Jobs 4
1 Då tok Elifaz frå Teman til ords og sagde:
| ئینجا ئەلیفازی تێمانی وەڵامی دایەوە: |
2 «Vert du vel tykkjen um eg talar? Men kven kann halda ordi inne?
| «ئەگەر یەکێک قسەیەک بکات دڵگران دەبیت؟ بەڵام کێ دەتوانێت لە قسەکردن ڕابوەستێت؟ |
3 På rette veg du førde mange; dei trøytte hender styrkte du;
| لە یادت بێ تۆ ڕێنمایی زۆر کەست کردووە و دەستە شلبووەکانت توند کردووە. |
4 med ord du hjelpte deim som snåva, og gav dei veike knei kraft.
| قسەکانت ئەوانەی هەستاندەوە کە کەوتوون و ئەژنۆ لەرزۆکەکانت چەسپاند. |
5 Men når det gjeld deg sjølv, du klagar; når deg det råkar, ræddast du!
| بەڵام ئێستا کە خۆت تووشی تەنگانە بوویت، ورەت بەرداوە، لەوەی کە بەسەر خۆت هاتووە، پەرێشان بوویت. |
6 Di von du på di gudstru bygde og sette lit til last-laust liv.
| ئایا پشت بە لەخواترسییەکەت نابەستیت؟ ئایا بێ کەموکوڕییەکەت هیوابەخش نییە؟ |
7 Tenk etter: Når vart skuldlaus tynt? Når gjekk rettvis mann til grunns?
| «بەبیر خۆتی بهێنەرەوە، بێتاوانێکت بینیوە فەوتابێت، یاخود کەسە سەرڕاستەکان لەناوچووبن؟ |
8 Stødt fann eg: dei som urett pløgde, og sådde naud, dei hausta slikt;
| وەک بینیوتە، ئەوانەی خراپە دەکێڵن و چەرمەسەری دەچێنن، خۆیان دروێنەی دەکەن. |
9 dei stupte for Guds andedrag, gjekk for hans vreidestorm til grunns.
| بە هەناسەی خودا لەناودەچن و بە بای تووڕەییەکەی نامێنن. |
10 Ja, løva skrik, og villdyr burar; ungløva fær sin tanngard knekt;
| مڕەمڕی شێر و دەنگی نەڕەی و کەڵبەی شێرەکان شکێنران. |
11 og løva døyr av skort på rov; løvinna misser sine ungar.
| شێر دەفەوتێت لەبەر نەبوونی نێچیر و بەچکەی شێرەکە پەرتەوازە دەبن. |
12 Ein løynleg tale til meg kom; i øyra mitt det stilt vart kviskra,
| «وشەیەک بۆ لای من دزەی کرد، گوێم چرپەیەکی بیست. |
13 som tankar i eit nattsyn kjem, når svevnen tung på folki kviler.
| لە مۆتەکەی شەومدا کاتێک مرۆڤ خەوێکی قووڵ دەیباتەوە، |
14 Det kom ei rædsla yver meg, ei skjelving gjenom alle lemer;
| ترس و تۆقینێک منی داگرت و هەموو ئێسکەکانم لەرزین. |
15 ein gust meg yver panna strauk, og på min kropp seg håri reiste;
| ڕۆحێک بە بەردەممدا تێپەڕی و مووەکانی لەشم مووچڕکەیان پێدا هات. |
16 og noko stogga for mi åsyn; eg kunde ikkje klårt skilja; framfor mitt auga stod eit bilæt’, eg høyrde som ei røyst som kviskra:
| ڕاوەستا، بەڵام نەمزانی چی بوو، شێوەیەک لەبەرچاوم بوو، چرپەیەک و دەنگێکم بیست: |
17 «Hev menneskjet vel rett for Gud? Er mannen rein framfor sin skapar?
| ”ئایا مرۆڤ لە خودا ڕاستودروستترە، یان پیاو لە بەدیهێنەرەکەی بێگەردتر دەبێت؟ |
18 Han sine tenarar ei trur og finn hjå sine englar lyte -
| ئەگەر خودا متمانە بە خزمەتکارەکانی نەکات و گومڕایی بخاتە پاڵ فریشتەکانی، |
19 enn meir hjå folk i hus av leir; hjå deim som hev sin grunn i moldi, ein kann deim krasa, som eit mol.
| ئەی چەند زیاتر متمانە بە دانیشتووانی ناو خانووی قوڕ ناکات، ئەوانەی بنەچەیان لە خۆڵەوەیە و وەک مۆرانە پان دەکرێنەوە. |
20 Dei er frå morgon og til kveld; ein krasar deim - kven merkar det? - Og dei vert ikkje funne meir.
| لەنێوان بەیانی و ئێوارەدا تێکدەشکێنرێن، بێ ئەوەی کەس ئاگای لێیان بێت بۆ هەتاهەتایە لەناودەچن. |
21 Når deira tjeldsnor vert rykt upp, dei døyr og ingen visdom fær.»
| ئایا گوریسی ڕەشماڵەکانیان هەڵنەکێشراوە، تاکو بەبێ دانایی بمرن؟“ |
