Joel 3
1 For sjå, i dei dagarne og det bilet, då eg vender lagnaden for Juda og Jerusalem,
Hina Gode da amane sia: sa, “Amo esoga, Na da Yuda fi amola Yelusaleme fi ilia hou bu hahamobeba: le, ilia da bu bagade gaguiwane ba: mu.
2 då vil eg samla alle folki og føra deim ned i Josafatsdalen og der halda dom yver deim for mitt folk og min eignalut Israel skuld, som dei spreidde millom folki, og mitt land hev dei bytt.
Amasea, Na da dunu fifilai huluane fofada: musa: , Yihosiafa: de Fago soge amoga gilisimu. amogai Na dunu fi huluane ilia hou Na fi Isala: ili ilima hamoi Na da fofada: mu. Ilia da Isala: ili dunu fi da mogi amola ga fi amo ganodini esaloma: ne afagogolesi. amola ilia da Na soge fifili momogi.
3 Um mitt folk drog dei strå, gav ein gut for ei skjøkja, og ei gjenta selde dei for vin, og so drakk dei.
Ilia da gegesu ganodini dunu gagulaligi amo lama: ne, ululuale hedei. Ilia goi amola a: fini amo ilia udigili bidi mae lale hawa: hamoma: ne, bidi lai. Amo bidi amoga ilia waini hano amola aheda: i uda bidi lai.
4 Og kva vil det meg, Tyrus og Sidon og Filistar-bygder alle? Er det attergjeld mot meg det vil, eller vil de gjera meg eitkvart? Ovleg brått dykkar verk eg vender imot dykk sjølve,
Daia, Saidone amola Filisidia! Dilia da Nama adi hou hamomusa: amasala: ? Ma dilia da Nama dabemusa: amasala: ? Defea, dilia amasa galea, Na hedolodafa dabemu.
5 De som sylvet og gullet mitt tok, og eignaluter mine so fagre til dykkar tempel førde.
Dilia da Na silifa amola gouli amola Na liligi ida: iwane galaamo dilia debolo diasu ganodini wamolegela asi.
6 Og Judas og Jerusalems søner de selde til Javans søner, til å førast so langt burt ifrå sitt land.
Dilia da Yuda amola Yelusaleme fi dunu amo ilia sogega fadegale, hiouginana asili, Galigi fi ilima bidi lai dagoi.
7 ropar deim fram att frå den staden der de hev selt deim. Dykkar verk eg vendar imot dykk sjølve.
Waha da Na ili bu oule misunu, amo dunu dilia bidi lai amo. Amola amo defele, dilia da ilima hamoi, amo Na dabemu.
8 Eg skal dykkar søner og døtter til Juda-sønerne selja; derifrå skal dei til sabæarane gå, eit folk so langt undan. For Herren hev tala.
Na da dilia didiwi amola egefe huluane Yuda fi dunuma bidi lalesimu. Na da ili da soge badiliadafa, Sabiane dunu fi soge amoga asunasimu. Na da Hina Gode amola Na da sia: i dagoi.
9 Lat heidningar det høyra! Til herferd vigje dykk! Lat kjemporne koma! Gange fram! Stige fram alle herføre hausar!
Goe sia: dunu fifi asi gala huluanema sisia: lama. Gegemusa: amola dilia dunu ha lai wa: ma amola gegesu dunu ilia mogodigili bulubulusa masa.
10 Smide plogarne til sverd og hage-knivarne til spjot! Vesaling segje: «Eg er kjempekar eg!»
Dilia osobo dogosu afadenene bu gobihei agoai hamoma amola ifa dadamusu gobihei amo afadenene dadi agesoi agoai hamoma. Da: i dia: i dunu amolawane ilia da gegema: mu.
11 Skunda dykk og kome, heidningar alle ikring! Samle dykk i hop! Dit late du, Herre, dine kjempor stiga ned.
Fifi asi gala huluane amo da Isala: ili sisiga: sa! Hedolowane misini, fago umi soge ganodini gagadoma! Ma! Hina Gode! Dia gegesu dunu ilima gegema: ne gududili asunasima.
