Jobs 6
1 Då tok Job til ords og svara:
Yoube da bu adole i,
2 «Um dei mitt mismod vega vilde og få ulukka mi på vegti,
“Na bidi hamosu da: i dioi da dioi defesu amoga defesa ganiaba, ilia defei da hano wayabo ganodini sa: i amo defei baligi ba: la: loba. Amaiba: le, na da udigili sia: dasea, mae fofogadigima.
3 det tyngjer meir enn havsens sand; difor var ordi mine ville.
4 For Allvalds pilar sit i meg, mi ånd lyt suga deira gift; Guds rædslor reiser seg til åtak.
Gode Bagadedafa E da dadi bagohame amoga na gala: i. Dadi medosu hano da na maga: me ganodini haina daha. Gode da na beda: ma: ne, se iasu bagade nama iaha.
5 Skrik asnet vel i grøne eng? Og rautar uksen ved sitt for?
Dougi da gisi nasea, hahawane esalebe ba: sa. Bulamagau da gisi giliga: la: i nasea, ouiya: le esalebe ba: sa.
6 Kven et det smerne utan salt? Kven finn vel smak i eggjekvite?
Be dunu da ha: i manu deme hame gala, amo manu gogolesa. Amola sio oso da: iya da hame hedasa.
7 Det byd meg mot å røra slikt, det er som min utskjemde mat.
Na da agoai ha: i manu hame hedai agoai ba: sa. Na da ha: i manu huluane nasea, olosa.
8 Å, fekk eg uppfyllt bøni mi! Gav Gud meg det eg vonar på!
Gode da abuliba: le na adole ba: su liligi hame iabela: ? E da abuliba: le na sia: ne gadosu hame adole iabela: ?
9 Ja, vild’ han berre knusa meg, med hand si min livstråd slita!
E da na medole legemu da defea gala.
10 Då hadde endå eg mi trøyst; trass pina skulde glad eg hoppa! - Den Heilage sitt ord eg held på.
Na da se bagade naba. Be E da na medole legemu na da dawa: i ganiaba, na da hahawaneba: le, soagalagadola: loba. Na dawa: , Gode da hadigidafa. Na da Ea hamoma: ne sia: i hamedafa hihi galu.
11 Kva er mi kraft, at eg skuld’ vona? Mi framtid, at eg skulde tola?
Na da bu esalumu, gasa hame galebe. Na da dafawane hamoma: beyale huluane fisi dagoiba: le, abuli bu esaloma: bela: ?
12 Er krafti mi som steinen sterk? Er kanskje kroppen min av kopar?
Na da gelega hamobela: ? Na da: i hodo da balasega hamobela: ?
13 Mi hjelp hev heilt forlate meg; all kvart stydjepunkt er frå meg teke.
Na da nisu gaga: mu da gasa hamedafa gala. Na da fidisu dunu hamedafa gala.
14 Ein rådlaus treng av venen kjærleik, um enn han ottast Allvald ei.
Na da Gode Ea hou yolesi o hame yolesi, mae dawa: ma! Be amo bidi hamosu da nama doaga: beba: le, na na: iyado dunu da na hame yolesimu da defea galu.
15 Som bekken brørne mine sveik, lik bekkjefar som turkar ut.
Be dilia! Na na: iyado dunu! Gibu da hame dasea, hano da hafoga: i ba: sa. Amo defele, dilia da na ogogole fawane fidisa.
16 Fyrst gruggast dei av bråna is, og snø som blandar seg uti,
Anegagi oubiga, hano da anegagi ofo amola muge amoga ga: i dagoi ba: sa.
17 men minkar so i sumarsoli, og kverv til slutt burt i sumarhiten.
Be gia: i oubiga, amo liligi da hedolowane alalolesisa. Amasea, hano logo da hafoga: i dagoi ba: sa.
18 Vegfarande vik av til deim, men kjem til øydemark og døyr.
Sofe ahoasu dunu da hano hogobeba: le, fisi dagoi ba: sa. Ilia hafoga: i sogega doula ahoabeba: le, hedolo bogogia: sa.
19 Kjøpmenn frå Tema skoda dit, flokkar frå Saba vonar trygt;
20 men svikne vert dei i si von; dei narra vert når dei kjem fram.
Siba amola Dima dunu fi sofe ahoasu dunu ilia da hano hogolala, be hafoga: i hano logo fawane ba: beba: le, ilia dafawaneyale hamoma: beyale dawa: i da udigili fisi dagoi ba: sa.
21 So hev de vorte reint til inkjes, de rædsla såg, og rædde vart!
Na da dili ba: sea, dilia da amo hafoga: i hano logo defele ba: sa. Dilia da nama misi hou ba: sea, beda: iba: le fofogadigili bagidu gagasi ahoa.
22 Hev eg då bede dykk um noko? Bad eg dykk løysa meg med gods?
Na da dilima hahawane dogolegele iasu adole ba: bela: ? Na da dilima dilia na fidima: ne, eno dunuma hano suligili adole ba: bela: ?
23 og frelsa meg frå fiendvald og kjøpa meg frå røvarar?
Na da dilima na ha lai dunu na mae hasalima: ne gaga: musa: adole ba: bela: ? Hame mabu!
24 Gjev meg eit svar, so skal eg tegja; seg meg kva eg hev synda med!
Defea! Nama olelema! Na giadofai amo nama adoma! Na da ouiya: le, dilia sia: noga: le nabimu.
25 Eit rettvis ord er lækjebot; men last frå dykk er inkje verdt.
Dunu da moloidafa sia: nabasea, dafawaneyale dawa: mu. Be dilia da udigili gagaoui sia: fawane sia: sa.
26 Du lastar meg for ordi mine; men vonlaus mann so mangt kann segja.
Dilia da na sia: da udigili fo agoane dawa: sa. Amaiba: le, dilia da abuliba: le na heawini da: i dioi sia: amoma adole iabela: ?
27 De kastar lut um farlaust barn, og handel driv um dykkar ven.
Dilia hou da agoane gala. Dilia da udigili hawa: hamosu guluba: mano lama: ne, ululuasa. Dilia da na: iyadodafa ilia liligi wamolabeba: le, bagade gagui dunu agoai ba: sa.
28 Vilde de berre sjå på meg! Trur de eg lyg dykk upp i augo?
Na odagi ba: ma! Na da hame ogogomu!
29 Vend um, lat ikkje urett skje! Vend um, enn hev eg rett i dette.
Dilia sia: da gui dagoma! Moloihame hou yolesima! Nama se ima: ne mae fofada: ma! Na hou da moloidafa!
30 Finst det vel fals på tunga mi? Kann ei min gom ulukka smaka?
Be dilia da na da ogogosu dunuyale dawa: be. Dilia da na da wadela: i hou amola moloidafa hou amo da hisu hame dawa: yale dawa: sala: ?
