Jobs 36
1 Og Elihu heldt fram og sagde:
Elihu ni hettelah bout a dei,
2 «Vent litt og lat meg tala til deg! For endå hev eg ord for Gud;
Na ngaithoum awh ei, na hmusak awh han rah. Cathut yueng lah lawk dei hane ka tawn rah.
3 eg hentar kunnskap langan leid, skal hjelpa skaparen til rett.
Ka panuenae hah ahlanae koe e ka la han rah, lannae hah kasakkung koe kamnue sak han.
4 For visst, mitt ord skal ikkje ljuga; framfor deg stend ein full-lærd mann.
Bangkongtetpawiteh, ka lawknaw heh ayawmyin lah khoeroe ao hoeh dawkvah, panuenae kuep katawnkung teh nang koe ao.
5 Sjå, Gud er sterk, men vander ingen, han som er veldug i forstandskraft.
Khenhaw! Cathut teh a thasai eiteh, apihai dudam hoeh. Ama teh athao teh thonae thaipanueknae hoi a kawi
6 Han let’kje gudlaus mann få liva; men armingarne gjev han rett.
Tamikathoutnaw hah pâhlung hoeh. Hateiteh, hnephnap e naw hah lannae a poe.
7 Han snur’kje augo frå rettvise; hjå kongar på sin konungsstol han let deim ævleg sitja høgt.
Tamikalan teh khen laipalah awm hoeh, hateiteh, siangpahrang hah bawitungkhung dawk yungyoe hanelah a tahung sak teh, ahnimouh teh tawmrasang e lah ao awh.
8 Um dei i lekkjor bundne vart og i ulukkesnaror fanga,
Puenghoi kacaklah katek e lah o awh teh, rucat khangnae rui hoi katek e lah awm boipawiteh,
9 so synar han deim deira ferd og brot - at dei ovmoda seg -
Kâtapoenae hoi a sak e hah lungpata lahoi sakyoenae hoi a kamnue sak.
10 til refsing opnar øyro deira og byd deim venda um frå syndi.
Cangkhainae koelah hna a ang sak teh, yonnae dawk hoi bout a ban nahane kâ a poe.
11 Um dei då høyrer vil og lyda, so liver dei sitt liv i lukka og sine år i herlegdom;
Lawkngai laihoi amae thaw tawk awh pawiteh, hnopai tawnta e dawk nawm awh vaiteh, hnin, thapa, kum naw hah lunghawinae hoi a loum sak han.
12 um ikkje, fær dei styng av spjotet, og i sin dårskap andast dei.
Hateiteh, lawkngai awh hoeh pawiteh, tahloi hoi kahmat ka ta awh vaiteh, panuenae tawn laipalah due awh han.
13 Men vreiden trivst i vonde hjarto; dei bed’kje, um dei bundne vert;
Hateiteh, tamikathout e lungthin ni lungkhueknae a pâtung teh, ama ni a katek torei teh, kabawpnae hei hanelah hram awh hoeh.
14 i ungdomstidi skal dei døy, forgangast som utukt-sveinar.
A nawca nah a due awh teh, a hringnae hah tami kahawihoehnaw hoi rei a pout.
15 Han frelser arming ved hans naud, opnar hans øyro gjenom trengsla.
Ama ni tami ka roedeng hah reithainae thung hoi a hlout sak. Hnephnapnaw hno lahoi a hnâ a ang sak.
16 Deg og han lokkar ut or trengsla, fritt fær du det og ikkje trongt, ditt bord er fullt av feite retter.
Takithopoung e kângairunae thung hoi ama ni a hlout sak han. Khori kaawm hoeh e, hmuen kakawpoung koe, tawntanae dawk a kâenkhai han, na caboi teh tawntanae hoi kawi vaiteh a poum sak han.
17 Men fær du straff som syndug mann, i fall hans domsord held deg fast.
Hateiteh, tamikathoutnaw ni hmu han kamcu e lawkcengnae hoi, na kâvan teh, lawkcengnae hoi lannae ni na kuet.
18 Lat ikkje tukti avla vreide, den tunge bot deg leida vilt!
Lungkhueknae ao dawkvah, kâhruetcuet. Nahoeh pawiteh, vai touh hemnae dawk ama ni na cetkhai payon vaih. Bangkongtetpawiteh, ratangnae kalen poung ni na hlout nahane na kabawm mahoeh.
19 Kann klaga hjelpa deg or naud, kor mykje enn du stræva vil?
Na tawntanae hoi na thaonae, na bahu onae pueng ni, na kângairunae dawk hoi na hlout sak han na maw.
20 Du må’kje lengta etter natti då folk vert rykte frå sin stad!
Karum hah kâuepkhai hanh. Taminaw karum dawk kahmanae tueng lah ao.
21 Gjev agt, so ei til synd du vender, for det du heller vil enn lida.
Yonnae dawkvah kamlang hoeh nahanlah kâhruetcuet, bangkongtetpawiteh, reithai khangnae hlak hai na kârawi e lah ao.
22 Sjå, Gud er upphøgd i sitt velde; kven er ein lærar slik som han?
Khenhaw! Cathut teh hnotithainae dawk hoi tawmrasang e lah ao. Apinimaw ama patetlah a cangkhai boi.
23 Kven hev vel vegen lagt for honom? Kven sagde vel: «Du hev urett gjort?»
Apinimaw a lamthung hah a poukkhai boi. Apinimaw na sak e hah na payon telah atipouh boi.
24 Hugs på å prisa høgt hans verk, som menneski hev sunge um!
A tawk e thaw hah len sak hanelah pahnim hanh, tami ni la lah a sak awh e hah.
25 Kvart menneskje med lyst det ser, mann-ætti ser det langan leid.
Tami pueng ni a hmu awh teh, tami ni ahlanae koehoi a radoung awh.
26 Upphøgd, uskynande er Gud, hans liveår kann ingen telja,
Khenhaw! Cathut teh a lentoe poung, maimouh ni panuek thai awh hoeh. Kumnaw hai panue thai lah awm hoeh.
27 for han dreg vatsdroparne, so det vert regn av skodde-eim.
Bangkongtetpawiteh, tui ka ca e naw hah, a lathueng lah a sawn teh, tuikahu kaawm e patetlah kho a rak sak.
28 Og ifrå skyerne det fløymer og dryp ned yver mange folk.
Hote tâmai dawk hoi a rak sak teh, tami e lathueng vah, kho a nan sak.
29 Kven skynar vel skyhoparne og torebraket frå hans hytta?
Tâmai ka tabawk e hoi ama ni a lathueng vah a ramuk e khoparitnaw hah, apinimaw a panue thai han.
30 Han breider ljoset sitt ikring seg og let det hylja havsens røter.
Khenhaw! a lathueng vah a angnae pheng a tue sak teh, kadung poung e tuipuinaw hah pheng a ramuk.
31 Soleis han dømer folkeslag og skiftar brød i ovmengd ut.
Bangkongtetpawiteh, hete hnonaw lahoi, tami hah lawk a ceng teh, rawca koung kakhoutlah a poe.
32 Han sveiper henderne i ljos og sender det mot fienden.
Na kut hah sumpapalik hoi a ramuk teh, ka hanelah kâ a poe.
33 Hans tora meldar um hans koma, ja, feet varslar når han kjem.
Khoparit e ni a kamnue sak teh, saringnaw ni hai tûilî a thonae hah a kamnue sak.
