Jobs 4
1 Då tok Elifaz frå Teman til ords og sagde:
Elifazi, moto ya Temani, azwaki maloba mpe alobaki:
2 «Vert du vel tykkjen um eg talar? Men kven kann halda ordi inne?
« Soki moto moko ameki koloba na yo ata liloba moko, boni, okotomboka mpo na yango te? Kasi nani akoki penza kokanga motema mpe kozanga maloba?
3 På rette veg du førde mange; dei trøytte hender styrkte du;
Kanisa nanu ndenge ozalaki koteya bato ebele, ndenge ozalaki kolendisa bato oyo balembaki!
4 med ord du hjelpte deim som snåva, og gav dei veike knei kraft.
Maloba na yo ezalaki kolendisa bato oyo bazalaki kotepatepa, mpe oyo mabolongo na bango ezalaki kolemba.
5 Men når det gjeld deg sjølv, du klagar; når deg det råkar, ræddast du!
Kasi awa sik’oyo pasi ekomeli yo, olembi na yo! Awa pasi ebeti yo, okomi na yo koyoka somo!
6 Di von du på di gudstru bygde og sette lit til last-laust liv.
Boni, kondima na yo epai ya Nzambe esengeli te kozala likonzi na yo, mpe bosembo na yo esengeli te kosimba elikya na yo?
7 Tenk etter: Når vart skuldlaus tynt? Når gjekk rettvis mann til grunns?
Kanisa nanu: Nani akotikala kokufa te mpo ete asalaka mabe te? Esika nini bato ya sembo bakotikala kokufa te?
8 Stødt fann eg: dei som urett pløgde, og sådde naud, dei hausta slikt;
Kolanda makambo oyo ngai nasili komona, bato oyo basalaka mabe, mpe ba-oyo balonaka minyoko, babukaka mpe kaka mabe lokola mbuma;
9 dei stupte for Guds andedrag, gjekk for hans vreidestorm til grunns.
bakufaka na mopepe ya Nzambe mpe basilaka na mopepe ya kanda na Ye.
10 Ja, løva skrik, og villdyr burar; ungløva fær sin tanngard knekt;
Nkosi ekoki na yango koganga, mpe mwana ya nkosi ekoki kotia makelele ndenge elingi, kasi Nzambe abukaka minu ya nkosi.
11 og løva døyr av skort på rov; løvinna misser sine ungar.
Nkosi ekufaka mpo na kozanga nyama ya kolia, mpe bana ya nkosi ya mwasi epanzanaka.
12 Ein løynleg tale til meg kom; i øyra mitt det stilt vart kviskra,
Liloba moko eyelaki ngai na nkuku, mpe matoyi na ngai eyokaki yango na se penza:
13 som tankar i eit nattsyn kjem, når svevnen tung på folki kviler.
kati na bandoto ya butu, na tango bato bazwaka pongi makasi,
14 Det kom ei rædsla yver meg, ei skjelving gjenom alle lemer;
kobanga mpe somo ekangaki ngai mpe eningisaki mikuwa na ngai nyonso;
15 ein gust meg yver panna strauk, og på min kropp seg håri reiste;
molimo moko elekaki liboso ya elongi na ngai lokola mopepe, mpe suki ya moto na ngai etelemaki.
16 og noko stogga for mi åsyn; eg kunde ikkje klårt skilja; framfor mitt auga stod eit bilæt’, eg høyrde som ei røyst som kviskra:
Molimo yango etelemaki wana, kasi nalongaki te kososola soki ezali nini; elilingi yango etelemaki liboso ya miso na ngai, mpe nayokaki mongongo moko koloba na se penza:
17 «Hev menneskjet vel rett for Gud? Er mannen rein framfor sin skapar?
‹ Boni, moto akoki solo koleka Nzambe na bosembo to akoki solo koleka Mokeli na ye na bule?
18 Han sine tenarar ei trur og finn hjå sine englar lyte -
Soki Nzambe atielaka basali na Ye motema te, soki kutu amonaka mabunga epai ya ba-anjelu na Ye,
19 enn meir hjå folk i hus av leir; hjå deim som hev sin grunn i moldi, ein kann deim krasa, som eit mol.
mpo na nini te epai ya bato oyo basalema na mabele, ba-oyo bazali kaka putulu mpe bakoki kofinafina bango lokola mitsopi?
20 Dei er frå morgon og til kveld; ein krasar deim - kven merkar det? - Og dei vert ikkje funne meir.
Kobanda na tongo kino na pokwa, bakataka-kataka bango na biteni; bakufaka mpo na libela, mpe moto ata moko te alandelaka likambo na bango;
21 Når deira tjeldsnor vert rykt upp, dei døyr og ingen visdom fær.»
basinga oyo esimbaka bandako na bango ya kapo epikolamaka na mbalakata, mpe bakufaka ndenge wana bazanga bwanya. ›
