< Jobs 34 >
1 Og Elihu tok til ords og sagde:
Elihu ni rekrek a pathung teh,
2 «Vismenner, høyr på ordi mine! Kunnige folk, lyd no på meg!
Nangmouh a lungkaangnaw ka lawk heh thai awh, Nangmouh panuenae katawnnaw, na hnâpakeng awh.
3 For ordi prøver ein med øyro, som ein med gomen maten smakar.
Bangkongtetpawiteh, ka kâko ni rawca atuinae a patek e patetlah, hnâ ni lawk hah a tanouk van.
4 So lat oss no det rette velja og saman finna ut det gode!
Maimouh roeroe ni lannae teh, kârawi awh haw sei. Ahawinae hah bangmaw tie hah maimae thung hoi panuek awh haw sei.
5 For Job hev sagt: «Eg skuldfri er; min rett hev Gud ifrå meg teke;
Bangkongtetpawiteh, Job ni kai teh ka lan, hateiteh, Cathut ni ka lannae a la
6 tråss i min rett, stend eg som ljugar, uskuldig fekk eg ulivssår.»
Ka lannae e kong dawk ka laithoe han na maw, kâtapoenae ka tawn hoeh nakunghai ka hmâ teh, ka dam thai hoeh e doeh toe, telah a ti.
7 Finst det vel nokon mann som Job? som gløyper hædings ord som vatn,
Panuikhainae hah tui patetlah ka net e, Job patetlah apimaw kaawm.
8 som held med illgjerdsmenner lag, hev umgang med gudlause folk?
Payonnae kasaknaw hoi kamyawng e, tamikathoutnaw hoi ka cet e apimaw kaawm.
9 For han hev sagt: «Kva gagnar det ein mann å vera ven med Gud?»
Bangkongtetpawiteh, Cathut koe lunghawi e heh, tami ni banghai hawinae awm hoeh telah ati toe
10 Difor, de menn med vit, høyr meg! D’er langt frå Gud å vera gudlaus, frå Allvalds-Gud å gjera urett.
Hatdawkvah, panuethainae katawnnaw na thai pouh haw, kathoute ka sak e teh, Cathut hanelah roeroe coung thai hoeh, yonnae ka sak e teh, Athakasaipounge hanelah khoeroe coung thai hoeh.
11 Han løner mannen for hans gjerd, fer med han etter all hans ferd.
Bangkongtetpawiteh, tami hah a sak e patetlah ama ni a patho han, tami pueng a tawksak e hoi kamcu lah tawkphu kamcu lah a poe han.
12 Nei, urettferdig er’kje Gud, og Allvald krenkjer ikkje retten.
Cathut ni kahawihoeh poung lah sak mahoeh, nahoeh pawiteh, Athakasaipounge ni lannae teh, khoeroe kamlang takhai mahoeh.
13 Kven let vel honom styra jordi? Og kven hev grunna jordheims-kringen?
Apinimaw ama teh talai e thaw a poe, talai van pueng heh apinimaw ama a uk sak.
14 Um han på seg åleine tenkte og drog sin ande til seg att,
Ama ni tami teh a ngainae awm hoeh pawiteh, kai e hringnae kâha hah lat boipawiteh,
15 då gjekk alt livande til grunns, og menneskja vart atter mold.
Takthai pueng reirei a kahma han tami teh vaiphu lah bout a ban han.
16 Um du er klok, so høyr på dette, og lyd på ljoden av mitt ord!
Thaipanueknae na tawn awh pawiteh, Kâlawk pawlawk heh thai awh haw.
17 Kann ein som hatar retten, styra? Fordømer du den allrettvise?
Lannae ka hmuhma e ni a uk han namaw, Kalan ni teh athakaawme hah, yon na pen thai namaw.
18 Kann ein til kongen segja: «Niding!» Og til dei megtige: «Du brotsmann?»
Nang teh banghai cungkeinae na awm hoeh telah, siangpahrang koe dei pouh han.
19 Til han som ei gjer skil på fyrstar, og ikkje vyrder rik mot fatig. Av di hans hand hev skapt deim alle?
Hateiteh, ahni ni bawi hai kapeknae tawn hoeh, Tami tangreng hoi roedeng hoi kapeknae ka tawn hoeh e doeh. Bangkongtetpawiteh, abuemlahoi amae kutsaknaw doeh.
