Jobs 8
1 Då tok Bildad frå Suah til ords og sagde:
Nanoiñe amy zao t’i Bildade nte-Sohy:
2 «Kor lenge vil du tala so og lata ordi storma fram?
Pak’ombia te ho saontsie’o o raha zao? Ampara ombia te ho tio-bey avao o entam-palie’oo?
3 Kann Gud vel rengja det som rett er? Kann Allvalds-Gud vel rengja rettferd?
Mengohen’ Añahare hao ty zaka? Ampiolahe’ i El-Sadai hao ty hatò?
4 Hev dine søner synda mot han, gav han deim deira synd i vald.
Ie nandilats’ azo o ana’oo, le nasese’e ami’ty haozara’ o fiodia’eo.
5 Um du søkja til din Gud, og beda Allvalds-Gud um nåde,
Aa naho nitsoehe’o t’i Andrianañahare vaho ty fiferenaiña’ i El-Sadai,
6 er du då rein og utan svik, då vil han vakna upp for deg og reisa nytt ditt rettferdshus,
naho malio naho vantan-drehe, le hivañona’e hampipoly i akiban-kavantaña’oy.
7 Um og di fortid vesall var, so mykje større vert di framtid.
Le ndra te nikede ty fifotora’o, hitombo ho ra’elahy ty figadoña’o.
8 Ja, spør deg for hjå farne ætter, agt på kva federne fann ut.
Ehe añontaneo i sà’ taoloy vaho imaneo o nitsikarahen-droae’eo,
9 - Me inkje veit, er frå i går; vårt liv ein skugge er på jordi -
Bahimo tika fa toly omale avao, mbore talinjo ambone’ ty tane toy o andron-tikañeo.
10 dei skal deg læra, gjeva svar med ord ifrå sitt hjartedjup:
Aa vaho tsy ho toroa’ iareo hao, hisaontsy ama’o, hañakatse entañe boak’ añ’arofo’ iareo ao?
11 «Veks sevet vel på turre land? Trivst storren der som vatnet vantar?
Mahafitiry hao ty vinda lehe tsy an-tane hinake? Hitiry tsy aman-drano hao ty vondro?
12 Enn stend det grønt, vert ikkje skore, då visnar det fyrr anna gras.»
Ie maindoñe, tsy nibiraeñe, le mbe miheatse aolo’ ze hene rongoñe.
13 So gjeng det deim som gløymer Gud; og voni glepp for gudlaus mann.
Izay ty lala’ o mañaliño an’ Andrianañahareo; toe modo fitamàñe ty tsy aman-Kake.
14 Hans tillit sunderskori vert, hans tiltru vert til kongurvev;
Ie maràntsañe ty fiatoa’e; naho fararotse ty fatokisa’e.
15 Det hus han styd seg til, det dett; det som han triv til, stend’kje fast.
Hiatoa’e ty anjomba’e fe tsy hahafijadoñe; vontitire’e fe tsy leo’e.
16 Han saftfull veks, med soli skin; hans greiner yver hagen heng,
Maindoñindoñe re añatrefa’ i àndroy andrevaha’ o tsampa’eo i golobo’ey,
17 og roti kring steinrøysar smett, og smyg seg inn imillom steinar.
vandindire’ o vaha’eo ty votrim-bato, i traño-vatoo nitsifira’ iareoy.
18 Men vert han riven frå sin stad, so hugsar staden han ei meir.
Ie ombotañe amy toe’ey, le ho lañe’e, ami’ty hoe, Mbe lia tsy nahatrea azo iraho.
19 Sjå det er gleda på hans veg; or moldi skyt ein annan fram.
Eka, Izay ty haeha’ i lia’ey, mbe hitiry amo debokeo ka ty ila’e.
20 Men Gud vanvyrder ei den reine; dei vonde tek han ei i handi.
Oniño te tsy ho farien’ Añahare ty vañoñe vaho tsy ho tohaña’e o lo-tserekeo.
21 Han enn din munn med lått skal fylla og lipporne med gledesong;
Mbe ho lifore’e fiankahafañe ty falie’o naho o fivimbi’oo am-pazake.
22 men skammi klæda skal din fiend’; gudløysetjeld finst ikkje meir.»
Ho saroñen-kasalarañe ze malaiñe azo, ho modo ty kivoho’ o tsivokatseo.
