Jobs 40
1 Og Herren svara Job og sagde:
Korero mai ano a Ihowa ki a Hopa, i mea,
2 «Vil klandraren med Allvald trætta? Lat han som lastar Gud då svara!»
E tohe ana ranei ki te Kaha Rawa te tangata whakatohutohu? Ma te tangata e whakatupehupehu ana ki te Atua, mana e korero mai.
3 Då svara Job Herren og sagde:
Ano ra ko Hopa ki a Ihowa; i mea ia,
4 «For ring eg er; kva skal eg svara? Eg handi legg på munnen min.
Nana, ehara noa iho ahau. Ko te aha taku e whakahoki atu ai ki a koe? Ka kopania toku ringa ki toku mangai.
5 Ein gong eg tala, no eg tegjer, tvo gong’ - eg gjer det ikkje meir.»
Kua kotahi taku koreotanga, a e kore ahau e whakahoki kupu atu; a tuarua rawa, otira kahore atu aku.
6 Og Herren svara Job or stormen og sagde:
Katahi ka whakahokia mai e Ihowa ki a Hopa i roto i te tukauati, ka mea,
7 «Spenn som mann ditt beltet på, gjev meg på mine spursmål svar:
Tena ra, whakatane, whitikiria tou hope, a ka ui atu ahau ki a koe, mau ano e whakaatu mai ki ahau.
8 Vil du forspille meg min rett, fordøma meg, so du fær rett?
Me whakakahore ano ranei e koe taku whakawa? Me whakahe ki ahau kia whakatikaia ai tau?
9 Hev du vel slik ein arm som Gud? Kann du som han med røysti dundra?
He ringa pera ranei tou i to te Atua? He reo whatitiri ranei tou, he pera i tona?
10 Pryd deg med høgd og herredom, klæd deg i glans og herlegdom,
Tena ra, rakai i a koe inaianei ki te rangatiratanga, ki te kororia; tatai i a koe ki te honore, ki te mana.
11 Lat so din vreide strøyma fram, sjå kvar ein stolt og audmyk han!
Ringihia atu te puhaketanga o tou riri; tirohia atu nga mea whakakake katoa, whakaititia iho.
12 Så kvar ein stolt og bøyg han ned, og slå til jord dei gudlause!
Titiro atu ki nga mea whakakake katoa, whakapikoa iho; takahia iho ano hoki te hunga kino i te wahi e tu na ratou.
13 Og gøym deim alle under jordi, bitt deira andlit fast i løynd!
Huihuia atu ratou, huna ki te puehu, herea o ratou mata ki te wahi ngaro.
14 So skal eg og lovprisa deg, som siger med di høgre vann.
Na ko reira ahau whakaae ai ki a koe, ma tou ringa matau ano koe e whakaora.
15 Sjå elvhesten! Eg hev skapt han liksom deg; som ein ukse et han gras.
Na whakaaroa a Pehemoto, he mea hanga ngatahi korua naku; e kai ra i te tarutaru, ano he kau.
16 Sjå då krafti i hans lender, i bukmusklarne hans styrke!
Nana, ko tona kaha kei tona hope, ko tona pakaritanga kei nga uaua o tona kopu.
17 Halen gjer han stiv som ceder, fast bogsenarne er tvinna.
Ko tona hiawero, ano he hita e tawhiria ana e ia: powhiwhiwhi tonu nga uaua o tona huha.
18 Knokarne er koparrøyrer, beini som jarnstenger er.
Ko ona wheua, ano he korere parahi; ko ona rara, he poro rino.
19 Av Guds verk er han det fyrste, av sin skapar fekk han sverd.
Ko ia te tino mea nui o nga ara o te Atua: ko tona kaihanga anake hei whakapa i tana hoari ki a ia.
20 Bergi ber åt honom for, alle villdyr leikar der.
He pono ko nga maunga hei homai kai mana; kei reira ano e takaro ana nga kirehe katoa o te parae.
21 Under lotusbusk han kviler, løyner seg i røyr og sev.
Ko tona takotoranga ko raro i nga rakau kouru nui, i te rake kakaho, i te repo.
22 Lotusbusk gjev honom skugge, piletre umkransar honom.
Hei taupoki mona te whakamarumaru o nga rakau kouru nui, kei tetahi taha ona, kei tetahi taha, nga wirou o te awa.
23 Strid gjeng elvi, ei han ottast; trygg er han um so sjølve Jordan fossar imot hans gap.
Nana, ki te aki mai te waipuke, e kore ia e tuiri; u tonu tona whakaaro, ahakoa kokiri noa mai a Horano ki tona mangai.
24 Kann ein tak han so han ser det, draga snara gjenom snuten?
E hopukia ranei ia e tetahi i a ia e mataara ana, e poka ranei i tona ihu ki te rore, puta noa?
