Jobs 8
1 Då tok Bildad frå Suah til ords og sagde:
I odpowiedział Bildad Suhytczyk, a rzekł:
2 «Kor lenge vil du tala so og lata ordi storma fram?
Pokądże rzeczy takowe mówić będziesz? a pokąd będą słowa ust twoich jako wiatr gwałtowny?
3 Kann Gud vel rengja det som rett er? Kann Allvalds-Gud vel rengja rettferd?
Izażby miał Bóg sąd podwrócić? a Wszechmocny miałby sprawiedliwość wynicować?
4 Hev dine søner synda mot han, gav han deim deira synd i vald.
Że synowie twoi zgrzeszyli przeciw niemu, przetoż ich puścił w rękę nieprawości ich.
5 Um du søkja til din Gud, og beda Allvalds-Gud um nåde,
Jeźli się ty wczas nawrócisz do Boga, a będziesz się modlił Wszechmocnemu;
6 er du då rein og utan svik, då vil han vakna upp for deg og reisa nytt ditt rettferdshus,
Jeźli będziesz czystym i szczerym; tedyć pewnie ocuci dla ciebie, i spokojne uczyni mieszkanie sprawiedliwości twojej.
7 Um og di fortid vesall var, so mykje større vert di framtid.
A choć początek twój mały będzie, jednak ostatek twój bardzo się rozmnoży.
8 Ja, spør deg for hjå farne ætter, agt på kva federne fann ut.
Bo spytaj się proszę wieku starego, a nagotuj się ku wyszpiegowaniu ojców ich.
9 - Me inkje veit, er frå i går; vårt liv ein skugge er på jordi -
(Gdyż wczorajszymi jesteśmy, a nic nie wiemy, ponieważ jako cień są dni nasze na ziemi.)
10 dei skal deg læra, gjeva svar med ord ifrå sitt hjartedjup:
Oni cię nauczą i powiedząć, i z serca swego wypuszczą słowa.
11 «Veks sevet vel på turre land? Trivst storren der som vatnet vantar?
Azaż urośnie sitowie bez wilgotności? Izali urośnie rogoża bez wody?
12 Enn stend det grønt, vert ikkje skore, då visnar det fyrr anna gras.»
Owszem jeszcze w zieloności swojej, niż bywa podcięta, prędzej niż inna trawa usycha.
13 So gjeng det deim som gløymer Gud; og voni glepp for gudlaus mann.
Takieć są drogi wszystkich, którzy zapominają Boga; i tak nadzieja obłudnika zginie.
14 Hans tillit sunderskori vert, hans tiltru vert til kongurvev;
Podcięta bywa nadzieja jego, a jako dom pająka ufanie jego.
15 Det hus han styd seg til, det dett; det som han triv til, stend’kje fast.
Spolężeli na domu swoim, nie ostoi się; wesprzeli się na nim, nie zadzierzy się.
16 Han saftfull veks, med soli skin; hans greiner yver hagen heng,
Zieleni się na słońcu, i w ogrodzie jego świeża latorośl jego wyrasta.
17 og roti kring steinrøysar smett, og smyg seg inn imillom steinar.
Nad ródłem splątają się korzenie jego, i na miejscu kamienistem rozkłada się.
18 Men vert han riven frå sin stad, so hugsar staden han ei meir.
Ale gdy go wytną z miejsca jego, tedy się go miejsce zaprze, mówiąc: Niewidziałem cię.
19 Sjå det er gleda på hans veg; or moldi skyt ein annan fram.
Toć to jest wesele drogi jego, a inny z ziemi wyrośnie.
20 Men Gud vanvyrder ei den reine; dei vonde tek han ei i handi.
Oto Bóg nie odrzuci człowieka szczerego, ale złośnikom nie poda ręki.
21 Han enn din munn med lått skal fylla og lipporne med gledesong;
Aż się napełnią śmiechem usta twe, a wargi twoje wykrzykaniem.
22 men skammi klæda skal din fiend’; gudløysetjeld finst ikkje meir.»
Gdyż, którzy cię mają w nienawiści, obleczeni będą wstydem, a przybytku niepobożnych nie będzie.
