< Jobs 41 >
1 Kann du fiska krokodillen, binda tunga hans med taum,
Leviathan te vaih neh na doek tih rhui neh a lai na yueh pah thai a?
2 Draga snor i gjenom nosi, hogga krok i kjaken hans?
A hnarhong ah canghlong na hen thai tih mutlo hling neh a kam na toeh a?
3 Vil han tigga um nåde, tala mjuke ord til deg?
Nang ham tah huithuinah loh puh vetih nang taengah a mongkawt la cal mai aya?
4 Tru han vil gjera samband med deg og din træl for alltid verta?
Nang taengah paipi a saii vetih anih te kumhal kah sal la na loh aya?
5 Kann du han som leikfugl halda for smågjentorne i band?
Anih te vaa bangla na luem puei vetih anih te na hula hamla na khih pa aya?
6 Handlar fiskarlag med honom, skiftar ut til kræmarar?
Anih ham te thimpom rhoek tael uh thae vetih Kanaan laklo ah a paekboe uh aya?
7 Kann hans hud med spjot du fylla, og hans hovud med harpunar?
A vin dongah palaphae neh, a lu dongah nga khohcung neh na bae sak thai a?
8 Berre prøv - du skal det minnast; enn ein gong du gjer det ikkje!
Anih soah na kut tloeng lamtah poek laeh. Caemtloeknah khaw na koei voel mahpawh.
9 Kvar og ein vil missa voni, verta feld ved syni av han.
A ngaiuepnah khaw a laithae ni te. A mueimae mah a hut tang aya?
10 Ingen torer eggja honom; kven kann då mot meg reisa?
Anih a haeng ham khaw a muen aih bal moenih. Te dongah ka mikhmuh ah aka pai thai te unim?
11 Kven gav meg, so eg gjev att? Under himmeln alt eg eig.
Kai n'doe bangla unim ka thuung eh? Vaan hmui kah boeih te kamah kah ni.
12 Ei eg tegjer um hans lemer, um hans sterke, væne bygnad.
Amah ham bueng pawt tih a olsai neh thayung thamal ol khaw, a phu dongkah a sakthen khaw ka phah ni.
13 Kven hev drege brynja av han, Gjenge inn i duble tanngard?
A pueinak te a hmai la ulong poelyoe pah. Kamrhui rhaepnit neh anih te ulong a paan?
14 Kven hev opna kjakeporten? Rædsla kring hans tenner ligg.
A maelhmai kah thohkhaih te ulong a ong eh? A no khaw mueirhih la pin om.
15 Sterke er hans skjolde-rader, feste med ei fast forsigling.
A lip photling a hoemnah khaw kutbuen neh a caek la a khaih.
16 Tett dei ligg innåt kvarandre, ingi luft slepp millom deim.
Khat te khat taengla tawn uh tih a laklo ah yilh khaw hue pawh.
17 Eine skjolden i den andre heng i hop, skilst ikkje åt.
Hlang he a manuca taengah balak tih a tuuk uh daengah ni a. pam uh pawh.
18 Ljos ifrå hans njosing strålar, augo skin som morgonroden.
A ikthi loh vangnah a thangthen tih a mik khaw mincang khosaeng banghui ni.
19 Or hans gap skyt brandar fram, gneistar sprutar derifrå.
A ka lamkah hmaithoi thoeng tih hmai hli coe.
20 Or hans nasar stig det røyk, liksom eim or kjel som kokar.
A hnarhong lamkah hmaikhu khaw voh neh canghlong a yawn bangla thoeng.
21 Anden hans set eld på kol, logen ut or gapet stend.
A hinglu loh hmai-alh a tak sak tih a ka lamloh hmaihluei thoeng.
22 I hans nakke styrken bur, rædsla spring framfor hans åsyn.
A rhawn ah a sarhi naeh tih a mikhmuh ah rhihnah loh malawk.
23 Tette sit kjøtvalkarne, støypte fast urikkelg.
A saa laep te a pum dongah malh kap tih khok pawh.
24 Hjarta hans er hardt som stein, fast som understein i kverni.
A lungbuei te lungto bangla ning tih a dangkah phaklung bangla ning.
25 Kjempor ræddast når han ris, misser både mod og hugs;
A boeimang vaengah tah tholh pocinah khui lamloh Pathen taengah bakuep uh.
26 Sverd vil ikkje bita på, ikkje skot med spjot og pil.
Anih aka kae cunghang neh caai khaw, lungsong neh caempho khaw a thoh moenih.
27 Jarn agtar han liksom strå, kopar nett som fauskeved.
Thi te cangkong bangla, rhohum khaw keet thing bangla a poek.
28 Ei han vik for bogesonen; stein frå slyngja vert som halm,
Liva capa loh anih a yong sak moenih. Payai lungto pataeng anih taengah tah divawt la poeh.
29 og stridsklubba vert som strå, og han lær åt spjot som susar.
Caemboh te divawt bangla a poek tih soe kah hinghuennah te a nueih thil.
30 Under han er kvasse broddar, spor dei set som treskjeslede.
A hmui ah paikaek paihat la om dae tangnong soah sui a hnil.
31 Djupet kokar som ei gryta, sjøen som ein salvekjel.
A laedil te am bangla a tlawk sak tih tuitunli te anhoi bangla a khueh.
32 Vegen lyser etter honom, djupet skin som sylverhår.
A hnukah a hawn a phi sak tih tuidung khaw sampok bangla a poek.
33 Liken hans på jord ei finst, denne skapning utan ræddhug.
Paepnah om kolla a saii dongah laipi dongah anih aka tluk a om moenih.
34 Han ser ned på alt som høgt er, konge yver alle kaute.»
Aka sang boeih te a hmuh. Amah tah hlang oek koca boeih sokah manghai ni,” a ti nah.