Jobs 33
1 Men høyr no, Job, på talen min, lyd vel på alle mine ord!
Audi igitur Iob eloquia mea, et omnes sermones meos ausculta.
2 Sjå eg hev opna mine lippor, og tunga talar i min munn.
Ecce aperui os meum, loquatur lingua mea in faucibus meis.
3 Frå ærlegt hjarta kjem min tale, rein kunnskap lipporne ber fram.
Simplici corde meo sermones mei, et sententiam puram labia mea loquentur.
4 Guds ånd er det som meg hev skapt, og Allvalds ande gjev meg liv.
Spiritus Dei fecit me, et spiraculum Omnipotentis vivificavit me.
5 Um du det kann, so gjev meg svar! Væpna deg mot meg, og stig fram!
Si potes, responde mihi, et adversus faciem meam consiste.
6 Eg er din likemann for Gud, eg og av leiret forma er.
Ecce, et me sicut et te fecit Deus, et de eodem luto ego quoque formatus sum.
7 Du tarv’kje vera rædd for meg, min trykk skal ikkje tyngja deg.
Verumtamen miraculum meum non te terreat, et eloquentia mea non sit tibi gravis.
8 Men du hev sagt for øyro mine - eg høyrde ljoden av ditt ord -:
Dixisti ergo in auribus meis, et vocem verborum tuorum audivi:
9 «Eg skuldfri er og utan synd, eg flekkfri er og utan skuld;
Mundus sum ego, et absque delicto: immaculatus, et non est iniquitas in me.
10 men han fører uvensgrunnar mot meg og held meg for sin fiendsmann;
Quia querelas in me reperit, ideo arbitratus est me inimicum sibi.
11 han legg i stokken mine føter og vaktar alle mine vegar.»
Posuit in nervo pedes meos, custodivit omnes semitas meas.
12 Men du hev urett, svarar eg; Gud større er enn menneskja.
Hoc est ergo, in quo non es iustificatus: respondebo tibi, quia maior sit Deus homine.
13 Men kvifor vil du klaga på han: Han aldri svarar i sin sak?
Adversus eum contendis quod non ad omnia verba responderit tibi?
14 På eit vis talar Gud, ja tvo, um enn dei ikkje agtar på det.
Semel loquitur Deus, et secundo idipsum non repetit.
15 I draumar og i syn ved natt, når tunge svevnen fell på folk, når dei på lægjet ligg og blundar,
Per somnium in visione nocturna, quando irruit sopor super homines, et dormiunt in lectulo:
16 då let han øyro upp på folk, og innsiglar åtvaring til deim,
Tunc aperit aures virorum, et erudiens eos instruit disciplina,
17 for burt frå synd å driva mannen, og rydja ovmod ut or honom
Ut avertat hominem ab his, quæ facit, et liberet eum de superbia:
18 og berga sjæli hans frå gravi og livet hans frå spjotodd-daude.
Eruens animam eius a corruptione: et vitam illius, ut non transeat in gladium.
19 Han tuktast og med sjukelægje, med stendig uro inn til beini,
Increpat quoque per dolorem in lectulo, et omnia ossa eius marcescere facit.
20 hans liv fær mothug imot brød, og sjæli hans mot lostemat.
Abominabilis ei fit in vita sua panis, et animæ illius cibus ante desiderabilis.
21 Hans misser holdet, vert usjåleg, og beini morknar, syner ikkje,
Tabescet caro eius, et ossa, quæ tecta fuerant, nudabuntur.
22 og sjæli ned mot gravi lutar, hans liv mot daude-englarne.
Appropinquavit corruptioni anima eius, et vita illius mortiferis.
23 Er det då yver han ein engel, ein millommann, ein utav tusund, som lærer mannen um hans plikt,
Si fuerit pro eo Angelus loquens, unus de millibus, ut annunciet hominis æquitatem:
24 Han ynkast yver han og segjer: «Frels honom frå i grav å ganga! Eg hev ei løysepening funne.»
Miserebitur eius, et dicet: Libera eum, ut non descendat in corruptionem: inveni in quo ei propitier.
25 Hans likam skal av helsa bløma, sin ungdom skal han atter få.
Consumpta est caro eius a suppliciis, revertatur ad dies adolescentiæ suæ.
26 Han bed til Gud og nåde fær, so han hans åsyn ser med jubel. Og so fær mannen att si rettferd.
Deprecabitur Deum, et placabilis ei erit: et videbit faciem eius in iubilo, et reddet homini iustitiam suam.
27 Han syng for folk og segjer so: «Eg synda hev og krenkt det rette, men hev’kje fenge lika for det;
Respiciet homines, et dicet: Peccavi, et vere deliqui, et, ut eram dignus, non recepi.
28 mi sjæl frå gravi berga han, med gleda fær eg ljoset sjå.»
Liberavit animam suam ne pergeret in interitum, sed vivens lucem videret.
29 Og sjå: alt dette gjerer Gud tvo gonger, ja tri gong’ mot mannen,
Ecce, hæc omnia operatur Deus tribus vicibus per singulos.
30 og ber hans sjæl frå gravi burt, so livsens ljos kann lysa for han.
Ut revocet animas eorum a corruptione, et illuminet luce viventium.
31 So gjev no gaum og høyr meg, Job, ver tagall du, so eg kann tala!
Attende Iob, et audi me: et tace, dum loquor.
32 Um du hev ord, so gjev meg svar! Tala, eg gjev deg gjerne rett.
Si autem habes quod loquaris, responde mihi, loquere: volo enim, te apparere iustum.
33 I anna fall so høyr på meg, teg medan eg deg visdom lærer!»
Quod si non habes, audi me: tace, et docebo te sapientiam.
