Jobs 41
1 Kann du fiska krokodillen, binda tunga hans med taum,
なんぢ鈎をもて鱷を釣いだすことを得んや その舌を糸にひきかくることを得んや
2 Draga snor i gjenom nosi, hogga krok i kjaken hans?
なんぢ葦の繩をその鼻に通し また鈎をその齶に衝とほし得んや
3 Vil han tigga um nåde, tala mjuke ord til deg?
是あに頻になんぢに願ふことをせんや 柔かになんぢに言談んや
4 Tru han vil gjera samband med deg og din træl for alltid verta?
あに汝と契約を爲んや なんぢこれを執て永く僕と爲しおくを得んや
5 Kann du han som leikfugl halda for smågjentorne i band?
なんぢ鳥と戲むるる如くこれとたはむれ また汝の婦人等のために之を繋ぎおくを得んや
6 Handlar fiskarlag med honom, skiftar ut til kræmarar?
また漁夫の社會これを商貨と爲して商賣人の中間に分たんや
7 Kann hans hud med spjot du fylla, og hans hovud med harpunar?
なんぢ漁叉をもてその皮に滿し 魚矛をもてその頭を衝とほし得んや
8 Berre prøv - du skal det minnast; enn ein gong du gjer det ikkje!
手をこれに下し見よ 然ばその戰鬪をおぼえて再び之を爲ざるべし
9 Kvar og ein vil missa voni, verta feld ved syni av han.
視よその望は虚し 之を見てすら倒るるに非ずや
10 Ingen torer eggja honom; kven kann då mot meg reisa?
何人も之に激する勇氣あるなし 然ば誰かわが前に立うる者あらんや
11 Kven gav meg, so eg gjev att? Under himmeln alt eg eig.
誰か先に我に與へしところありて我をして之に酬いしめんとする者あらん 普天の下にある者はことごとく我有なり
12 Ei eg tegjer um hans lemer, um hans sterke, væne bygnad.
我また彼者の肢體とその著るしき力とその美はしき身の構造とを言では措じ
13 Kven hev drege brynja av han, Gjenge inn i duble tanngard?
誰かその外甲を剥ん 誰かその雙齶の間に入ん
14 Kven hev opna kjakeporten? Rædsla kring hans tenner ligg.
誰かその面の戸を開きえんや その周圍の齒は畏るべし
15 Sterke er hans skjolde-rader, feste med ei fast forsigling.
その並列る鱗甲は之が誇るところ その相闔たる樣は堅く封じたるがごとく
16 Tett dei ligg innåt kvarandre, ingi luft slepp millom deim.
此と彼とあひ接きて風もその中間にいるべからず
17 Eine skjolden i den andre heng i hop, skilst ikkje åt.
一々あひ連なり堅く膠て離すことを得ず
18 Ljos ifrå hans njosing strålar, augo skin som morgonroden.
嚔すれば即はち光發す その目は曙光の眼瞼(を開く)に似たり
19 Or hans gap skyt brandar fram, gneistar sprutar derifrå.
その口よりは炬火いで火花發し
20 Or hans nasar stig det røyk, liksom eim or kjel som kokar.
その鼻の孔よりは煙いできたりて宛然葦を焚く釜のごとし
21 Anden hans set eld på kol, logen ut or gapet stend.
その氣息は炭火を爇し 火燄その口より出づ
22 I hans nakke styrken bur, rædsla spring framfor hans åsyn.
力氣その頸に宿る 懼るる者その前に彷徨まよふ
23 Tette sit kjøtvalkarne, støypte fast urikkelg.
その肉の片は密に相連なり 堅く身に着て動かす可らず
24 Hjarta hans er hardt som stein, fast som understein i kverni.
その心の堅硬こと石のごとく その堅硬こと下磨のごとし
25 Kjempor ræddast når han ris, misser både mod og hugs;
その身を興す時は勇士も戰慄き 恐怖によりて狼狽まどふ
26 Sverd vil ikkje bita på, ikkje skot med spjot og pil.
劍をもて之を撃とも利ず 鎗も矢も漁叉も用ふるところ無し
27 Jarn agtar han liksom strå, kopar nett som fauskeved.
是は鐡を見ること稿のごとくし銅を見ること朽木のごとくす
28 Ei han vik for bogesonen; stein frå slyngja vert som halm,
弓箭もこれを逃しむること能はず 投石機の石も稿屑と見做る
29 og stridsklubba vert som strå, og han lær åt spjot som susar.
棒も是には稿屑と見ゆ 鎗の閃めくを是は笑ふ
30 Under han er kvasse broddar, spor dei set som treskjeslede.
その下腹には瓦礫の碎片を連ね 泥の上に麥打車を引く
31 Djupet kokar som ei gryta, sjøen som ein salvekjel.
淵をして鼎のごとく沸かへらしめ 海をして香油の釜のごとくならしめ
32 Vegen lyser etter honom, djupet skin som sylverhår.
己が後に光る道を遺せば淵は白髮をいただけるかと疑はる
33 Liken hans på jord ei finst, denne skapning utan ræddhug.
地の上には是と並ぶ者なし 是は恐怖なき身に造られたり
34 Han ser ned på alt som høgt er, konge yver alle kaute.»
是は一切の高大なる者を輕視ず 誠に諸の誇り高ぶる者の王たるなり
