Jobs 37

1 For dette bivrar hjarta mitt og lyfter seg frå staden sin.

۱ «از این نیز دل می‌لرزد و از جای خودمتحرک می‌گردد.

2 Å, høyr på harmen i hans røyst, den dun som dundrar or hans munn!

۲ گوش داده، صدای آواز او را بشنوید، و زمزمه‌ای را که از دهان وی صادر می‌شود،

3 Det fer burt under himmelkvelv, men elden skin til heimsens endar.

۳ آن را در زیر تمامی آسمانهامی فرستد، و برق خویش را تا کرانهای زمین.

4 So burar røysti etterpå, han torar med sitt stolte mod, og ljoni held han ikkje att når røysti si han ljoma let.

۴ بعد از آن صدای غرش می‌کند و به آواز جلال خویش رعد می‌دهد و چون آوازش شنیده شدآنها را تاخیر نمی نماید.

5 Gud torar underfullt med røysti, gjer storverk som me ei kann skyna.

۵ خدا از آواز خودرعدهای عجیب می‌دهد. اعمال عظیمی که ماآنها را ادراک نمی کنیم به عمل می‌آورد،

6 Han snøen byd: «Fall ned til jord!» Til regnet og, sitt sterke silregn.

۶ زیرابرف را می‌گوید: بر زمین بیفت. و همچنین بارش باران را و بارش بارانهای زورآور خویش را.

7 Han stengjer av for mannehand, so all hans skapning læra må.

۷ دست هر انسان را مختوم می‌سازد تا جمیع مردمان اعمال او را بدانند.

8 Villdyri gjeng til sine hi og kvilar på sin legestad.

۸ آنگاه وحوش به ماوای خود می‌روند و در بیشه های خویش آرام می‌گیرند.

9 Or inste kammer kjem det storm, og kulde ut av vindarne.

۹ از برجهای جنوب گردباد می‌آید و ازبرجهای شمال برودت.

10 Utav Guds ande gustar frost, dei vide vatni kjem i tvang.

۱۰ از نفخه خدا یخ بسته می‌شود و سطح آبها منجمد می‌گردد.

11 Han lastar skyi og med væta og breider sine elding-skyer,

۱۱ ابرها رانیز به رطوبت سنگین می‌سازد و سحاب، برق خود را پراکنده می‌کند.

12 og hit og dit dei hastar fram, og skifter leid som han det vil og set i verk det som han byd, utyver vide jordheims-kringen;

۱۲ و آنها به دلالت او به هر سو منقلب می‌شوند تا هرآنچه به آنها امرفرماید بر روی تمامی ربع مسکون به عمل آورند.

13 anten til ris, når jordi treng det, ell’ og med nåde lyt dei råka.

۱۳ خواه آنها را برای تادیب بفرستد یا به جهت زمین خود یا برای رحمت.

14 Job, lyd på dette, statt no still, gjev gaum på undri Gud hev gjort!

۱۴ «ای ایوب این را استماع نما. بایست و دراعمال عجیب خدا تامل کن.

15 Veit du når Gud deim segjer fyre, og let sitt ljos or skyi skina?

۱۵ آیا مطلع هستی وقتی که خدا عزم خود را به آنها قرار می‌دهد وبرق، ابرهای خود را درخشان می‌سازد؟

16 Veit du vel korleis skyi sviv, um underi åt den Allvise?

۱۶ آیا تواز موازنه ابرها مطلع هستی؟ یا از اعمال عجیبه اوکه در علم، کامل است.

17 Du som i heite klæde styn, når jordi brenn i sunnanvind?

۱۷ که چگونه رختهای توگرم می‌شود هنگامی که زمین از باد جنوبی ساکن می‌گردد.

18 Gjer du med honom himmelkvelven, som er so fast som støypte spegel?

۱۸ آیا مثل او می‌توانی فلک رابگسترانی که مانند آینه ریخته شده مستحکم است؟

19 Lær oss, kva me skal segja honom! Me tegja lyt for berre myrker.

۱۹ ما را تعلیم بده که با وی چه توانیم گفت، زیرا به‌سبب تاریکی سخن نیکو نتوانیم آورد.

20 Skal han få melding at eg talar? Vil nokon ynskja seg å tynast?

۲۰ آیا چون سخن گویم به او خبر داده می‌شود یاانسان سخن گوید تا هلاک گردد.

21 No kann ein ikkje ljoset sjå, um enn det klårt på himmeln skin, men vinden sopar skyi burt.

۲۱ و حال آفتاب را نمی توان دید هرچند در سپهر درخشان باشد تاباد وزیده آن را پاک کند.

22 Langt nordanfrå kjem gullet hit, ein fælsleg glans ligg yver Gud.

۲۲ درخشندگی طلایی از شمال می‌آید و نزد خدا جلال مهیب است.

23 Til Allvald kann me ikkje nå, til han som er so stor i magt; men rett og rettferd ei han krenkjer.

۲۳ قادر مطلق را ادراک نمی توانیم کرد، او در قوت وراستی عظیم است و در عدالت کبیر که بی‌انصافی نخواهد کرد.

24 Difor ber folket age for han, han ansar ingen sjølvklok mann.»

۲۴ لهذا مردمان از او می‌ترسند، امااو بر جمیع دانادلان نمی نگرد.»