Jobs 33
1 Men høyr no, Job, på talen min, lyd vel på alle mine ord!
Kanefa, masìna ianao, ry Joba; mihainoa ny alahatro, ary mandrenesa ny teniko rehetra.
2 Sjå eg hev opna mine lippor, og tunga talar i min munn.
Indro, fa efa niloa-bava aho, Miteny ato am-bavako ny lelako.
3 Frå ærlegt hjarta kjem min tale, rein kunnskap lipporne ber fram.
Ny hitsim-poko no hiseho amin’ ny teniko; Ary ny fahalalan’ ny molotro no holazaina tsy hasiana fitaka.
4 Guds ånd er det som meg hev skapt, og Allvalds ande gjev meg liv.
Ny Fanahin’ Andriamanitra no efa nanao ahy, ary ny fofonain’ ny Tsitoha no mamelona ahy.
5 Um du det kann, so gjev meg svar! Væpna deg mot meg, og stig fram!
Raha hainao, valio ary aho, miomàna ianao, ka miatreha tsara.
6 Eg er din likemann for Gud, eg og av leiret forma er.
Indro, izaho koa mba an’ Andriamanitra: tahaka anao ihany; Eny, izaho koa mba nosombinana avy tamin’ ny tanimanga.
7 Du tarv’kje vera rædd for meg, min trykk skal ikkje tyngja deg.
Indro, ny fampahatahorako tsy dia hampahatahotra anao, ary ny vesatra avy amiko tsy dia hitambesatra aminao.
8 Men du hev sagt for øyro mine - eg høyrde ljoden av ditt ord -:
Efa nilaza teo anatrehako mihitsy ianao, ary efa reko ihany ny feon’ ny teninao hoe:
9 «Eg skuldfri er og utan synd, eg flekkfri er og utan skuld;
Madio tsy manam-pahadisoana aho, ary tsy manan-tsiny aman-keloka;
10 men han fører uvensgrunnar mot meg og held meg for sin fiendsmann;
He! mitady izay handrafiany ahy Andriamanitra, ary ataony fahavalony aho;
11 han legg i stokken mine føter og vaktar alle mine vegar.»
Mampiditra ny tongotro eo amin’ ny boloky hazo Izy ary mitsikilo ny diako rehetra.
12 Men du hev urett, svarar eg; Gud større er enn menneskja.
He! izany no tsy mahamarina anao, hoy izaho; Fa Andriamanitra dia lehibe loatra ka tsy leon’ ny zanak’ olombelona.
13 Men kvifor vil du klaga på han: Han aldri svarar i sin sak?
Koa nahoana no manome tsiny Azy ianao noho ny tsy nampisehoany izay antony amin’ ny ataony?
14 På eit vis talar Gud, ja tvo, um enn dei ikkje agtar på det.
Kanefa misy fanao iray itenenan’ Andriamanitra, eny, fanao roa aza, nefa tsy tandreman’ ny olona izany,
15 I draumar og i syn ved natt, når tunge svevnen fell på folk, når dei på lægjet ligg og blundar,
Dia ny nofy sy ny tsindrimandry amin’ ny alina, raha sondrian-tory ny olona ka renoka eo am-pandriana,
16 då let han øyro upp på folk, og innsiglar åtvaring til deim,
Dia manokatra ny sofin’ ny olona Izy ka manisy tombo-kase ny fananarany azy,
17 for burt frå synd å driva mannen, og rydja ovmod ut or honom
Mba hampiala ny olona amin’ ny fanaony, sy hampifady azy ny fireharehana.
18 og berga sjæli hans frå gravi og livet hans frå spjotodd-daude.
Miaro ny fanahiny tsy ho any an-davaka Izy, ary ny ainy mba tsy ho voan’ ny fiadiana.
19 Han tuktast og med sjukelægje, med stendig uro inn til beini,
Anarina amin’ ny fanaintainana eo am-pandriany koa izy sy amin’ ny fikotrankotran’ ny taolany lalandava;
20 hans liv fær mothug imot brød, og sjæli hans mot lostemat.
Ary ny ainy marikorikon-kanina, eny, na dia ny hanim-py aza tsy tian’ ny fanahiny.
21 Hans misser holdet, vert usjåleg, og beini morknar, syner ikkje,
Mihena ny nofony ka tsy hita, ary mitranitrany ny taolany izay tsy hita teo;
22 og sjæli ned mot gravi lutar, hans liv mot daude-englarne.
Dia manakaiky ny lavaka ny fanahiny, ary ny ainy manatona ny mpaka aina.
23 Er det då yver han ein engel, ein millommann, ein utav tusund, som lærer mannen um hans plikt,
Raha misy Anjely ho Mpanalalana ho azy, iray amin’ ny arivo, hanoro izay tokony halehan’ ny olona,
24 Han ynkast yver han og segjer: «Frels honom frå i grav å ganga! Eg hev ei løysepening funne.»
Ary hamindra fo aminy ka nanao hoe: Vonjeo izy mba tsy hidina any an-davaka, fa efa nahita avotra Aho,
25 Hans likam skal av helsa bløma, sin ungdom skal han atter få.
Dia ho tsara noho ny an’ ny tanora ny nofony, hody ho toy ny tamin’ ny andro nahatanorany izy;
26 Han bed til Gud og nåde fær, so han hans åsyn ser med jubel. Og so fær mannen att si rettferd.
Hivavaka amin’ Andriamanitra izy ka hankasitrahany ary hahita ny havany amin’ ny hafaliana, fa hampodiny amin’ ny zanak’ olombelona ny fahamarinany.
27 Han syng for folk og segjer so: «Eg synda hev og krenkt det rette, men hev’kje fenge lika for det;
Dia hihira izy hilaza amin’ ny olona hoe: Efa nanota aho, fa nanao ny rariny ho heloka, kanefa tsy novaliana araka ny nataoko;
28 mi sjæl frå gravi berga han, med gleda fær eg ljoset sjå.»
Fa navotany ny fanahiko mba tsy hivarina any an-davaka, ary mifaly ny aiko amin’ ny fahitana ny mazava.
29 Og sjå: alt dette gjerer Gud tvo gonger, ja tri gong’ mot mannen,
Indro, izany rehetra izany no ataon’ Andriamanitra indroa amin’ ny olona, eny, intelo aza,
30 og ber hans sjæl frå gravi burt, so livsens ljos kann lysa for han.
Mba hamerina ny fanahiny tsy ho any an-davaka, mba hihazavany amin’ ny fahazavan’ aina.
31 So gjev no gaum og høyr meg, Job, ver tagall du, so eg kann tala!
Tandremo, ry Joba, ka mihainoa ahy; Mangìna kely aloha ianao, fa izaho mbola hiteny.
32 Um du hev ord, so gjev meg svar! Tala, eg gjev deg gjerne rett.
Raha manan-kavaly ianao, dia mamalia ahy ihany; Mitenena, fa ta-hanamarina anao aho;
33 I anna fall so høyr på meg, teg medan eg deg visdom lærer!»
Fa raha tsy manan-kavaly ianao, dia mihainoa ahy kosa; Mangìna tsara, fa hampianariko fahendrena ianao.
