< Jobs 5 >
1 Rop berre du; kven svarar deg? Kva engel vil du beda til?
Çağır görək sənə cavab verən varmı? Müqəddəslərin hansı birinə üz tutacaqsan?
2 Mismod slær fåvis mann i hel og brennhug den som lite veit.
Səfehi qəzəb öldürər, Nadanı həsəd məhv edər.
3 Eg såg ein dåre festa rot, og brått eg laut hans bustad banna.
Səfehin kök saldığını görərkən Dərhal yurduna lənət etmişəm.
4 Hans søner hjelpelaus var, uhjelpte trakka ned i porten.
Övladları əmin-amanlıqdan uzaqdır, Məhkəmə qapılarında tapdalanır, Onlara havadar yoxdur.
5 Hans avling åt dei svoltne upp, dei tok ho tråss i klungergjerde, og snara lurde på hans gods.
Məhsullarını aclar yeyir, Tikanlar arasında olanlarını belə, yığırlar, Susayanlar sərvətini udmaq istəyir.
6 Men naudi ei frå dusti kjem; ulukka ei or jordi renn;
Axı torpaqdan bəla gəlməz, Əzab yerdən bitməz.
7 nei, mannen vert til møda fødd, som gneistarne lyt fljuga høgt.
Sanki havaya atılan qığılcımdır, İnsan əzab çəkmək üçün doğulur.
8 Eg vilde venda meg til Gud og leggja saki fram for honom,
Mən olsaydım, Allaha üz tutardım, Müşkül işlərimi Ona tapşırardım.
9 som storverk gjer som ei me skynar, fleir’ underverk enn me kann telja,
Çünki O, dərk etmədiyimiz böyük işləri görür, Saysız xariqələr göstərir.
10 som sender regnet ned på jord og vatnet yver mark og eng,
Yer üzərinə yağış yağdırır, Çöllərə sular axıdır.
11 som lyfter låg og liten upp og hjelper syrgjande til frelsa,
Alçaldılanları ucaldır, Yaslıları əmin-amanlığa çıxarır.
12 som spiller planen for dei sløge, so deira hender inkje duger,
Əlləri qurğu qurmağı öyrənməsin deyə Hiyləgərlərin fəndini pozur.
13 som fangar vismann i hans vit, so listig råd forrenner seg.
Müdrikləri hiylə qurarkən yaxalayır, Fəndgirlərin oyununa son qoyur.
14 Um dagen støyter dei på myrker, trivlar ved middag som ved natt.
Gündüzləri qaranlığa dönür, Günorta onlara gecə kimi görünür, Onlar kor kimi əl sürtə-sürtə gəzir.
15 Frå sverd frelser han frelser fatigmann, frå deira munn, frå yvervald,
Yoxsulları isə onların ağızlarındakı qılıncdan qurtarır, Zorakının əlindən alır.
16 so vesalmann fær hava von, men vondskap lata munnen att.
Kasıblar ümid tapır, Haqsızlıq ağzını yumur.
17 Men sæl den mann som Gud mun refsa; vanvyrd ei tukt frå Allvalds-Gud!
Allahın tərbiyə etdiyi insan nə bəxtiyardır! Sən Külli-İxtiyarın tərbiyəsinə xor baxma.
18 Han sårar, men bind og umkring; han slær men lækjer med si hand.
Çünki O yaralayar, sonra isə sarıyar, Ağrı verər, əlləri ilə sağaldar.
19 Seks trengslor bergar han deg or, i sju skal inkje vondt deg nå.
O, altı dəfə dara düşsən belə, qurtarar, Yeddinci dəfə sənə ziyan dəyməz.
20 I hunger fri’r han deg frå dauden, i krig du undan sverdet slepp;
O səni aclıqda məhv olmaqdan, Döyüşdəki qılıncdan qurtarar.
21 for tungesvipa er du berga, og trygg du er i tap og tjon;
Kəskin dillərdən uzaq olarsan, Qırğın gələrkən qorxmazsan.
22 du lær åt tjon og hungersnaud og ottast ikkje ville dyr;
Qırğına, aclığa gülərsən, Vəhşi heyvanlardan qorxmazsan.
23 du samband hev med stein på marki, og fred med villdyr uti heidi.
Çünki çöldəki daşlarla belə, əhd kəsərsən, Vəhşi heyvanlarla belə, barışarsan.
24 Du merkar at ditt tjeld hev fred, og inkje vantar i ditt hus.
Çadırının salamat qalacağını bilərsən, Mülkünə baxanda heç bir əskiklik tapmazsan.
25 Du ser, ditt sæde tallrikt er, ditt avkom rikt som gras på eng.
Övladlarının necə artdığını görərsən, Nəslin ot kimi bitib qalxar.
26 I mannskraft til di grav du gjeng, lik korn, køyrt inn i rette tid.
Vaxtında yığılan taxıl dərzləri kimi Kama çatıb məzarına gedərsən.
27 Det hev me granska; so det er; so høyr og merka deg det då!»
Bax bunu araşdırmışıq, bu həqiqətdir, Onun üçün bunu dinlə və anla».