Jobs 33
1 Men høyr no, Job, på talen min, lyd vel på alle mine ord!
A przetoż, Ijobie! słuchaj proszę mów moich, a wszystkie słowa moje przyjmij w uszy.
2 Sjå eg hev opna mine lippor, og tunga talar i min munn.
Oto teraz otworzę usta moje, a język mój będzie mówił w podniebieniu mojem.
3 Frå ærlegt hjarta kjem min tale, rein kunnskap lipporne ber fram.
Szczerością serca mego będą słowa moje, a czyste zdania wargi moje mówić będą.
4 Guds ånd er det som meg hev skapt, og Allvalds ande gjev meg liv.
Duch Boży uczynił mię, a tchnienie Wszechmocnego ożywiło mię.
5 Um du det kann, so gjev meg svar! Væpna deg mot meg, og stig fram!
Możeszli, odpowiedz mi; sporządź się, a stań przeciwko mnie.
6 Eg er din likemann for Gud, eg og av leiret forma er.
Oto ja według słów twoich odpowiem ci za Boga, chociażem ja też z błota utworzony.
7 Du tarv’kje vera rædd for meg, min trykk skal ikkje tyngja deg.
Oto strach mój nie zatrwoży cię, a ręka moja nie obciąży cię.
8 Men du hev sagt for øyro mine - eg høyrde ljoden av ditt ord -:
A wszakżeś rzekł w uszy moje, i słyszałem głos słów moich.
9 «Eg skuldfri er og utan synd, eg flekkfri er og utan skuld;
Czystym ja bez przestępstwa; niewinnym ja, i nie masz we mnie nieprawości.
10 men han fører uvensgrunnar mot meg og held meg for sin fiendsmann;
Oto znajduje Bóg przyczyny przeciwko mnie, a poczytuje mię za nieprzyjaciela swego.
11 han legg i stokken mine føter og vaktar alle mine vegar.»
Podaje w okowy nogi moje, a podstrzega wszystkich ścieżek moich.
12 Men du hev urett, svarar eg; Gud større er enn menneskja.
Otości na to tak odpowiadam: W tem nie jesteś sprawiedliwy; bo większy jest Bóg, niż człowiek.
13 Men kvifor vil du klaga på han: Han aldri svarar i sin sak?
Przeczże się z nim spierasz, żeć wszystkich spraw swoich nie objawia?
14 På eit vis talar Gud, ja tvo, um enn dei ikkje agtar på det.
Wszak Bóg mówi i raz i drugi, a człowiek tego nie uważa.
15 I draumar og i syn ved natt, når tunge svevnen fell på folk, når dei på lægjet ligg og blundar,
We śnie w widzeniu nocnem, gdy twardy sen przypada na ludzie gdy śpią na łożu:
16 då let han øyro upp på folk, og innsiglar åtvaring til deim,
Tedy otwiera ucho ludzkie, a to, czem ich ćwiczy, pieczętuje,
17 for burt frå synd å driva mannen, og rydja ovmod ut or honom
Aby człowieka odwiódł od złej sprawy jego, i pychę od męża aby odjął;
18 og berga sjæli hans frå gravi og livet hans frå spjotodd-daude.
Aby zahamował duszę jego od dołu, a żywot jego aby na miecz nie trafił.
19 Han tuktast og med sjukelægje, med stendig uro inn til beini,
Każe go też boleścią na łożu jego, a we wszystkich kościach jego ciężką niemocą.
20 hans liv fær mothug imot brød, og sjæli hans mot lostemat.
Tak, że sobie żywot jego chleb obrzydzi, a dusza jego pokarm wdzięczny.
21 Hans misser holdet, vert usjåleg, og beini morknar, syner ikkje,
Zniszczeje znacznie ciało jego, i wysadzą się kości jego, których nie widać było;
22 og sjæli ned mot gravi lutar, hans liv mot daude-englarne.
I przybliża się do grobu dusza jego a żywot jego do rzeczy śmierć przynoszących.
23 Er det då yver han ein engel, ein millommann, ein utav tusund, som lærer mannen um hans plikt,
Jeźli będzie u niego jaki Anioł wymowny, jeden z tysiąca, aby opowiedział człowiekowi powinność jego:
24 Han ynkast yver han og segjer: «Frels honom frå i grav å ganga! Eg hev ei løysepening funne.»
Tedy się nad nim Bóg zmiłuje, a rzecze: Wybaw go, aby nie zstępował do grobu, bom znalazł ubłaganie.
25 Hans likam skal av helsa bløma, sin ungdom skal han atter få.
I odmłodnieje ciało jego jako dziecięce, a nawróci się do dni młodości swojej.
26 Han bed til Gud og nåde fær, so han hans åsyn ser med jubel. Og so fær mannen att si rettferd.
Będzie się modlił Bogu, i przyjmie go łaskawie, i ogląda z weselem oblicze jego, i przywróci człowiekowi sprawiedliwość jego;
27 Han syng for folk og segjer so: «Eg synda hev og krenkt det rette, men hev’kje fenge lika for det;
Który poglądając na ludzi, rzecze: Zgrzeszyłem był, i co było prawego, podwróciłem; ale mi to nie było pożyteczno.
28 mi sjæl frå gravi berga han, med gleda fær eg ljoset sjå.»
Lecz Bóg wybawił duszę moję, aby nie zstąpiła do dołu, a żywot mój aby oglądał światłość.
29 Og sjå: alt dette gjerer Gud tvo gonger, ja tri gong’ mot mannen,
Oto wszystko to czyni Bóg po dwakroć i po trzykroć z człowiekiem,
30 og ber hans sjæl frå gravi burt, so livsens ljos kann lysa for han.
Aby odwrócił duszę jego od dołu, a żeby oświecon był światłością żyjących.
31 So gjev no gaum og høyr meg, Job, ver tagall du, so eg kann tala!
Uważaj to, Ijobie, słuchaj mię; milcz, a ja będę mówił.
32 Um du hev ord, so gjev meg svar! Tala, eg gjev deg gjerne rett.
Wszakże maszli co mówić, a odpowiedzże mi; mów, bobym cię rad usprawiedliwił.
33 I anna fall so høyr på meg, teg medan eg deg visdom lærer!»
A jeźli niemasz, słuchajże mię, a nauczę cię mądrości.
