Jobs 33
1 Men høyr no, Job, på talen min, lyd vel på alle mine ord!
audi igitur Iob eloquia mea et omnes sermones meos ausculta
2 Sjå eg hev opna mine lippor, og tunga talar i min munn.
ecce aperui os meum loquatur lingua mea in faucibus meis
3 Frå ærlegt hjarta kjem min tale, rein kunnskap lipporne ber fram.
simplici corde meo sermones mei et sententiam labia mea puram loquentur
4 Guds ånd er det som meg hev skapt, og Allvalds ande gjev meg liv.
spiritus Dei fecit me et spiraculum Omnipotentis vivificavit me
5 Um du det kann, so gjev meg svar! Væpna deg mot meg, og stig fram!
si potes responde mihi et adversus faciem meam consiste
6 Eg er din likemann for Gud, eg og av leiret forma er.
ecce et me sicut et te fecit Deus et de eodem luto ego quoque formatus sum
7 Du tarv’kje vera rædd for meg, min trykk skal ikkje tyngja deg.
verumtamen miraculum meum non te terreat et eloquentia mea non sit tibi gravis
8 Men du hev sagt for øyro mine - eg høyrde ljoden av ditt ord -:
dixisti ergo in auribus meis et vocem verborum audivi
9 «Eg skuldfri er og utan synd, eg flekkfri er og utan skuld;
mundus sum ego absque delicto inmaculatus et non est iniquitas in me
10 men han fører uvensgrunnar mot meg og held meg for sin fiendsmann;
quia querellas in me repperit ideo arbitratus est me inimicum sibi
11 han legg i stokken mine føter og vaktar alle mine vegar.»
posuit in nervo pedes meos custodivit omnes semitas meas
12 Men du hev urett, svarar eg; Gud større er enn menneskja.
hoc est ergo in quo non es iustificatus respondebo tibi quia maior sit Deus homine
13 Men kvifor vil du klaga på han: Han aldri svarar i sin sak?
adversum eum contendis quod non ad omnia verba responderit tibi
14 På eit vis talar Gud, ja tvo, um enn dei ikkje agtar på det.
semel loquitur Deus et secundo id ipsum non repetit
15 I draumar og i syn ved natt, når tunge svevnen fell på folk, når dei på lægjet ligg og blundar,
per somnium in visione nocturna quando inruit sopor super homines et dormiunt in lectulo
16 då let han øyro upp på folk, og innsiglar åtvaring til deim,
tunc aperit aures virorum et erudiens eos instruit disciplinam
17 for burt frå synd å driva mannen, og rydja ovmod ut or honom
ut avertat hominem ab his quae facit et liberet eum de superbia
18 og berga sjæli hans frå gravi og livet hans frå spjotodd-daude.
eruens animam eius a corruptione et vitam illius ut non transeat in gladium
19 Han tuktast og med sjukelægje, med stendig uro inn til beini,
increpat quoque per dolorem in lectulo et omnia ossa eius marcescere facit
20 hans liv fær mothug imot brød, og sjæli hans mot lostemat.
abominabilis ei fit in vita sua panis et animae illius cibus ante desiderabilis
21 Hans misser holdet, vert usjåleg, og beini morknar, syner ikkje,
tabescet caro eius et ossa quae tecta fuerant nudabuntur
22 og sjæli ned mot gravi lutar, hans liv mot daude-englarne.
adpropinquabit corruptioni anima eius et vita illius mortiferis
23 Er det då yver han ein engel, ein millommann, ein utav tusund, som lærer mannen um hans plikt,
si fuerit pro eo angelus loquens unum de milibus ut adnuntiet hominis aequitatem
24 Han ynkast yver han og segjer: «Frels honom frå i grav å ganga! Eg hev ei løysepening funne.»
miserebitur eius et dicet libera eum et non descendat in corruptionem inveni in quo ei propitier
25 Hans likam skal av helsa bløma, sin ungdom skal han atter få.
consumpta est caro eius a suppliciis revertatur ad dies adulescentiae suae
26 Han bed til Gud og nåde fær, so han hans åsyn ser med jubel. Og so fær mannen att si rettferd.
deprecabitur Deum et placabilis ei erit et videbit faciem eius in iubilo et reddet homini iustitiam suam
27 Han syng for folk og segjer so: «Eg synda hev og krenkt det rette, men hev’kje fenge lika for det;
respiciet homines et dicet peccavi et vere deliqui et ut eram dignus non recepi
28 mi sjæl frå gravi berga han, med gleda fær eg ljoset sjå.»
liberavit animam suam ne pergeret in interitum sed vivens lucem videret
29 Og sjå: alt dette gjerer Gud tvo gonger, ja tri gong’ mot mannen,
ecce haec omnia operatur Deus tribus vicibus per singulos
30 og ber hans sjæl frå gravi burt, so livsens ljos kann lysa for han.
ut revocet animas eorum a corruptione et inluminet luce viventium
31 So gjev no gaum og høyr meg, Job, ver tagall du, so eg kann tala!
adtende Iob et audi me et tace dum ego loquar
32 Um du hev ord, so gjev meg svar! Tala, eg gjev deg gjerne rett.
si autem habes quod loquaris responde mihi loquere volo enim te apparere iustum
33 I anna fall so høyr på meg, teg medan eg deg visdom lærer!»
quod si non habes audi me tace et docebo te sapientiam
