Jobs 8
1 Då tok Bildad frå Suah til ords og sagde:
Андин Шухалиқ Билдад җававән мундақ деди: —
2 «Kor lenge vil du tala so og lata ordi storma fram?
«Сән қачанғичә мошуларни сөзләйсән? Ағзиңдики сөзләр күчлүк шамалдәк қачанғичә чиқиду?
3 Kann Gud vel rengja det som rett er? Kann Allvalds-Gud vel rengja rettferd?
Тәңри адаләтни бурмилиғучиму? Һәммигә Қадир адиллиқни бурмиламду?
4 Hev dine søner synda mot han, gav han deim deira synd i vald.
Сениң балилириң Униң алдида гуна қилған болса, У уларниму итаәтсизлигиниң җазасиға тапшурған, халас.
5 Um du søkja til din Gud, og beda Allvalds-Gud um nåde,
Бирақ әгәр өзүң һазир чин көңлүңдин Тәңрини издисәңла, Һәммигә Қадирға илтиҗа қилсаңла,
6 er du då rein og utan svik, då vil han vakna upp for deg og reisa nytt ditt rettferdshus,
Әгәр сән сап дил һәм дурус болған болсаң, Шүбһисизки, У сән үчүн ойғиниду, Чоқум сениң һәққанийлиғиңға толған туралғуңни гүлләндүриду.
7 Um og di fortid vesall var, so mykje større vert di framtid.
Сән дәсләптә етиварсиз қаралған болсаңму, Бирақ сән ахирида чоқум техиму гүллинисән.
8 Ja, spør deg for hjå farne ætter, agt på kva federne fann ut.
Шуңа сәндин өтүнәйки, өткәнки дәвирләрдин сорап баққин, Уларниң ата-бовилириниң издинишлиригиму көңүл қойғин
9 - Me inkje veit, er frå i går; vårt liv ein skugge er på jordi -
(Чүнки биз болсақ түнүгүнла туғулғанмиз; Күнлиримиз пәқәт бир сайә болғачқа, һеч немини билмәймиз).
10 dei skal deg læra, gjeva svar med ord ifrå sitt hjartedjup:
Саңа көрсәтмә берип үгәтәләйдиған улар әмәсму? Улар өз көңлидикини саңа сөзлимәмду?
11 «Veks sevet vel på turre land? Trivst storren der som vatnet vantar?
Латқа болмиса йекәнләр егиз өсәләмду? Қомушлуқтики от-чөпләр сусиз өсәләмду?
12 Enn stend det grønt, vert ikkje skore, då visnar det fyrr anna gras.»
Улар йешил пети болуп, техичә орулмиған болсиму, Һәр қандақ от-чөптин тез тозуп кетиду.
13 So gjeng det deim som gløymer Gud; og voni glepp for gudlaus mann.
Тәңрини унтуған кишиләрниң һәммисиниң ақивәтлири мана шундақтур; Ипласларниң үмүти мана шундақ йоққа кетәр.
14 Hans tillit sunderskori vert, hans tiltru vert til kongurvev;
Чүнки униң таянғини чүрүк бир нәрсә, халас; Униң ишәнгини болса өмчүкниң торидур, халас.
15 Det hus han styd seg til, det dett; det som han triv til, stend’kje fast.
У өз угисиға йөлиниду, бирақ у мәзмут турмайду; У уни чиң тутувалған болсиму, бирақ у бәрдашлиқ берәлмәйду.
16 Han saftfull veks, med soli skin; hans greiner yver hagen heng,
У қуяш астида көклигән болсиму, Униң пиләклири өз беғини қаплиған болсиму,
17 og roti kring steinrøysar smett, og smyg seg inn imillom steinar.
Униң йилтизлири таш догисиға чирмишип кәткән болсиму, У ташлар арисида орун издигән болсиму,
18 Men vert han riven frå sin stad, so hugsar staden han ei meir.
Лекин [Худа] уни орнидин юливәтсә, Әшу йәр униңдин тенип: «Мән сени көрмигән!» — дәйду.
19 Sjå det er gleda på hans veg; or moldi skyt ein annan fram.
Мана униң йолиниң шатлиғи! Униңдин кейин орниға башқилири тупрақтин үниду.
20 Men Gud vanvyrder ei den reine; dei vonde tek han ei i handi.
Қара, Худа дурус адәмни ташлимайду, Яки яманлиқ қилғучиларниң қолини тутуп уларни йөлимәйду.
21 Han enn din munn med lått skal fylla og lipporne med gledesong;
У йәнә сениң ағзиңни күлкә билән, Ләвлириңни шатлиқ авазлири билән толдуриду,
22 men skammi klæda skal din fiend’; gudløysetjeld finst ikkje meir.»
Саңа нәпрәтләнгәнләргә шәрмәндилик чаплиниду, Әскиләрниң чедири йоқитилиду».
