aia hoi, i kela mau la, a i kela manawa, I ka wa e hoi hou mai ai au i ka pio ana o ka Iuda, a me ko Ierusalema,
2 då vil eg samla alle folki og føra deim ned i Josafatsdalen og der halda dom yver deim for mitt folk og min eignalut Israel skuld, som dei spreidde millom folki, og mitt land hev dei bytt.
E hoakoakoa hoi au i na lahuikanaka a pau, A e lawe mai la lakou ilalo i ke awawa o Iehosapata, A e hookolokolo au me lakou no kuu poe kanaka, A no kuu hooilina, no ka Iseraela, Ka poe a lakou i hoopuehu aku ai iwaena o na lahuikanaka, A i puunaue hoi i kuu aina.
3 Um mitt folk drog dei strå, gav ein gut for ei skjøkja, og ei gjenta selde dei for vin, og so drakk dei.
A ua hailona lakou no kuu poe kanaka; Ua haawi lakou i keikikane no ka wahine moe kolohe, A kuai aku i kaikamahine no ka waina, i inu ai lakou.
4 Og kva vil det meg, Tyrus og Sidon og Filistar-bygder alle? Er det attergjeld mot meg det vil, eller vil de gjera meg eitkvart? Ovleg brått dykkar verk eg vender imot dykk sjølve,
A heaha hoi ka oukou ia'u, e Turo, a me Zidona? A me na palena a pau o Pilisetia? E hoihoi mai anei oukou i ka uku ia'u? Ina e hoihoi mai oukou i ka uku ia'u, Owau no kekahi e hoihoi koke loa aku i ko oukou uku maluna o ko oukou poo.
5 De som sylvet og gullet mitt tok, og eignaluter mine so fagre til dykkar tempel førde.
No ka mea, ua lawe aku oukou i kuu kala, a me kuu gula, A ua hali aku oukou i kuu mau mea makamae iloko o ko oukou mau luakini.
6 Og Judas og Jerusalems søner de selde til Javans søner, til å førast so langt burt ifrå sitt land.
A o na keiki a Iuda, a me ko Ierusalema ka oukou i kuai aku i ka poe Helene, I hali loihi aku ia lakou mai ko lakou palena aku.
7 ropar deim fram att frå den staden der de hev selt deim. Dykkar verk eg vendar imot dykk sjølve.
Aia hoi, e hoala mai au ia lakou mai kahi a oukou i kuai aku ai ia lakou, A e hoihoi aku au i ko oukou uku maluna o ko oukou poo;
8 Eg skal dykkar søner og døtter til Juda-sønerne selja; derifrå skal dei til sabæarane gå, eit folk so langt undan. For Herren hev tala.
A e kuai aku au i ka oukou poe kaikamahine, A i ka oukou poe keikikane i ka lima o na keiki a Iuda, A o lakou hoi e kuai aku ia lakou la i na Seba, I ka lahuikanaka mamao aku; No ka mea, oia ka Iehova i olelo mai.
9 Lat heidningar det høyra! Til herferd vigje dykk! Lat kjemporne koma! Gange fram! Stige fram alle herføre hausar!
E hai aku oukou i keia iwaena o na lahuikanaka; E hoomakaukau oukou no ke kaua, E hoala mai i ka poe ikaika, E hookokoke mai na kanaka kaua a pau; E pii mai lakou:
10 Smide plogarne til sverd og hage-knivarne til spjot! Vesaling segje: «Eg er kjempekar eg!»
E kui oukou i ko oukou mau oopalau i pahikaua, A i ka oukou mau pahi paipai i mau ihe; A e olelo iho ka mea nawaliwali, Ua ikaika wau.
11 Skunda dykk og kome, heidningar alle ikring! Samle dykk i hop! Dit late du, Herre, dine kjempor stiga ned.
E akoakoa oukou, e hele mai, e na lahuikanaka a pau, E hoakoakoaia oukou a puni; Ilaila hoi oe, e Iehova, e huiho ilalo i kou poe ikaika.
12 Lat folki vakna og samlast i Josafatsdalen! For der eg domar sit yver alle folki ikring.
E hoalaia na lahuikanaka, A e pii mai i ke awawa o Iehosapata; No ka mea, malaila wau e noho iho ai, e hooponopono i na lahuikanaka a pau e puni ana.
13 Fram med sigden! No mognast kornet. Kome, trakke! No er persa full. Kjeraldi fløymer. Ovstor er vondska.
E hookomo oukou i ka pahikakiwi, No ka mea, ua oo ka ai; E hele mai oukou, e iho ilalo; No ka mea, ua piha ke kaomi waina, ua piha a hu iwaho na waihona waina; No ka mea, ua nui ko lakou hewa.
14 Flokk på flokk i domsdalen. For Herrens dag er nær i domsdalen.
Nui ka poe, he nui ka poe ma ke awawa o ka hoopai ana: No ka mea, ua kokoke ka la o Iehova ma ke awawa o ka hoopai ana:
15 Sol og måne dei svartnar, og stjernorne løyner sin glans.
E pouli ka la a me ka mahina, A e hoonalowale na hoku i ko lakou malamalama.
16 Og Herren burar frå Sion, frå Jerusalem gjallar hans mål. Og det bivrar både himmel og jord. Men Herren er ei livd for sitt folk og ei borg for Israels søner.
E uwo mai o Iehova mai Ziona mai, A e hoopuka mai i kona leo mai Ierusalema mai; A e haalulu ka lani a me ka honua: A o Iehova ka puuhonua no kona poe kanaka, A me kahi paa no na mamo a Iseraela.
17 Ja, kjenna skal de at eg er Herren, dykkar Gud, som bur på Sion, mitt heilage berg. Og Jerusalem skal ein heilagdom vera, frammandfolk der aldri meir stiga inn.
Pela e ike ai oukou, owau no o Iehova ko oukou Akua, E noho ana ma Ziona, kuu mauna hoano: A e lilo o Ierusalema i hemolele, Aole e hele hou na malihini mawaena ona.
18 Då skal på den dagen druvesafti drjupa av fjelli og mjølk frå haugarne strøyma, og alle bekkjer i Juda fløyma med vatn. Ei kjelda spring ut frå Herrens hus og vatnar Akaziedalen.
A i kela la e hookulu na mauna i ka waina hou, A e hookahe mai na puu i ka waiu, A e kahe ka wai ma na kahawai a pau o Iuda, A e puapuai mai ka waipuna mai ka hale o Iehova mai, A e kahe aku ka wai ma ke awawa o Sitima.
19 Men Egypt skal øydeland verta, og Edom som ville heidi, for valdsverk mot Judas born. Dei hev øydt skuldlaust blod i sitt land.
A e lilo o Aigupita i neoneo, A o Edoma i waonahele neoneo, no ka hana ino ia o na mamo a Iuda, No ka mea, ua hookahe lakou i ke koko hala ole iloko o ko lakou aina.
20 Men Juda skal sitja æveleg trygt, og Jerusalem frå ætt til ætt.
Aka, e noho mau loa ana o ka Iuda, A o ko Ierusalema ia hanauna aku, ia hanauna aku.
21 Og eg vil hemner deira blod, som eg ikkje hemnde fyrr. Og Herren skal bu på Sion.
No ka mea, e huikala aku au i ko lakou koko, a'u i huikala ole aku ai: A e noho ana o Iehova ma Ziona.
