Jobs 36
1 Og Elihu heldt fram og sagde:
Elihu agĩthiĩ na mbere kwaria, akiuga atĩrĩ:
2 «Vent litt og lat meg tala til deg! For endå hev eg ord for Gud;
“Ngirĩrĩria hanini, na nĩngũkuonia atĩ harĩ maũndũ mangĩ mangiugwo ma gũciirĩrĩra Ngai.
3 eg hentar kunnskap langan leid, skal hjelpa skaparen til rett.
Ũmenyo wakwa ndĩũrutĩte kũraihu; niĩ ngũtũũgĩria kĩhooto kĩa ũcio Mũnyũũmbi.
4 For visst, mitt ord skal ikkje ljuga; framfor deg stend ein full-lærd mann.
Menya wega atĩ ndeto ciakwa ti cia maheeni; ũyũ mũrĩ nake arĩ na ũmenyo mũkinyanĩru.
5 Sjå, Gud er sterk, men vander ingen, han som er veldug i forstandskraft.
“Mũrungu nĩwe mwene hinya, no ndairaga andũ; we nĩ mwene hinya, na nĩarũmagia muoroto wake.
6 Han let’kje gudlaus mann få liva; men armingarne gjev han rett.
Ndatũũragia arĩa aaganu muoyo, no nĩaheaga arĩa anyariire kĩhooto kĩao.
7 Han snur’kje augo frå rettvise; hjå kongar på sin konungsstol han let deim ævleg sitja høgt.
Ndeheragia maitho make harĩ arĩa athingu; amaikaragĩria gĩtĩ kĩa ũnene hamwe na athamaki, na akamatũũgĩria nginya tene.
8 Um dei i lekkjor bundne vart og i ulukkesnaror fanga,
No rĩrĩ, andũ mangĩkorwo mohetwo na mĩnyororo, makanyiitio na mĩhĩndo ya mĩnyamaro,
9 so synar han deim deira ferd og brot - at dei ovmoda seg -
we nĩameeraga ũrĩa mekĩte, atĩ mehĩtie na ũtũrĩka.
10 til refsing opnar øyro deira og byd deim venda um frå syndi.
We nĩatũmaga mathikĩrĩrie ũtaaro, na akamaatha merire ũũru wao.
11 Um dei då høyrer vil og lyda, so liver dei sitt liv i lukka og sine år i herlegdom;
Mangĩmwathĩkĩra na mamũtungatĩre, megũtũũra matukũ mao marĩa matigaru magaacĩire, na mĩaka yao o maiganĩire.
12 um ikkje, fær dei styng av spjotet, og i sin dårskap andast dei.
No mangĩaga kũigua, nĩmakaniinwo na rũhiũ rwa njora, na makue matarĩ na ũmenyo.
13 Men vreiden trivst i vonde hjarto; dei bed’kje, um dei bundne vert;
“Arĩa matarĩ na Ngai ngoro-inĩ meiigagĩra marakara; o na rĩrĩa aramooha na mĩnyororo, matikayaga mateithio.
14 i ungdomstidi skal dei døy, forgangast som utukt-sveinar.
Makuuaga marĩ ethĩ, magakua hamwe na arũme arĩa maraya ma mahooero-inĩ.
15 Han frelser arming ved hans naud, opnar hans øyro gjenom trengsla.
No arĩa mathĩĩnĩkaga, nĩamakũũraga kuuma thĩĩna-inĩ wao; nĩamaragĩria marĩ mĩnyamaro-inĩ.
16 Deg og han lokkar ut or trengsla, fritt fær du det og ikkje trongt, ditt bord er fullt av feite retter.
“We-rĩ, nĩarakũguucĩrĩria uume magego-inĩ ma mĩnyamaro, agũtware handũ haariĩ hatarĩ na ũkunderu, na agũtware akũhurũkie metha-inĩ yaku ĩiyũrĩte irio iria njega.
