Jobs 5
1 Rop berre du; kven svarar deg? Kva engel vil du beda til?
Қени, илтиҗа қилип бақ, саңа җавап қилғучи бармекин? Муқәддәсләрниң қайсисидин панаһ тиләйсән?
2 Mismod slær fåvis mann i hel og brennhug den som lite veit.
Чүнки ахмақниң аччиғи өзини өлтүриду, Қәһри наданниң җениға замин болиду.
3 Eg såg ein dåre festa rot, og brått eg laut hans bustad banna.
Мән өз көзүм билән ахмақниң йилтиз тартқанлиғини көргәнмән; Лекин шу һаман униң маканини «Ләнәткә учрайду!» дәп билдим,
4 Hans søner hjelpelaus var, uhjelpte trakka ned i porten.
Униң балилири аманлиқтин жирақтур; Улар шәһәр дәрвазисида сот қилинғанда бастурулди; Уларға һеч ким һимайичи болмайду.
5 Hans avling åt dei svoltne upp, dei tok ho tråss i klungergjerde, og snara lurde på hans gods.
Униң һосулини ачлар йәп түгитиду; Улар һәтта тикән арисида қалғанлириниму елип түгитиду; Қилтақчиму униң мал-мүлүклирини жутувелишқа тәйяр туриду.
6 Men naudi ei frå dusti kjem; ulukka ei or jordi renn;
Чүнки аваричилик әзәлдин топидин үнүп чиқмайду, Күлпәтму йәрдин өсүп чиққанму әмәс.
7 nei, mannen vert til møda fødd, som gneistarne lyt fljuga høgt.
Бирақ учқун жуқуриға учидиғандәк, Инсан күлпәт тартишқа туғулғандур.
8 Eg vilde venda meg til Gud og leggja saki fram for honom,
Орнуңда мән болсам, Тәңриғила мураҗиәт қилаттим, Мән ишимни Худайимғила тапшуриветәттим.
9 som storverk gjer som ei me skynar, fleir’ underverk enn me kann telja,
У һесапсиз карамәтләрни, Сан-санақсиз мөҗизиләрни яритиду.
10 som sender regnet ned på jord og vatnet yver mark og eng,
У йәргә ямғур тәқдим қилиду; У дала үстигә су әвәтип бериду.
11 som lyfter låg og liten upp og hjelper syrgjande til frelsa,
У пәс орунда туридиғанларниң мәртивисини үстүн қилиду; Матәм тутқанлар аманлиққа көтирилиду.
12 som spiller planen for dei sløge, so deira hender inkje duger,
У һейлигәрләрниң нийәтлирини бекар қиливетиду, Нәтиҗидә улар ишини пүттүрәлмәйду.
13 som fangar vismann i hans vit, so listig råd forrenner seg.
У мәккарларни өз һейлигәрлигидин қапқанқа алиду; Әгирләрниң нәйрәңлири еқитип кетилиду.
14 Um dagen støyter dei på myrker, trivlar ved middag som ved natt.
Күндүздә улар қараңғулуққа учрайду; Чүштә түн кечидәк силаштуруп маңиду.
15 Frå sverd frelser han frelser fatigmann, frå deira munn, frå yvervald,
Бирақ у мискинләрни мәккарларниң қиличи вә ағзидин қутқузиду, Уларни күчлүкләрниң чаңгилидин қудрәтлик қоли билән қутқузиду.
16 so vesalmann fær hava von, men vondskap lata munnen att.
Шуңа, аҗизлар үчүн үмүт туғулиду, Қәбиһлик ағзини юмиду.
17 Men sæl den mann som Gud mun refsa; vanvyrd ei tukt frå Allvalds-Gud!
Қара, Тәңри ибрәт бәргән адәм бәхитликтур, Шуңа, Һәммигә Қадирниң тәрбийисигә сәл қарима җуму!
18 Han sårar, men bind og umkring; han slær men lækjer med si hand.
Чүнки У адәмни яриландуриду, андин ярини таңиду; У санҗийду, бирақ Униң қоллири йәнә сақайтиду.
19 Seks trengslor bergar han deg or, i sju skal inkje vondt deg nå.
У сени алтә қийинчилиқтин қутқузиду; Һәтта йәттә күлпәттә һеч қандақ яманлиқ саңа тәгмәйду.
20 I hunger fri’r han deg frå dauden, i krig du undan sverdet slepp;
Ачарчилиқта У сениң үлүмиңгә, Урушта У саңа урулған қилич зәрбисигә ниҗаткар болиду.
21 for tungesvipa er du berga, og trygg du er i tap og tjon;
Сән зәһәрлик тилларниң зәрбисидиму башпанаһлиқ ичигә йошурунисән, Вәйранчилиқ кәлгәндә униңдин һеч қорқмайдиған болисән.
22 du lær åt tjon og hungersnaud og ottast ikkje ville dyr;
Вәйранчилиқ вә қәһәтчилик алдида күлүпла қойисән; Йәр йүзидики һайванлардинму һеч қорқмайсән.
23 du samband hev med stein på marki, og fred med villdyr uti heidi.
Сән даладики ташлар билән әһдидаш болисән; Явайи һайванларму сән билән енақ өтиду.
24 Du merkar at ditt tjeld hev fred, og inkje vantar i ditt hus.
Сән чедириңниң теч-аманлиқта болидиғанлиғини билип йетисән; Мал-мүлкүңни едитлисәң, һәммә немәңниң тәл екәнлигини байқайсән.
25 Du ser, ditt sæde tallrikt er, ditt avkom rikt som gras på eng.
Нәслиң көп болидиғанлиғини, Пәрзәнтлириңниң от-чөптәк көп екәнлигини билисән.
26 I mannskraft til di grav du gjeng, lik korn, køyrt inn i rette tid.
Сән өз вақтидила йетилип жиғилған бир бағ буғдайдәк, Пәқәт вақит-саитиң пишип йетилгәндила йәрлигиңгә кирисән.
27 Det hev me granska; so det er; so høyr og merka deg det då!»
Биз өзимиз буни тәкшүрүп көргәнмиз — улар һәқиқәтән шундақтур. Шуңа өзүң аңлап бил, буларни өзүңгә тәтбиқлап ойлап бақ».
