< Jobs 34 >
1 Og Elihu tok til ords og sagde:
Sa’an nan Elihu ya ce,
2 «Vismenner, høyr på ordi mine! Kunnige folk, lyd no på meg!
“Ku ji maganata, ku masu hikima; ku saurare ni, ku masu ilimi.
3 For ordi prøver ein med øyro, som ein med gomen maten smakar.
Gama kunne yana rarrabe magana kamar yadda harshe yake ɗanɗana abinci.
4 So lat oss no det rette velja og saman finna ut det gode!
Bari mu zaɓi abin da yake daidai, bari mu koyi abin da yake mai kyau tare.
5 For Job hev sagt: «Eg skuldfri er; min rett hev Gud ifrå meg teke;
“Ayuba ya ce, ‘Ba ni da laifi, amma Allah ya hana mini hakkina.
6 tråss i min rett, stend eg som ljugar, uskuldig fekk eg ulivssår.»
Ko da yake ina da gaskiya, an ɗauke ni maƙaryaci; ko da yake ba ni da laifi, kibiyoyinsa sun ji mini ciwo wanda ba ya warkewa.’
7 Finst det vel nokon mann som Job? som gløyper hædings ord som vatn,
Wane mutum ne kamar Ayuba, wanda yake shan ba’a kamar ruwa?
8 som held med illgjerdsmenner lag, hev umgang med gudlause folk?
Yana abokantaka da masu aikata mugunta; yana cuɗanya da mugaye.
9 For han hev sagt: «Kva gagnar det ein mann å vera ven med Gud?»
Gama ya ce, ‘Ba ribar da mutum zai samu lokacin da yake ƙoƙari yă faranta wa Allah zuciya.’
10 Difor, de menn med vit, høyr meg! D’er langt frå Gud å vera gudlaus, frå Allvalds-Gud å gjera urett.
“Saboda haka ku saurare ni, ku masu ganewa. Ko kaɗan Allah ba ya mugunta, Maɗaukaki ba ya kuskure.
11 Han løner mannen for hans gjerd, fer med han etter all hans ferd.
Yana biyan mutum bisa ga abin da ya yi; yana kawo masa abin da ayyukansa suka jawo.
12 Nei, urettferdig er’kje Gud, og Allvald krenkjer ikkje retten.
Ba zai yiwu Allah yă yi ba daidai ba, Maɗaukaki ba zai yi shari’a marar gaskiya ba.
13 Kven let vel honom styra jordi? Og kven hev grunna jordheims-kringen?
Wane ne ya ba shi iko yă lura da duniya? Wane ne ya ba shi iko kan dukan duniya?
14 Um han på seg åleine tenkte og drog sin ande til seg att,
In nufinsa ne ya kuma janye ruhunsa da numfashinsa,
15 då gjekk alt livande til grunns, og menneskja vart atter mold.
’yan adam duka za su hallaka tare, mutum kuma zai koma ƙasa.
16 Um du er klok, so høyr på dette, og lyd på ljoden av mitt ord!
“In kana da ganewa sai ka saurari wannan; ka saurari abin da zan ce.
17 Kann ein som hatar retten, styra? Fordømer du den allrettvise?
Maƙiyin gaskiya zai iya yin mulki? Za ka iya ba mai gaskiya, Maɗaukaki laifi?
18 Kann ein til kongen segja: «Niding!» Og til dei megtige: «Du brotsmann?»
Ba shi ne ya ce wa sarakuna, ‘Ba ku da amfani ba,’ ya ce wa manya ‘Ku mugaye ne,’
19 Til han som ei gjer skil på fyrstar, og ikkje vyrder rik mot fatig. Av di hans hand hev skapt deim alle?
wanda ba ya nuna sonkai ga’ya’yan sarki kuma ba ya goyon bayan masu arziki a kan matalauta, gama dukansu shi ya yi su da hannuwansa.