12 Lat folki vakna og samlast i Josafatsdalen! For der eg domar sit yver alle folki ikring.
Dunu fifilai ilia da momagele ouesaloma amola Fofada: su Umi Soge amoga misa: ma. amogai, Na, Hina Gode da Fofada: su Fisu da: iya fila heda: le amola dunu fi la: idi huluane esalebe, ilima fofada: mu.
13 Fram med sigden! No mognast kornet. Kome, trakke! No er persa full. Kjeraldi fløymer. Ovstor er vondska.
Ilia da wadela: i bagade hamosu dunu. Widi faimusa: damubi amo defele, amo dunu hedofama. Waini hano hamoma: ne waini fage labugili, waini ofodo da nabaiba: le aduga: le dabe amo defele amo dunu labugima.”
14 Flokk på flokk i domsdalen. For Herrens dag er nær i domsdalen.
Dunu osea: idafa da Fofada: su Fago amo ganodini gagadoi dagoi ba: sa. amogai Hina Gode Ea Fofada: su Eso da hedolowane doaga: mu.
15 Sol og måne dei svartnar, og stjernorne løyner sin glans.
Eso amola mu amola da gasi agoane ba: mu amola gasumuni da bu hame nemu.
16 Og Herren burar frå Sion, frå Jerusalem gjallar hans mål. Og det bivrar både himmel og jord. Men Herren er ei livd for sitt folk og ei borg for Israels søner.
Hina Gode Ea sia gobagala: i amo Saione Goumi da: iya gadodafa amoga naba. amola Ea sia: amo gugelebe gobagala: i agoane Yelusaleme moilai bai bagadega naba. Mu amola osobo bagade da ugugusa. Be E da Ea Fi amo se mae nabima: ne gaga: mu.
17 Ja, kjenna skal de at eg er Herren, dykkar Gud, som bur på Sion, mitt heilage berg. Og Jerusalem skal ein heilagdom vera, frammandfolk der aldri meir stiga inn.
“Amasea, Isala: ili fi! Na da dilia Hina Gode Saione sema goumia gado esala, amo dilia da dawa: mu. Yelusaleme da hadigi sema moilai bai bagade ba: mu amola dunu enodini misi ilia da mugululi osa: le heda: le bu hamedafa ba: mu.
18 Då skal på den dagen druvesafti drjupa av fjelli og mjølk frå haugarne strøyma, og alle bekkjer i Juda fløyma med vatn. Ei kjelda spring ut frå Herrens hus og vatnar Akaziedalen.
Amo esohaga da goumi ea waini ha: i manu sagai da dedeboi dagoi ba: mu. amola bulamagau da agoloa huluane lafiadalebe ba: mu. Yuda ea hano da gilisi dalebe defele ba: mu. Hano da Hina Gode Ea Debolo diasu amodili dalebe ba: mu amola Aga: isia Fago da amo hanoga nasegagi dagoi ba: mu.
19 Men Egypt skal øydeland verta, og Edom som ville heidi, for valdsverk mot Judas born. Dei hev øydt skuldlaust blod i sitt land.
Idibidi soge da hafoga: i dagoi ba: mu amola Idome da wadela: lesi dagoi ba: mu. Bai ilia da Yuda fi ilima gegeiba: le amola asaboi dunu amo medole legeiba: le.
20 Men Juda skal sitja æveleg trygt, og Jerusalem frå ætt til ætt.
21 Og eg vil hemner deira blod, som eg ikkje hemnde fyrr. Og Herren skal bu på Sion.
Na da dunu fane legesu amo dabema: ne fane legemu amola Na da bidi hamosu dunu amo hame yolesimu. Be Yuda amola Yelusaleme amo ganodini, dunu da eso huluane mae fisili esalebe ba: mu. amola Na, Hina Gode, Na Saione goumi dabua gado esalumu.” Sia: ama dagoi
