Jobs 39
1 Steingeiti, veit du når ho kidar? Vaktar du riderne åt hindi?
Nasayod ka ba kung kanus-a manganak sa ilang mga nati ang mga ilahas nga kanding sa kabukiran? Nakakita ka ba sa dihang ang mga binaw nakabaton sa ilang mga nati?
2 Tel måna’rne dei gjeng med unge, og kjenner du deira fødetid?
Makaihap ka ba sa mga bulan nga nanamkon sila? Nasayod ka ba sa panahon nga nakabaton sila sa ilang mga nati?
3 Dei bøygjer seg, fø’r sine ungar, so er det slutt med deira rider.
Naglubog sila ug gianak ang ilang nati, ug unya natapos na ang kasakit sa ilang pagpanganak.
4 På marki kidi veks seg store, spring burt og kjem’kje att til deim.
Nahimong kusgan ang ilang mga nati ug mitubo diha sa kaumahan; manggawas sila ug dili na mamalik pag-sab.
5 Kven let villasnet renna fritt, tok bandet av det skjerre dyr,
Kinsa may nagpalingkawas sa ihalas nga asno? Kinsa man ang nagbadbad sa hikot sa paspas nga asno,
6 som eg gav øydemark til heim, den salte steppa til ein bustad?
kansang puloy-anan akong gihimo sa Arabah, iyang balay sa parat nga yuta?
7 Det lær åt byen med sitt ståk, slepp høyra skjenn frå drivaren.
Mikatawa siya sa pagtamay sa mga kasaba sa siyudad; wala niya nadunggan ang singgit sa nagmaneho.
8 Det finn seg beite millom fjell, og leitar upp kvart grøne strå.
Naglatagaw siya sa kabukiran isip iyang sibsibanan; didto nangita siya sa tanang lunhaw nga tanom aron kaonon.
9 Skal tru villuksen vil deg tena, og natta yver ved di krubba?
Malipayon bang moalagad kanimo ang ihalas nga torong baka? Magtugot ba siya nga magpabilin sa imong pasongan?
10 Kann du til fori honom tøyma, horvar han dalar etter deg?
Pinaagi sa pisi, madumalahan ba nimo ang ihalas nga torong baka aron darohon ang mga tudling? Darohon ba niya ang walog alang kanimo?
11 Lit du på honom for hans styrke? Og yverlet du han ditt arbeid?
Saligan ba nimo siya tungod kay kusgan kaayo siya? Biyaan ba nimo ang imong bulohaton ngadto kaniya?
12 Trur du han til å føra grøda heim og draga henne inn i løda?
Magsalig ka ba nga dad-on niya ang imong lugas sa balay, aron tigomon ang lugas sa imong giokanan?
13 Struss-hoa flaksar kåt med vengen, men viser fjør og veng morskjærleik?
Magarbohon ang ostrits nga mibukhad sa mga pako, apan tag-as ba ug nalukop ang ilang balahibo sa gugma?
14 Nei, ho legg sine egg på jordi, og let so sanden verma deim;
Kay biyaan niya ang iyang mga itlog diha sa yuta, ug gipainitan niya sila diha sa abog;
15 ho gløymer at ein fot kann treda og villdyr trakka deim i kras.
nalimot siya nga mahimong matamakan sila o nga madugmok sila sa usa ka mapintas nga mananap.
16 Hardt fer ho åt med sine ungar, som var dei ikkje hennar eigne; for fåfengt stræv ho ikkje ræddast.
Dili maayo ang iyang pagtagad sa iyang mga piso nga daw dili kini iya; wala siya nahadlok nga mahimong kawang ang iyang paghago,
17 For Gud let henne gløyma visdom, han ei tiletla henne vit.
tungod kay gihikawan siya sa Dios sa kaalam ug wala siya gihatagan ug panabot.
18 Men når ho baskar seg i veg, ho lær åt både hest og mann.
Sa dihang paspas siyang modagan, magkatawa siya nga magtamay sa kabayo ug sa nagsakay niini.
19 Skal tru um du gjev hesten kraft og klæder halsen hans med mån?
Gihatagan mo ba ang kabayo sa iyang kusog? Gibistihan mo ba ang iyang liog sa iyang daw nag-awas nga buhok sa ulo?
20 Let du han som grashoppen springa alt med han frøser skræmeleg.
Napalukso na ba nimo siya sama sa dulon? Gikahadlokan pag-ayo ang kahalangdon sa iyang pagpangusmo.
21 Glad i si kraft han marki skrapar og fer so fram mot væpna flokk.
Nagpanikad siya sa tibuok niyang kusog ug nagmalipayon sa iyang kusog; nagdali siya sa pagsugat sa mga hinagiban.
22 Han urædd er og lær åt rædsla, for sverdet ei han vender um,
Gitamay niya ang kahadlok ug wala naluya; dili siya motalikod sa espada.
23 det skranglar pilhus yver honom, det blenkjer spjot til styng og skot.
Ang sakoban nag-uyog diha sa iyang kiliran, uban sa nagpangidlap nga bangkaw.
24 Med ståk og bråk han slukar jordi, ustyrleg når stridsluren gjeng.
Gilamoy niya ang yuta sa kabangis ug hilabihang kasuko; sa tingog sa budyong, dili siya magpabilin ug barog sa usa lamang ka dapit.
25 Han kneggjar: «Hui!» når luren læt, han verar striden langan leid, med skrik frå hovdingar og herrop!
Sa tanang higayon nga motingog na ang budyong, moingon siya, 'Aha!' Nasimahoan na niya ang gubat sa layo pa lamang— ang daw dalugdog nga panagsinggit sa mga nagdumala sa kasundalohan ug sa mga singgit panahon sa gubat.
26 Flyg hauken upp ved ditt forstand og spilar vengjerne mot sud?
Pinaagi ba sa imong kaalam nga habog nga milupad ang banog, nga iyang gibukhad ang iyang mga pako alang sa habagatan?
27 Stig ørnen høgt av di du byd, og byggjer reiret sitt i høgdi?
Pinaagi ba sa imong mga mando nga ang agila mipataas ug nagbuhat ug salag ngadto sa habog nga dapit?
28 Han bur på berg og held seg der, på kvasse tind og høge nut.
Nagpuyo siya sa mga pangpang ug lig-on nga naghimo sa iyang panimalay sa kinatumyan sa pangpang.
29 Derfrå han spæjar etter mat, hans augo yver viddi skodar.
Gikan didto nangita siya sa iyang mga dagitonon; nakita sila sa iyang mga mata gikan sa layo kaayo nga dapit.
30 Hans ungar gløypar i seg blod; der det finst lik, der er han og.»
Ang iyang mga piso usab moinom ug dugo; kung diin ang mga patay nga tawo, atua usab siya.”
