< Jobs 39 >
1 Steingeiti, veit du når ho kidar? Vaktar du riderne åt hindi?
“Yeroo itti qellejjeen dhaltu beektaa? Yeroo itti borofni ilmoo ishee dhaltu argiteertaa?
2 Tel måna’rne dei gjeng med unge, og kjenner du deira fødetid?
Jiʼa isaan garaatti ilmaan baatan ni lakkooftaa? Yeroo isaan itti dhalan ni beektaa?
3 Dei bøygjer seg, fø’r sine ungar, so er det slutt med deira rider.
Isaan jilbeenfatanii ilmaan isaanii dhalu; foolachuu isaaniis ni hobbaafatu.
4 På marki kidi veks seg store, spring burt og kjem’kje att til deim.
Ilmaan isaanii ni jabaatu; alattis ni guddatu; baʼanii ni deemu; hin deebiʼanis.
5 Kven let villasnet renna fritt, tok bandet av det skjerre dyr,
“Eenyutu harree diidaa gad dhiise? Funyoo isaas eenyutu hiike?
6 som eg gav øydemark til heim, den salte steppa til ein bustad?
Ani gammoojjii mana isaa, lafa soogiddaas iddoo jireenya isaa godheen kenneef.
7 Det lær åt byen med sitt ståk, slepp høyra skjenn frå drivaren.
Inni waca magaalaa keessaatti ni kolfa; iyya konkolaachisaas hin dhagaʼu.
8 Det finn seg beite millom fjell, og leitar upp kvart grøne strå.
Waan dheedu argachuuf tulluuwwan irra laba; waan lalisaa hundas ni barbaada.
9 Skal tru villuksen vil deg tena, og natta yver ved di krubba?
“Gafarsi si tajaajiluuf siif ajajamaa? Dallaa kee keessas ni bulaa?
10 Kann du til fori honom tøyma, horvar han dalar etter deg?
Akka inni lafa siif qotuuf funyoodhaan isa hidhuu ni dandeessaa? Yookaan inni si duubaan boʼoo ni baasaa?
11 Lit du på honom for hans styrke? Og yverlet du han ditt arbeid?
Ati waan inni humna guddaa qabuuf isa ni amanattaa? Hojii kee jabaa illee isatti ni dhiiftaa?
12 Trur du han til å føra grøda heim og draga henne inn i løda?
Akka inni midhaan kee walitti qabee oobdii kee irratti siif tuuluuf isa ni abdattaa?
13 Struss-hoa flaksar kåt med vengen, men viser fjør og veng morskjærleik?
“Guchiin gammachuudhaan qoochoo ishee afarsiti; garuu qoochoo fi baallee huummootiin wal bira hin qabamu.
14 Nei, ho legg sine egg på jordi, og let so sanden verma deim;
Hanqaaquu ishee lafa irratti buufti; akka itti hoʼuufis cirracha keessatti dhiifti;
15 ho gløymer at ein fot kann treda og villdyr trakka deim i kras.
garuu akka miilli wayii caccabsu, akka bineensi irra ejjetu hin yaadattu.
16 Hardt fer ho åt med sine ungar, som var dei ikkje hennar eigne; for fåfengt stræv ho ikkje ræddast.
Cuucii isheettis akka waan isaan kan ishee hin taʼiniitti garaa jabaatti; yoo dadhabbiin ishee akkasumaan bade illee isheef homaa miti;
17 For Gud let henne gløyma visdom, han ei tiletla henne vit.
Waaqni ogummaadhaan ishee hin badhaafneetii; yookaan hubannaa isheef hin qoodne.
18 Men når ho baskar seg i veg, ho lær åt både hest og mann.
Yeroo fiiguuf qoochoo ishee balʼifattutti, isheen fardaa fi namicha gulufutti kofalti.
19 Skal tru um du gjev hesten kraft og klæder halsen hans med mån?
“Ati fardaaf jabina ni kennitaa? Yookaan morma isaatti gama uffisuu dandeessaa?
20 Let du han som grashoppen springa alt med han frøser skræmeleg.
Akka inni akkuma hawwaannisaatti utaalu ni gootaa? Ulfinni korrisa isaas sodaachisaa dha.
21 Glad i si kraft han marki skrapar og fer so fram mot væpna flokk.
Inni humna isaatti gammadee akka malee guulee lafa dhidhiita; baʼees miʼa lolaatti qajeela.
22 Han urædd er og lær åt rædsla, for sverdet ei han vender um,
Inni sodaatti ni kolfa; waan tokko illee hin sodaatu; goraadee irraas duubatti hin deebiʼu.
23 det skranglar pilhus yver honom, det blenkjer spjot til styng og skot.
Manʼeen xiyyaa, eeboo fi ankaaseen calaqqisus cinaacha isaatti bubbuʼee kililcha.
24 Med ståk og bråk han slukar jordi, ustyrleg når stridsluren gjeng.
Siʼaaʼee rommuudhaan lafa haadha; yeroo malakanni afuufamutti illee obsee dhaabachuu hin dandaʼu.
25 Han kneggjar: «Hui!» når luren læt, han verar striden langan leid, med skrik frå hovdingar og herrop!
Inni yommuu malakanni afuufamutti ‘Uffee’ jedhee imimsa; waca ajajjootaatii fi iyya waraanaa, foolii waraanaa illee fagoottu suufa.
26 Flyg hauken upp ved ditt forstand og spilar vengjerne mot sud?
“Cululleen ogummaa keetiin barriftee qoochoo ishees gara kibbaatti balʼiftii?
27 Stig ørnen høgt av di du byd, og byggjer reiret sitt i høgdi?
Risaan ajaja keetiin ol baʼee ol fagootti mana isaa ijaarrataa?
28 Han bur på berg og held seg der, på kvasse tind og høge nut.
Inni qarqara hallayyaa irra jiraata; halkanis achuma bula; kattaan fofottoqaanis daʼoo isaa ti.
29 Derfrå han spæjar etter mat, hans augo yver viddi skodar.
Achi taaʼees waan nyaatu adamsa; iji isaas fagootti waan sana arga.
30 Hans ungar gløypar i seg blod; der det finst lik, der er han og.»
Cuucoliin isaa dhiiga dhugu; innis lafa raqni jiruu hin dhabamu.”