20 Dei andast brått og midt um natti, eit folk avjagast og kverv burt, stormenn forgjengst i hjelpeløysa.
Karumsaning tawkkadek a due awh teh, taminaw pueng hah a kâhuet awh teh, koung a kahma awh, tami athakaawme hai tami e kut laipalah be kahmat lah a la pouh.
21 Hans augo ser til mannsens ferd, han skodar kvart eit stig han tek;
Bangkongtetpawiteh, a mit teh tami e lamthung dawk ao teh, a khoktakan puenghai be a hmu,
22 det finst’kje skugge eller myrker der illgjerdsmenn kann løyna seg.
Yonnae kasaknaw, amamouh kâhro nahane hmuen awmhoeh, duenae tâhlip hai awm hoeh.
23 Han tarv’kje lenge sjå på mannen fyrr han lyt møta Gud til doms.
Bangkongtetpawiteh, Cathut e hmalah lawkceng hane cei hanelah, tami e kong bout pouk hane ama ni panki hoeh.
24 Han utan forhøyr storfolk krasar og andre set i deira stad.
A kung rek khei ngai laipalah athakaawme taminaw hah koung a tâtueng han, ahnimae hmuen dawk tami alouke o nahanelah ka poe han.
25 Han kjennar heile deira verk og gjev um natti deim til tyning.
Hatdawkvah, ahnimouh ni a sak e pueng hah a panue teh, karum vah ama ni a tâkhawng teh koung a kâbawng.
26 Han tuktar deim som illgjerdsmenner, ein stad der alle kann det sjå,
Tami ni a hmu thai e hmuen koe, tamikathoutnaw patetlah a hem awh.
27 dei som hev vike burt frå han og ikkje hev hans vegar fylgt -
Bangkongtetpawiteh, ama hah a kamlang takhai awh, a lamthung hah pouk raw pouk awh hoeh.
28 so han kann høyra armods klaga og jammerskrik frå undertrykte.
Hottelah karoedengnaw e lawk hah a hmalah a pha, Bangkongtetpawiteh rektapnaw e lawk hah a ma ni a thai.
29 Fær han det stilt, kven vil fordøma? Løyner han seg - kven kann då sjå han? - for folkemugen og for mannen,
BAWIPA ni roumnae a poe torei teh, apinimaw rucatnae a poe thai han, a minhmai a hro torei teh, apinimaw a hmu thai han, miphun buet touh taranlahoi thoseh, tami buet touh taranlahoi thoseh,
30 so ikkje gudlaus mann skal råda og vera snaror yver folket.
Tamikahawihoeh e ni a uk hoeh nahanlah, telah nahoeh pawiteh, tami pueng koung kaithi payon han.
31 For segjer ein vel so til Gud: «Ovmodigt hev eg bore meg; eg vil ikkje lenger vera vond.
Tami ni Cathut koehoi tounnae ka hmu toe. Kai teh hawihoehnae ka sak mahoeh toe.
32 Vis du meg det eg ikkje ser! hev eg gjort synd, vil eg snu um?»
Ka hmu hoeh e hah na cangkhai haw, Payonnae hah ka sakpayon pawiteh, bout ka sak mahoeh toe.
33 Skal han då straffa som du tykkjer? D’er du som er den misnøgde; so lyt du velja, ikkje eg; og du fær segja det du veit.
Na lawkkamnae na pahnawt dawkvah, na sak e boiboelah na pathung han na maw. Kai ni na hoeh, nang ni roeroe na kârawi han. Hatdawkvah, na panue e hah deih.
34 Dei kloke folk vil segja til meg, og kvar ein vismann som meg høyrer:
Panue thainae katawnnaw hoi, ka lawk ka thai e lungkaangnaw ni kai koe vah,
35 «Job talar ikkje med forstand hans ord er utan ettertanke.»
Job ni panuenae tawn laipalah lawk hah a dei, a lawk hah lungangnae kaawm hoeh e naw doeh telah a dei awh.
36 Gjev Job må allstødt verta prøvd for sine svar på nidings vis!
Oe Job heh a pout totouh tanouknae lah awm yawkaw naseh, bangkongtetpawiteh, lawk pathungnae hah tamikathoutnaw lawk pathungnae patetlah ao.
37 For han legg brotsverk til si synd og ber seg vyrdlaust millom oss, og talar mange ord mot Gud.»
Bangkongtetpawiteh, a yonnae dawk taranthawnae a thap sin, maimouh koevah, kut tambei teh, Cathut taranlahoi lawk a pap telah a ti.