Jobs 6
1 Då tok Job til ords og svara:
Hichun Job apaodoh kit in:
2 «Um dei mitt mismod vega vilde og få ulukka mi på vegti,
Kagenthei naho hi tedoh thei hihen lang ka natna hi kilep toh thei henlang hileh,
3 det tyngjer meir enn havsens sand; difor var ordi mine ville.
Twikhanglen'a neldi umjat sangin gih jonte, hiche ho jeh a chu khongai man louhella kaseidoh ji ahi.
4 For Allvalds pilar sit i meg, mi ånd lyt suga deira gift; Guds rædslor reiser seg til åtak.
Hat Chungungpa thal hanging eikap lhuh tah jeh chun athal gu chun kalhagao asukhan, Pathenna kon tijatna ho chu keidou din ahung kigoltoh tauve.
5 Skrik asnet vel i grøne eng? Og rautar uksen ved sitt for?
Kalunglhai louna thu seitheina tha kanei hilou ham? Gamlah sangan chun nehding hampa akimu jilou teng penglouva umjia chule bongchal ten jong neh ding aneilou teng buji hilou ham?
6 Kven et det smerne utan salt? Kven finn vel smak i eggjekvite?
Chiso louna anneh chunga chu mihon alung lhailou nao aseiji louvu ham? A-alna bei ahtwi kang podal khu kon adu ding ham?
7 Det byd meg mot å røra slikt, det er som min utskjemde mat.
Kavet jiteng ka-an duna abei jitai, neh dinga kangaito najouse akikhah tansoh jitai.
8 Å, fekk eg uppfyllt bøni mi! Gav Gud meg det eg vonar på!
Oh, keiman kadei khat kaki thum thei ding hihen, Pathen chun kadei chu eipeh ding hileh,
9 Ja, vild’ han berre knusa meg, med hand si min livstråd slita!
Aman eisuh chip jeng ding kadeije, akhut ahin lhandoh a chule eitha jeng ding kadeije
10 Då hadde endå eg mi trøyst; trass pina skulde glad eg hoppa! - Den Heilage sitt ord eg held på.
Natgim genthei thoh'a kimusetna ho a konna hiche beh a hi lung monna kaneiding ahi. Athengpa thusei nahsahmon kabol khapoi.
11 Kva er mi kraft, at eg skuld’ vona? Mi framtid, at eg skulde tola?
Ahinlah athoh jou nading thahat kaneipoi, keiman hinpi ding imacha kaneipoi.
12 Er krafti mi som steinen sterk? Er kanskje kroppen min av kopar?
Songthahatna chu nei kahim? Katahsa hi sum eng kisem ham?
13 Mi hjelp hev heilt forlate meg; all kvart stydjepunkt er frå meg teke.
Ahipoi keima ahin lolhinnaphat gomkom neilou kithopi beihel kahi.
14 Ein rådlaus treng av venen kjærleik, um enn han ottast Allvald ei.
Agol apai lhasam khat dinga lungsetna nei mi hiding ahinla nangin Hatchungungpa kicha louvin themmo neichanne.
15 Som bekken brørne mine sveik, lik bekkjefar som turkar ut.
Kasopi teho aphat phat cha long ji vadung neocha banga tahsan theilou, khaltwi vadung neocha akam dima long tobang nahiu naphot chenu ahi.
16 Fyrst gruggast dei av bråna is, og snø som blandar seg uti,
Buhbang lhang le buhbang twi kikhol khom chu,
17 men minkar so i sumarsoli, og kverv til slutt burt i sumarhiten.
Kholum phat ahung lhun tengleh twi chua amangjin, vadung neucha chu asat jeh chun amang jitai.
18 Vegfarande vik av til deim, men kjem til øydemark og døyr.
Kholjin miho chu holdoh kitna ding in akihei doh jiuvin, ahin donding aum loujeh chun athiji tauve.
19 Kjøpmenn frå Tema skoda dit, flokkar frå Saba vonar trygt;
Tema a hung kholjin miho chun twi ahol jiuvin, Sheba a hung kholjin miho chun neiding akinem uve.
20 men svikne vert dei i si von; dei narra vert når dei kjem fram.
Akinep nao chu asim jiuvin ahinlah alunglhai jipouve, ahung lhun tengleh akinep nao akisudong jitauve.
21 So hev de vorte reint til inkjes, de rædsla såg, og rædde vart!
Nanghon jong kithopina neipe pouve, kavang setna namuvin chule naki chauve.
22 Hev eg då bede dykk um noko? Bad eg dykk løysa meg med gods?
Ahinlah ipijeh ham? Keiman thilpeh khattou kathum khah em? Keiman nanei ikhat tou keiding tuma kathum khah em?
23 og frelsa meg frå fiendvald og kjøpa meg frå røvarar?
Melma pa a konin nei huhdoh un tia kasei khah a, ahilouleh lungsetna neilou miho a konin nei huhdoh un tia kaseikhah em?
24 Gjev meg eit svar, so skal eg tegja; seg meg kva eg hev synda med!
Neihillin, chutilehthipbeh in um inge, ipi kabol khel um'em neivetsah in?
25 Eit rettvis ord er lækjebot; men last frå dykk er inkje verdt.
Lungtheng sella kiseidoh thucheng hi itobanga thahat hitam? Ahin neidem nao ijat aphah hitam?
26 Du lastar meg for ordi mine; men vonlaus mann so mangt kann segja.
Kalung natna kakana ija naselou tenguleh nathusei houhin mi jouvinte natiuvem?
27 De kastar lut um farlaust barn, og handel driv um dykkar ven.
Chagate ahiloule nagol napaite jeng jong soh in naso jiuve.
28 Vilde de berre sjå på meg! Trur de eg lyg dykk upp i augo?
Neihin vetan, namai chang tah a kajou ding ham?
29 Vend um, lat ikkje urett skje! Vend um, enn hev eg rett i dette.
Kachonsetna hi dih nante tin gelda tauvin, ijeh inem itile keiman bolkhel kaneipoi.
30 Finst det vel fals på tunga mi? Kann ei min gom ulukka smaka?
Thujou seidinga nei gelluvem? Aphale ase hekhen thei lou ding kahim?
