Jobs 41
1 Kann du fiska krokodillen, binda tunga hans med taum,
Makuha ba nimo ang leviathan sa taga sa isda? Kun magapus ba ang iyang dila sa lubid?
2 Draga snor i gjenom nosi, hogga krok i kjaken hans?
Matuhog mo ba ug pisi ang iyang ilong? Kun kapalapsan kanimo ang iyang apapangig sa usa ka taga?
3 Vil han tigga um nåde, tala mjuke ord til deg?
Maghimo ba siya ug daghanan nga pangamuyo kanimo? Kun mosulti ba siya kanimo ug mga pulong malomo?
4 Tru han vil gjera samband med deg og din træl for alltid verta?
Magabuhat ba siya ug pakigsaad kanimo, Aron ikaw isipon niya nga sulogoon sa walay katapusan?
5 Kann du han som leikfugl halda for smågjentorne i band?
Makigdula ba ikaw kaniya ingon sa usa ka langgam? Kun gapuson ba nimo siya alang sa imong mga kadalagahan?
6 Handlar fiskarlag med honom, skiftar ut til kræmarar?
Ang katiguman sa mga mangingisda, maghimo ba kaniya nga igbabaligya? Ibahinbahin ba siya nila sa mga magbabaligya?
7 Kann hans hud med spjot du fylla, og hans hovud med harpunar?
Mapalapsan ba nimo ang iyang panit sa mga puthaw nga tinalinsan, Kun mapalapsan ba ang iyang ulo sa salapang?
8 Berre prøv - du skal det minnast; enn ein gong du gjer det ikkje!
Itapion ang imong kamot kaniya; Hinumdumi ang gubat, ug ayaw na kana pagbuhata.
9 Kvar og ein vil missa voni, verta feld ved syni av han.
Ania karon, kawang lamang ang paglaum tungod kaniya; Dili ba kita matumba bisan na lamang sa pagtan-aw kaniya?
10 Ingen torer eggja honom; kven kann då mot meg reisa?
Walay bisan kinsa nga mabangis nga mangahas sa pagpalihok kaniya; Nan kinsa man ang makapangatubang kanako?
11 Kven gav meg, so eg gjev att? Under himmeln alt eg eig.
Kinsa ba ang unang nakahatag kanako, aron unta ako magabalus kaniya? Bisan unsang butanga nga ania sa ilalum sa tibook langit, ako man.
12 Ei eg tegjer um hans lemer, um hans sterke, væne bygnad.
Ako dili magahilum mahitungod sa iyang bukton, Ni sa iyang daku nga kakusog, ni sa iyang matahum nga panagway.
13 Kven hev drege brynja av han, Gjenge inn i duble tanngard?
Kinsa ba ang makakuha sa iyang labing gawas nga saput? Kinsa ba ang mopaduol sa sulod sa iyang mga apapangig?
14 Kven hev opna kjakeporten? Rædsla kring hans tenner ligg.
Kinsa ba ang makaabli sa mga pultahan sa iyang nawong? Makalilisang ang ginalibutan sa iyang ngipon.
15 Sterke er hans skjolde-rader, feste med ei fast forsigling.
Ang iyang mabaga nga mga hingbis maoy iyang garbo, Maayong pagkatapot, sama sa sello nga gipapilit.
16 Tett dei ligg innåt kvarandre, ingi luft slepp millom deim.
Ang usa ug ang usa haduol kaayo, Sa ingon nga paagi, nga sa taliwala kanila walay hangin nga makasulod.
17 Eine skjolden i den andre heng i hop, skilst ikkje åt.
Sila ginahiusa ang usa ug usa; Sila nanag-ipon, ug dili na mabulag.
18 Ljos ifrå hans njosing strålar, augo skin som morgonroden.
Sa iyang pagbugwak may kahayag nga mokidlap, Ug ang iyang mga mata ingon sa mga tabontabon sa kabuntagon.
19 Or hans gap skyt brandar fram, gneistar sprutar derifrå.
Gikan sa iyang baba, mga sulo nga nagadilaab manggula, Ug mga aligato sa kalayo managtulasik.
20 Or hans nasar stig det røyk, liksom eim or kjel som kokar.
Gikan sa iyang ilong may aso nga magagula, Ingon sa kolon nga magabukal, ug mga tangbo nga mangasunog.
21 Anden hans set eld på kol, logen ut or gapet stend.
Ang iyang gininhawa makapasiga sa mga uling, Ug usa ka kalayo nagagula gikan sa iyang baba.
22 I hans nakke styrken bur, rædsla spring framfor hans åsyn.
Sa iyang liog nagapuyo ang kusog, Ug sa iyang atubangan ang kahadlok nagasayaw.
23 Tette sit kjøtvalkarne, støypte fast urikkelg.
Ang mga bahin sa iyang unod nagatapot: Sila mga malig-on sa ibabaw niya; sila dili magango.
24 Hjarta hans er hardt som stein, fast som understein i kverni.
Ang iyang kasingkasing malig-on sama sa usa ka bato; Oo, malig-on sama sa bato sa galingan nga sa ilalum.
25 Kjempor ræddast når han ris, misser både mod og hugs;
Sa diha nga siya motindog, ang mga gamhanan mangahadlok: Tungod sa dakung kakugang sila kawad-an sa buot.
26 Sverd vil ikkje bita på, ikkje skot med spjot og pil.
Ang pinuti niadtong motigbas kaniya dili makadulot; Ni makadulot ang bangkaw, kun balaraw kun salapang.
27 Jarn agtar han liksom strå, kopar nett som fauskeved.
Ginaisip niya ang puthaw ingon sa uhot, Ug ang tumbaga ingon sa kahoy nga gabok.
28 Ei han vik for bogesonen; stein frå slyngja vert som halm,
Ang pana dili makapadalagan kaniya: Kaniya ang mga bato sa lambuyog mabalhin nga mga dagami:
29 og stridsklubba vert som strå, og han lær åt spjot som susar.
Ang mga puspus ginaila nga mga tuod sa balili; Ang hinadyong sa bangkaw iyang ginakataw-an.
30 Under han er kvasse broddar, spor dei set som treskjeslede.
Ang mga dapit sa ilalum niya ingon sa mga bika nga talinis: Sa ibabaw sa lapok iyang gipahaluna ang mga butang nga tinalinsan.
31 Djupet kokar som ei gryta, sjøen som ein salvekjel.
Ang kahiladman iyang gipabukal ingon sa usa ka kolon: Ang dagat iyang gihimo nga ingon sa kolon nga haplas.
32 Vegen lyser etter honom, djupet skin som sylverhår.
Sa iyang likod nagapadan-ag siya ug usa ka dalan; Bisan kinsa makahunahuna nga ang kahiladman sa dagat ubanon.
33 Liken hans på jord ei finst, denne skapning utan ræddhug.
Sa ibabaw sa yuta walay mahisama kaniya, Nga usa ka binuhat walay kahadlok.
34 Han ser ned på alt som høgt er, konge yver alle kaute.»
Siya nagatan-aw sa bisan unsa nga butang nga hataas: Hari man siya sa mga anak sa mapahitas-on.
