Jobs 5
1 Rop berre du; kven svarar deg? Kva engel vil du beda til?
“Wobɛfrɛ a frɛ, na hena na obegye wo so? Akronkronfo no mu hena nkyɛn na wobɛkɔ?
2 Mismod slær fåvis mann i hel og brennhug den som lite veit.
Ahisɛm kum ɔkwasea, na anibere kum atetekwaa.
3 Eg såg ein dåre festa rot, og brått eg laut hans bustad banna.
Mʼankasa mahu ɔkwasea a ɔrefefɛw, nanso mpofirim, wɔdomee ne fi.
4 Hans søner hjelpelaus var, uhjelpte trakka ned i porten.
Ne mma ne bammɔ ntam kwan ware, wɔdwerɛw wɔn wɔ asennii a wonni ɔkamafo.
5 Hans avling åt dei svoltne upp, dei tok ho tråss i klungergjerde, og snara lurde på hans gods.
Nea ɔkɔm de no no di ne nnɔbae, na ɔfa fi nsɔe mu mpo, na nea osukɔm de no no pere di nʼahode akyi.
6 Men naudi ei frå dusti kjem; ulukka ei or jordi renn;
Ahokyere mpue mmfi dɔte mu na ɔhaw nso mfifi mmfi fam.
7 nei, mannen vert til møda fødd, som gneistarne lyt fljuga høgt.
Nanso wɔwo nnipa to ɔhaw mu mpɛn dodow a gyaframa turuw kɔ soro no.
8 Eg vilde venda meg til Gud og leggja saki fram for honom,
“Nanso sɛ ɛyɛ me a, anka meguan atoa Onyankopɔn; na mede mʼasɛm ato nʼanim.
9 som storverk gjer som ei me skynar, fleir’ underverk enn me kann telja,
Ɔyɛ anwonwade a wontumi nhwehwɛ mu, ne nsɛnkyerɛnne a wontumi nkan ne dodow.
10 som sender regnet ned på jord og vatnet yver mark og eng,
Ɔtɔ osu gu asase so; na ɔde kɔ wuram.
11 som lyfter låg og liten upp og hjelper syrgjande til frelsa,
Ɔde ahobrɛasefo si nea ɛkorɔn, na ɔma wɔn a wodi awerɛhow nya asomdwoe.
12 som spiller planen for dei sløge, so deira hender inkje duger,
Ɔsɛe aniferefo nhyehyɛe, ma wɔn nsa si fam.
13 som fangar vismann i hans vit, so listig råd forrenner seg.
Ɔkyere anyansafo wɔ wɔn anifere mu, na ɔbɔ anitewfo nhyehyɛe gu.
14 Um dagen støyter dei på myrker, trivlar ved middag som ved natt.
Sum duru wɔn awia ketee; na wɔkeka wɔ owigyinae mu te sɛ anadwo.
15 Frå sverd frelser han frelser fatigmann, frå deira munn, frå yvervald,
Ogye ahiafo fi afoa a ɛhyɛ wɔn anom; ogye wɔn fi ahoɔdenfo nkyehama mu.
16 so vesalmann fær hava von, men vondskap lata munnen att.
Enti ahiafo wɔ anidaso, na ntɛnkyew ka nʼano to mu.
17 Men sæl den mann som Gud mun refsa; vanvyrd ei tukt frå Allvalds-Gud!
“Nhyira ne onipa a Onyankopɔn teɛ no, enti mmu Otumfo nteɛteɛ no animtiaa.
18 Han sårar, men bind og umkring; han slær men lækjer med si hand.
Efisɛ ɔno na opira na ɔno ara akyekyere; opira nanso ne nsa sa yare.
19 Seks trengslor bergar han deg or, i sju skal inkje vondt deg nå.
Obegye wo afi ɔhaw ahorow asia mu; ason so no, bɔne biara renka wo.
20 I hunger fri’r han deg frå dauden, i krig du undan sverdet slepp;
Ɔkɔm ba a, obegye wo afi owu mu, na ɔko mu nso, obegye wo afi afoa ano.
21 for tungesvipa er du berga, og trygg du er i tap og tjon;
Wɔbɛbɔ wo ho ban afi ntwirii ho na sɛ ɔsɛe ba a ɛnsɛ sɛ wusuro.
22 du lær åt tjon og hungersnaud og ottast ikkje ville dyr;
Wobɛserew ɔsɛe ne ɔkɔm; na ɛnsɛ sɛ wusuro asase so mmoa.
23 du samband hev med stein på marki, og fred med villdyr uti heidi.
Wo ne afuw so abo bɛyɛ apam, na emu nkekaboa nso ne wo bɛtena asomdwoe mu.
24 Du merkar at ditt tjeld hev fred, og inkje vantar i ditt hus.
Wubehu sɛ wo ntamadan wɔ bammɔ; na sɛ wosese wʼahode a wubehu sɛ hwee nyeraa ɛ.
25 Du ser, ditt sæde tallrikt er, ditt avkom rikt som gras på eng.
Wubehu sɛ wo mma bɛyɛ bebree; na wʼase bɛfɛe sɛ asase so sare.
26 I mannskraft til di grav du gjeng, lik korn, køyrt inn i rette tid.
Wode ahoɔden bɛkɔ ɔda mu, te sɛ afiafi a wɔaboa ano wɔ otwabere mu.
27 Det hev me granska; so det er; so høyr og merka deg det då!»
“Yɛahwehwɛ eyi mu, na ɛyɛ nokware ɛno nti tie na fa toto wʼabrabɔ ho.”
