Jobs 37
1 For dette bivrar hjarta mitt og lyfter seg frå staden sin.
Bundan qəlbim çırpınıb yerindən oynayır,
2 Å, høyr på harmen i hans røyst, den dun som dundrar or hans munn!
Dinləyin! Gurlayan səsini dinləyin, Ağzından çıxan harayını eşidin!
3 Det fer burt under himmelkvelv, men elden skin til heimsens endar.
Göy altında, hər yanda səs salır, Yer üzünün dörd bucağında şimşəyini çaxdırır.
4 So burar røysti etterpå, han torar med sitt stolte mod, og ljoni held han ikkje att når røysti si han ljoma let.
Ardınca nərə vurur, Əzəmətli səsi ilə gurlayır, Həniri eşidilir, dayanmadan şimşək çaxır.
5 Gud torar underfullt med røysti, gjer storverk som me ei kann skyna.
Allahın səsi heyrətamiz şəkildə gurlayır, O bizə məlum olmayan böyük işlər görür.
6 Han snøen byd: «Fall ned til jord!» Til regnet og, sitt sterke silregn.
Çünki “yerə yağ” deyə qara əmr edir, Leysana “şiddətlə tökül” deyir.
7 Han stengjer av for mannehand, so all hans skapning læra må.
Yaratdığı bütün insanlar Onun işlərini bilsinlər deyə Hər kəsin əlini işdən saxlayır.
8 Villdyri gjeng til sine hi og kvilar på sin legestad.
Heyvanlar yuvalarına çəkilir, Öz yerlərində qalır.
9 Or inste kammer kjem det storm, og kulde ut av vindarne.
Tufan otağından çıxır, Soyuq şimal yellərindən gəlir.
10 Utav Guds ande gustar frost, dei vide vatni kjem i tvang.
Allahın nəfəsi suları dondurur, Ümman sular buz bağlayır.
11 Han lastar skyi og med væta og breider sine elding-skyer,
Buludlara nəm çəkdirərək yükləyir, Buludlar içindən şimşək səpələyir.
12 og hit og dit dei hastar fram, og skifter leid som han det vil og set i verk det som han byd, utyver vide jordheims-kringen;
Buludlar yer üzündə əmrini yerinə yetirmək üçün Onun istəyi istiqamətində dönüb fırlanır.
13 anten til ris, når jordi treng det, ell’ og med nåde lyt dei råka.
Bəzən insanları cəzalandırmaq üçün, Bəzən torpağı suvarmaq üçün, Bəzən də sevgisini göstərmək üçün yağış göndərir.
14 Job, lyd på dette, statt no still, gjev gaum på undri Gud hev gjort!
Əyyub, bunu dinlə, Bir dayan, Allahın heyrətamiz işlərindən düşün.
15 Veit du når Gud deim segjer fyre, og let sitt ljos or skyi skina?
Allahın buludlar üçün necə nizam qurduğunu bilirsənmi? Buludlarındakı şimşəkdən necə od çıxır?
16 Veit du vel korleis skyi sviv, um underi åt den Allvise?
Buludların tarazlığını, Kamil biliyə malik olanın heyrətamiz işlərini bilirsənmi?
17 Du som i heite klæde styn, når jordi brenn i sunnanvind?
Səmum küləyi dünyanın nəfəsini kəsərkən Paltarın içərisində istidən huşunu itirirsən.
18 Gjer du med honom himmelkvelven, som er so fast som støypte spegel?
Tökmə bürünc ayna kimi möhkəm olan göy qübbəsini Allahla birlikdə sərə bilirsənmi?
19 Lær oss, kva me skal segja honom! Me tegja lyt for berre myrker.
Ona nə deyəcəyimizi bizə öyrət, Çünki cəhalətimiz üzündən sözlərimiz nizamsızdır.
20 Skal han få melding at eg talar? Vil nokon ynskja seg å tynast?
Onunla danışmaq istərəm, bu Ona xəbər verilərmi? Kimsə udulmasını istərmi?
21 No kann ein ikkje ljoset sjå, um enn det klårt på himmeln skin, men vinden sopar skyi burt.
Külək qurtaranda, göyü təmizləyəndə Göydə parlayan işığa kimsə baxmaz.
22 Langt nordanfrå kjem gullet hit, ein fælsleg glans ligg yver Gud.
Şimaldan qızılı parıltı görünür, Allah qüdrətli əzəmətində gəlir.
23 Til Allvald kann me ikkje nå, til han som er so stor i magt; men rett og rettferd ei han krenkjer.
Biz Külli-İxtiyarı tapa bilmərik, Qüvvəti möhtəşəmdir. Salehliyi misilsizdir, ədalətlidir, Heç haqsızlıq etmir.
24 Difor ber folket age for han, han ansar ingen sjølvklok mann.»
Buna görə insanlar Ondan qorxar, O özünü hikmətli sayanlara baxmaz».
