Jobs 8
1 Då tok Bildad frå Suah til ords og sagde:
Bildan iz Šuaha progovori tad i reče:
2 «Kor lenge vil du tala so og lata ordi storma fram?
“Dokad ćeš jošte govoriti tako, dokle će ti riječ kao vihor biti?
3 Kann Gud vel rengja det som rett er? Kann Allvalds-Gud vel rengja rettferd?
TÓa zar može Bog pravo pogaziti, može li pravdu izvrnut' Svesilni?
4 Hev dine søner synda mot han, gav han deim deira synd i vald.
Ako mu djeca tvoja sagriješiše, preda ih zato bezakonju njinu.
5 Um du søkja til din Gud, og beda Allvalds-Gud um nåde,
Al' ako Boga potražiš iskreno i od Svesilnog milost ti izmoliš;
6 er du då rein og utan svik, då vil han vakna upp for deg og reisa nytt ditt rettferdshus,
ako li budeš čist i neporočan, odsad će svagda on nad tobom bdjeti i obnovit će kuću pravedniku.
7 Um og di fortid vesall var, so mykje større vert di framtid.
Bit će malena tvoja sreća prošla prema budućoj što te očekuje.
8 Ja, spør deg for hjå farne ætter, agt på kva federne fann ut.
No pitaj samo prošle naraštaje, na mudrost pređa njihovih pripazi.
9 - Me inkje veit, er frå i går; vårt liv ein skugge er på jordi -
Od jučer mi smo i ništa ne znamo, poput sjene su na zemlji nam dani.
10 dei skal deg læra, gjeva svar med ord ifrå sitt hjartedjup:
Oni će te poučit' i reći ti, iz srca će svog izvući besjede:
11 «Veks sevet vel på turre land? Trivst storren der som vatnet vantar?
'Izvan močvare zar će rogoz nići? Zar će bez vode trstika narasti?
12 Enn stend det grønt, vert ikkje skore, då visnar det fyrr anna gras.»
Zeleni se sva, al' i nekošena usahne prije svake druge trave.
13 So gjeng det deim som gløymer Gud; og voni glepp for gudlaus mann.
To je kob svakog tko Boga zaboravi; tako propada nada bezbožnika:
14 Hans tillit sunderskori vert, hans tiltru vert til kongurvev;
Nit je tanana njegovo uzdanje, a ufanje mu kuća paukova.
15 Det hus han styd seg til, det dett; det som han triv til, stend’kje fast.
Nasloni li se, ona mu se ljulja, prihvati li se, ona mu se ruši.
16 Han saftfull veks, med soli skin; hans greiner yver hagen heng,
Zeleni se i sav na suncu buja, vrt su mu cio mladice prerasle.
17 og roti kring steinrøysar smett, og smyg seg inn imillom steinar.
Svojim korijenjem krš je isprepleo te život crpe iz živa kamena.
18 Men vert han riven frå sin stad, so hugsar staden han ei meir.
A kad ga s mjesta njegova istrgnu, ono ga niječe: 'Nikada te ne vidjeh!'
19 Sjå det er gleda på hans veg; or moldi skyt ein annan fram.
I evo gdje na putu sada trune dok drugo bilje već niče iz zemlje.
20 Men Gud vanvyrder ei den reine; dei vonde tek han ei i handi.
Ne, Bog neće odbacit' neporočne, niti će rukom poduprijet' opake.
21 Han enn din munn med lått skal fylla og lipporne med gledesong;
Smijeh će ti opet ispuniti usta, s usana će odjeknuti klicanje.
22 men skammi klæda skal din fiend’; gudløysetjeld finst ikkje meir.»
Dušmane će ti odjenut' sramota i šatora će nestat' zlikovačkog.'”