17 Men fær du straff som syndug mann, i fall hans domsord held deg fast.
No rĩu-rĩ, ũtitikithĩtio ituĩro rĩrĩa rĩagĩrĩire arĩa aaganu; ituĩro rĩa ciira na kĩhooto nĩcigũkumbatĩte.
18 Lat ikkje tukti avla vreide, den tunge bot deg leida vilt!
Wĩmenyerere mũndũ o na ũrĩkũ ndakanakũheenererie na ũtonga; ndũgetĩkĩrie ihaki inene rĩkũhĩtithie njĩra.
19 Kann klaga hjelpa deg or naud, kor mykje enn du stræva vil?
Ũtonga waku o na kana kĩyo gĩaku kĩnene-rĩ, no ikũnyiitĩrĩre nĩguo ndũgatoonye mĩnyamaro-inĩ?
20 Du må’kje lengta etter natti då folk vert rykte frå sin stad!
Tiga kwĩrirĩria ũtukũ, nĩguo ũguucũrũrie andũ kuuma kwao mĩciĩ.
21 Gjev agt, so ei til synd du vender, for det du heller vil enn lida.
Wĩmenyerere ndũkeerekere ũũru-inĩ, tondũ ũkuoneka taarĩ guo wendete gũkĩra gũthĩĩnĩka.
22 Sjå, Gud er upphøgd i sitt velde; kven er ein lærar slik som han?
“Mũrungu nĩatũgĩrĩtio nĩ ũndũ wa ũhoti wake. Nũũ mũrutani take?
23 Kven hev vel vegen lagt for honom? Kven sagde vel: «Du hev urett gjort?»
Nũũ ũmwathĩrĩire njĩra ciake, kana akamwĩra atĩrĩ, ‘Wee nĩwĩkĩte ũũru’?
24 Hugs på å prisa høgt hans verk, som menneski hev sunge um!
Ririkanaga gwĩkĩrĩra wĩra wake, ũrĩa andũ manakumia na rwĩmbo.
25 Kvart menneskje med lyst det ser, mann-ætti ser det langan leid.
Andũ othe nĩmawonete; andũ mawĩroragĩra marĩ o kũraya.
26 Upphøgd, uskynande er Gud, hans liveår kann ingen telja,
Ĩ Mũrungu ndakĩrĩ mũnene; nĩ mũnene gũkĩra ũmenyi witũ! Mũigana wa mĩaka yake ndũngĩtuĩrĩka.
27 for han dreg vatsdroparne, so det vert regn av skodde-eim.
“Ambatagia matata ma maaĩ, marĩa macookaga gũtaatĩra tũrũũĩ ta mbura;
28 Og ifrå skyerne det fløymer og dryp ned yver mange folk.
matu magaita ũigũ wamo, nayo mbura nyingĩ ĩkoirĩra andũ.
29 Kven skynar vel skyhoparne og torebraket frå hans hytta?
Nũũ ũngĩmenya ũrĩa atambũrũkagia matu, kana ũhoro wa marurumĩ marĩa moimaga hema-inĩ yake?
30 Han breider ljoset sitt ikring seg og let det hylja havsens røter.
Kĩone ũrĩa ahurunjaga rũheni rwake rũkamũthiũrũrũkĩria, agathambia iria kũrĩa kũriku.
31 Soleis han dømer folkeslag og skiftar brød i ovmengd ut.
Ũũ nĩguo aathaga ndũrĩrĩ na akaheana irio nyingĩ.
32 Han sveiper henderne i ljos og sender det mot fienden.
Akumbatagĩria rũheni na moko make, na akarwatha rũringe kĩrĩa kĩorotetwo.
33 Hans tora meldar um hans koma, ja, feet varslar når han kjem.
Marurumĩ make nĩmanagĩrĩra kĩhuhũkanio kĩrĩa kĩroka; o na ngʼombe nĩimenyithanagia atĩ kũrĩ kĩhuhũkanio kĩroka.
