Jobs 8
1 Då tok Bildad frå Suah til ords og sagde:
Wtedy Bildad z Szuach odpowiedział:
2 «Kor lenge vil du tala so og lata ordi storma fram?
Jak długo będziesz mówił takie rzeczy? [Jak długo] słowa z twoich ust [będą jak] gwałtowny wiatr?
3 Kann Gud vel rengja det som rett er? Kann Allvalds-Gud vel rengja rettferd?
Czy Bóg wypacza sąd? Czy Wszechmocny wypacza sprawiedliwość?
4 Hev dine søner synda mot han, gav han deim deira synd i vald.
Jeśli twoi synowie zgrzeszyli przeciwko niemu, a on ich odrzucił za ich nieprawość;
5 Um du søkja til din Gud, og beda Allvalds-Gud um nåde,
Jeśli zwrócisz się pilnie do Boga i będziesz błagać Wszechmocnego;
6 er du då rein og utan svik, då vil han vakna upp for deg og reisa nytt ditt rettferdshus,
Jeśli jesteś czysty i prawy, wtedy na pewno obudzi się dla ciebie i poszczęści mieszkaniu twojej sprawiedliwości.
7 Um og di fortid vesall var, so mykje større vert di framtid.
A [choćby] twój początek był niewielki, jednak twój koniec bardzo się rozmnoży.
8 Ja, spør deg for hjå farne ætter, agt på kva federne fann ut.
Bo zapytaj, proszę, dawnych pokoleń i rozważ doświadczenie ich ojców;
9 - Me inkje veit, er frå i går; vårt liv ein skugge er på jordi -
(My bowiem jesteśmy wczorajsi i nic nie wiemy, ponieważ nasze dni na ziemi są [jak] cień).
10 dei skal deg læra, gjeva svar med ord ifrå sitt hjartedjup:
Czy oni nie pouczą cię i nie powiedzą ci, i czy z ich serc nie wypłyną słowa?
11 «Veks sevet vel på turre land? Trivst storren der som vatnet vantar?
Czy sitowie urośnie bez wilgoci? Czy trzcina urośnie bez wody?
12 Enn stend det grønt, vert ikkje skore, då visnar det fyrr anna gras.»
Chociaż jeszcze jest świeża i nieskoszona, prędzej usycha niż inna trawa.
13 So gjeng det deim som gløymer Gud; og voni glepp for gudlaus mann.
Takie [są] drogi wszystkich, którzy zapominają Boga, i [tak] zginie nadzieja obłudnika.
14 Hans tillit sunderskori vert, hans tiltru vert til kongurvev;
Jego nadzieja zostanie podcięta, a jego ufność [będzie] jak pajęczyna.
15 Det hus han styd seg til, det dett; det som han triv til, stend’kje fast.
Oprze się o swój dom, ale się nie ostoi; uchwyci się go, ale nie przetrwa.
16 Han saftfull veks, med soli skin; hans greiner yver hagen heng,
Zieleni się na słońcu i w ogrodzie jego świeża latorośl wyrasta.
17 og roti kring steinrøysar smett, og smyg seg inn imillom steinar.
Jego korzenie są splątane wśród kamieni i wyrastają spośród nich.
18 Men vert han riven frå sin stad, so hugsar staden han ei meir.
Ale gdy go wyrwą z jego miejsca, wtedy miejsce to wyprze się go, [mówiąc]: Nie widziałem cię.
19 Sjå det er gleda på hans veg; or moldi skyt ein annan fram.
Takie oto [jest] szczęście jego drogi, a z ziemi wyrosną inni.
20 Men Gud vanvyrder ei den reine; dei vonde tek han ei i handi.
Oto Bóg nie odrzuci [człowieka] prawego, ale złoczyńcom nie poda ręki;
21 Han enn din munn med lått skal fylla og lipporne med gledesong;
Aż się napełnią twoje usta uśmiechem, a twoje wargi radością.
22 men skammi klæda skal din fiend’; gudløysetjeld finst ikkje meir.»
Gdyż ci, którzy cię nienawidzą, okryją się hańbą, a namiotu niegodziwych [już] nie będzie.
