< Jobs 7 >
1 Ja, mannen hev ein strid på jordi; hans dagar gjeng som leigedagar.
“Jireenyi namaa lafa irratti qabsoo cimaa mitii? Barri isaas akkuma bara nama qacaramaa tokkootii mitii?
2 Som trælen lengtar etter skugge, og leigekar på løni ventar,
Akkuma garbicha gaaddisa galgalaa hawwuu, yookaan akkuma hojjetaa mindaa isaa eegatu tokkoo,
3 so fekk eg månader av vonbrot og næter fulle utav møda.
jiʼoonni faayidaa hin qabne naa qoodaman; halkanoonni dhiphinaas naa ramadaman.
4 Eg segjer når eg gjeng til kvile: «Når skal eg atter standa upp?» Og kvelden vert so lang, so lang: Eg ligg uroleg alt til dagsprett.
Yommuun ciisutti, ‘Ani yoomin kaʼa?’ jedheen yaada. Halkan natti dheerata; anis hamma bariʼutti nan gaggaragala.
5 Og makk og sår min likam dekkjer, og hudi skorpnar og bryt upp att.
Nafni koo raammoo fi qonyanyaa uffateera; gogaan koo babbaqaqee malaʼaa jira.
6 Mi tid fer snøggar’ enn ein skutel, og ho kverv utan nokor von.
“Barri koo kolloo wayya dhooftuu caalaa ariifata; innis abdii malee dhuma.
7 Hugs på: mitt liv er som ein pust; mitt auga ser’kje lukka meir.
Egaa yaa Waaqayyo, akka jireenyi koo akkuma qilleensaa taʼe yaadadhu; iji koo lammata waan gaarii hin argu.
8 Snart er eg løynd for alle augo; du fåfengt stirer etter meg.
Iji amma na argu siʼachi na hin argu; ati na barbaadda; garuu ani hin jiru.
9 Som skyi framum fer og kverv, so ingen att frå helheim vender, (Sheol )
Akkuma duumessi bittinnaaʼee badus namni awwaalame hin deebiʼu. (Sheol )
10 snur ei attende til sitt hus; hans heimstad kjenner han’kje meir.
Inni lammata mana isaatti hin deebiʼu; iddoon isaas siʼachi isa hin beeku.
11 Difor vil’kje munnen stagga, men tala i min djupe hugverk og klaga i mi sjælenaud.
“Kanaafuu ani cal hin jedhu; ani hafuura koo dhiphate sanaan nan dubbadha; hadhaaʼummaa lubbuu kootiinis nan guunguma.
12 Er eg eit hav, er eg ein drake, med di du vaktar so på meg?
Ati eegduu natti ramaduun kee, ani galaana moo yookaan bineensa galaanaa ti?
13 Eg tenkjer: «Lægjet skal meg lindra, og sengi letta suti mi» -
Yommuu ani, ‘Sireen koo na jajjabeessa; wanni ani irra ciisu guungummii koo naa xinneessa’ jedhutti,
14 då skræmer du meg upp med draumar, og støkkjer meg med ville syner,
ati abjuu keessa na sodaachifta; mulʼataanis na rifachiifta.
15 so at eg heller ville kjøvast, ja døy, enn vera slik ei beingrind.
Kanaafuu ani akkasitti jiraachuu irra of hudhee duʼuu nan filadha.
16 D’er nok! Eg liver ikkje æveleg; Haldt upp! Mitt liv er som ein pust.
Jireenya koo nan jibba; ani bara baraan hin jiraadhu. Na dhiisi; jiraachuun koo faayidaa hin qabuutii.
17 Kva er ein mann, at du han vyrder og retter tanken din på honom,
“Akka ati isa leelliftuuf, akka qalbii kee isa irra keessuufis namni maali?
18 heimsøkjer honom kvar ein morgon, ransakar honom kvar ei stund?
Ati ganama ganama isa xiinxaltee yeroo yerootti isa qorta.
19 Når tek du frå meg auga ditt? Meg slepper med eg svelgjar råken?
Ati ija kee narraa hin buqqiftuu? Hamma ani hancufa liqimsutti kophaa koo na hin dhiiftuu?
20 Hev eg gjort synd, kva gjer eg deg, du som på mannen vaktar stødt? Kvi hev du meg til skiva valt? So eg hev vorte meg ei byrd?
Yaa isa nama eegdu, yoon cubbuu hojjedhe iyyuu ani maalan si godha? Ati maaliif waan itti akeekkattu na godhatte? Ani baʼaa sitti taʼeeraa?
21 Kvi gjev du ikkje syndi til? Kvi ansar du på mine brot? No sig eg snart i moldi ned; og leitar du, so er eg burte.»
Ati maaliif balleessaa koo irra dabartee cubbuu koo illee naaf hin dhiifne? Yeroon ani itti biyyoo keessa ciisu gaʼeeraatii; ati na barbaadda; garuu ani hin argamu.”