Jobs 33
1 Men høyr no, Job, på talen min, lyd vel på alle mine ord!
“Yaa Iyyoob amma garuu ati dubbii koo dhaggeeffadhu; waan ani jedhu hundas dhagaʼi.
2 Sjå eg hev opna mine lippor, og tunga talar i min munn.
Kunoo ani afaan koo nan banadha; dubbiin koos fiixee arraba kootii irra jira.
3 Frå ærlegt hjarta kjem min tale, rein kunnskap lipporne ber fram.
Dubbiin koo garaa qajeelaa keessaa baʼa; hidhiin koos waan ani beeku ifatti baasee dubbata.
4 Guds ånd er det som meg hev skapt, og Allvalds ande gjev meg liv.
Hafuura Waaqaatu na uume; hafuurri Waaqni Waan Hunda Dandaʼu baafatus jireenya naa kenna.
5 Um du det kann, so gjev meg svar! Væpna deg mot meg, og stig fram!
Egaa yoo dandeesse deebii naa kenni; qophaaʼiitii fuula koo dura dhaabadhu.
6 Eg er din likemann for Gud, eg og av leiret forma er.
Ani fuula Waaqaa duratti namuma akka keetii ti; anis biyyoo irraan hojjetame.
7 Du tarv’kje vera rædd for meg, min trykk skal ikkje tyngja deg.
Ati na sodaattee hin raafamin; harki koos sitti hin ulfaatin.
8 Men du hev sagt for øyro mine - eg høyrde ljoden av ditt ord -:
“Dhugumaan ati utuma ani dhagaʼuu dubbatteerta; anis dubbii kee dhagaʼeera.
9 «Eg skuldfri er og utan synd, eg flekkfri er og utan skuld;
Ati akkana jetta: ‘Ani qulqulluu dha; cubbuu illee hin qabu; ani balleessaa hin qabu; yakka illee hin hojjenne.
10 men han fører uvensgrunnar mot meg og held meg for sin fiendsmann;
Waaqni garuu balleessaa narratti argeera; akka diina isaattis na ilaaleera.
11 han legg i stokken mine føter og vaktar alle mine vegar.»
Miilla koo gudeelcha gidduu galchee hidha; karaa koo hundas ni eega.’
12 Men du hev urett, svarar eg; Gud større er enn menneskja.
“Garuu ani sitti nan hima; kana irratti ati qajeelaa miti; Waaqni nama caalaa guddaadhaatii.
13 Men kvifor vil du klaga på han: Han aldri svarar i sin sak?
Ati maaliif akka waan inni dubbii namaatiif deebii hin kennineetti isatti guungumta?
14 På eit vis talar Gud, ja tvo, um enn dei ikkje agtar på det.
Namni hubachuu baattu iyyuu, Waaqni karaa tokkoonis, karaa biraatiinis ni dubbata.
15 I draumar og i syn ved natt, når tunge svevnen fell på folk, når dei på lægjet ligg og blundar,
Inni utuma isaan siree isaanii irra ciisanuu, yeroo hirribni cimaan isaan qabutti, abjuudhaan, mulʼata halkaniitiinis,
16 då let han øyro upp på folk, og innsiglar åtvaring til deim,
gurra isaaniitti ni dubbata; of eeggachiisaanis isaan rifachiisa;
17 for burt frå synd å driva mannen, og rydja ovmod ut or honom
jalʼina irraa nama deebisuuf, of jajuu irraas isa dhowwuuf,
18 og berga sjæli hans frå gravi og livet hans frå spjotodd-daude.
lubbuu isaa boolla irraa, jireenya isaas goraadeedhaan baduu irraa oolchuudhaaf.
19 Han tuktast og med sjukelægje, med stendig uro inn til beini,
“Namni tokko dhiphina lafee isaa keessaa kan gargar hin cinneen, siree dhiphinaa irratti ni adabama taʼa;
20 hans liv fær mothug imot brød, og sjæli hans mot lostemat.
kanaafuu jireenyi isaa nyaata jibba; lubbuun isaas nyaata filatamaa balfiti.
21 Hans misser holdet, vert usjåleg, og beini morknar, syner ikkje,
Foon isaa nyaatamee dhuma; lafeen isaa kan duraan dhokatee ture sun alatti yaaʼa.
22 og sjæli ned mot gravi lutar, hans liv mot daude-englarne.
Lubbuun isaa gara boollaatti, jireenyi isaas ergamoota duʼaatti dhiʼaata.
23 Er det då yver han ein engel, ein millommann, ein utav tusund, som lærer mannen um hans plikt,
Taʼus yoo kuma keessaa ergamaan Waaqayyoo tokko akka itti qajeelaa taʼan isaanitti himuuf, ergamaan Waaqaa isaanii dhaabatee jiraate,
24 Han ynkast yver han og segjer: «Frels honom frå i grav å ganga! Eg hev ei løysepening funne.»
yoo namichaaf garaa laafee ‘Boolla buʼuu irraa isa oolche; ani furii isaaf argeen jira’ jedhe,
25 Hans likam skal av helsa bløma, sin ungdom skal han atter få.
dhagni isaa akkuma dhagna daaʼimaatti haaromfama; akka bara dargaggummaa isaattis ni deebiʼa.
26 Han bed til Gud og nåde fær, so han hans åsyn ser med jubel. Og so fær mannen att si rettferd.
Inni Waaqa ni kadhata; isa birattis fudhatama argata; fuula Waaqaa ni arga; ni ililchas; Waaqnis gara qajeelummaa isaa kan duriitti isa ni deebisa.
27 Han syng for folk og segjer so: «Eg synda hev og krenkt det rette, men hev’kje fenge lika for det;
Ergasiis gara namootaa dhufee akkana jedha; ‘Ani cubbuu hojjedheera; waan qajeelaas jalʼiseera; garuu waan naa malu hin arganne.
28 mi sjæl frå gravi berga han, med gleda fær eg ljoset sjå.»
Inni akka isheen boolla hin buuneef lubbuu koo fureera; anis jiraadhee ifa nan arga.’
29 Og sjå: alt dette gjerer Gud tvo gonger, ja tri gong’ mot mannen,
“Waaqni waan kana hunda yeroo lama, yeroo sadii iyyuu namaaf ni godha.
30 og ber hans sjæl frå gravi burt, so livsens ljos kann lysa for han.
Kanas akka ifni jireenyaa isaaf ifuuf, lubbuu isaas boolla irraa deebisuuf godha.
31 So gjev no gaum og høyr meg, Job, ver tagall du, so eg kann tala!
“Yaa Iyyoob qalbeeffadhuutii na dhaggeeffadhu; ati calʼisi; ani nan dubbadhaa.
32 Um du hev ord, so gjev meg svar! Tala, eg gjev deg gjerne rett.
Yoo waan jettu tokko illee qabaatte deebii naa kenni; dubbadhu, ani akka ati qajeelaa taate mirkaneessuu nan barbaadaatii.
33 I anna fall so høyr på meg, teg medan eg deg visdom lærer!»
Yoo akkas taʼuu baate garuu na dhaggeeffadhu; calʼisi, anis ogummaa sin barsiisaa.”