20 Dei andast brått og midt um natti, eit folk avjagast og kverv burt, stormenn forgjengst i hjelpeløysa.
Suna mutuwa nan take, a cikin tsakiyar dare; an girgiza mutanen amma sun wuce; an taɓa manya amma ba da hannun mutum ba.
21 Hans augo ser til mannsens ferd, han skodar kvart eit stig han tek;
“Idanunsa suna kan al’amuran mutane; yana ganin tafiyarsu duka.
22 det finst’kje skugge eller myrker der illgjerdsmenn kann løyna seg.
Babu wuri mai duhu, babu inuwa mai duhu, inda masu aikata mugunta za su ɓoye.
23 Han tarv’kje lenge sjå på mannen fyrr han lyt møta Gud til doms.
Allah ba ya bukata yă ci gaba da bincike mutane, har da za su zo gabansa don yă shari’anta su.
24 Han utan forhøyr storfolk krasar og andre set i deira stad.
Ba tare da tambaya ba yana ragargaza masu iko, yă kuma sa waɗansu a wurinsu.
25 Han kjennar heile deira verk og gjev um natti deim til tyning.
Gama yana sane da abubuwan da suke yi, yana hamɓarar da su da dare a kuma ragargaza su.
26 Han tuktar deim som illgjerdsmenner, ein stad der alle kann det sjå,
Yana ba su horo, don muguntarsu, inda kowa zai gan su,
27 dei som hev vike burt frå han og ikkje hev hans vegar fylgt -
domin sun juya daga binsa, kuma ba su kula da hanyoyinsa ba.
28 so han kann høyra armods klaga og jammerskrik frå undertrykte.
Sun sa kukan matalauta ya kai wurinsa yadda ya kai ga jin kukan masu bukata.
29 Fær han det stilt, kven vil fordøma? Løyner han seg - kven kann då sjå han? - for folkemugen og for mannen,
Amma in ya yi shiru, wa zai ba shi laifi? In ya ɓoye fuskarsa, wa zai gan shi? Duk da haka shi yake da iko kan mutum da al’umma duka,
30 so ikkje gudlaus mann skal råda og vera snaror yver folket.
yana hana wanda bai san Allah ba yă yi mulki, ya hana shi sa wa mutane tarko.
31 For segjer ein vel so til Gud: «Ovmodigt hev eg bore meg; eg vil ikkje lenger vera vond.
“A ce mutum ya ce wa Allah, ‘Na yi laifi, amma ba zan sāke saɓa wa wani ba.
32 Vis du meg det eg ikkje ser! hev eg gjort synd, vil eg snu um?»
Ka koya mini abin da ba zan iya gani ba; in na yi ba daidai ba, ba zan sāke yi ba.’
33 Skal han då straffa som du tykkjer? D’er du som er den misnøgde; so lyt du velja, ikkje eg; og du fær segja det du veit.
Ya kamata Allah yă yi maka bisa ga abin da ka ce ne, sa’ad da ka ƙi ka tuba? Dole kai ka zaɓa, ba ni ba; yanzu ka gaya mini abin da ka sani.
34 Dei kloke folk vil segja til meg, og kvar ein vismann som meg høyrer:
“Mutane masu ganewa za su ce, masu hikima waɗanda suka ji ni za su ce mini,
35 «Job talar ikkje med forstand hans ord er utan ettertanke.»
‘Ayuba ya yi magana cikin rashin sani; maganganunsa na marar hikima ne.’
36 Gjev Job må allstødt verta prøvd for sine svar på nidings vis!
Kash, da za a gwada Ayuba har ƙarshe, domin yana ba da amsa kamar mugun mutum.
37 For han legg brotsverk til si synd og ber seg vyrdlaust millom oss, og talar mange ord mot Gud.»
Ya ƙara tawaye a kan zunubansa; ya tafa hannuwansa na reni a cikinmu ya kuma ƙara yawan maganganunsa ga Allah.”