Jobs 33
1 Men høyr no, Job, på talen min, lyd vel på alle mine ord!
“Inge, Job, lohng akwoya Ma nukewa nga ac fahk nu sum uh.
2 Sjå eg hev opna mine lippor, og tunga talar i min munn.
Nga akola in fahk ma oan in nunak luk uh.
3 Frå ærlegt hjarta kjem min tale, rein kunnskap lipporne ber fram.
Kas luk inge nukewa ma ke nunak na pwaye luk, Ac nga ac kaskas na pwaye nu sum.
4 Guds ånd er det som meg hev skapt, og Allvalds ande gjev meg liv.
Ngun lun God pa oreyula, ac ase nu sik moul.
5 Um du det kann, so gjev meg svar! Væpna deg mot meg, og stig fram!
“Topukyu kom fin ku. Akoela kas in alein lom an.
6 Eg er din likemann for Gud, eg og av leiret forma er.
Nga kom oana sie ye mutun God, Kut kewa orekla ke fohk kle.
7 Du tarv’kje vera rædd for meg, min trykk skal ikkje tyngja deg.
Ke ma inge wangin sripa kom in sangeng sik; Nga ac tia funmweti kom.
8 Men du hev sagt for øyro mine - eg høyrde ljoden av ditt ord -:
“Pa inge ma nga lohng kom fahk ah:
9 «Eg skuldfri er og utan synd, eg flekkfri er og utan skuld;
Kom fahk mu, ‘Wangin ma koluk luk; wangin ma sufal nga orala. Nga nasnas ac wangin mwetik.
10 men han fører uvensgrunnar mot meg og held meg for sin fiendsmann;
A God El sifacna sokak sripa lal in akkeokyeyu, Ac oreyu oana sie mwet lokoalok lal.
11 han legg i stokken mine føter og vaktar alle mine vegar.»
El kapriya niuk ke mwe kapir, Ac tawi mukuikui nukewa luk.’
12 Men du hev urett, svarar eg; Gud større er enn menneskja.
“Tuh nga fahk nu sum Job, kom tafongla. God El fulat liki kutena mwet.
13 Men kvifor vil du klaga på han: Han aldri svarar i sin sak?
Efu ku kom akkolukye God Ac fahk mu El tiana topuk tukak lun mwet uh?
14 På eit vis talar Gud, ja tvo, um enn dei ikkje agtar på det.
God El ne kaskas na kaskas, A wanginna mwet lohang nu ke ma El fahk uh.
15 I draumar og i syn ved natt, når tunge svevnen fell på folk, når dei på lægjet ligg og blundar,
Ke mwet uh ac motul ke fong uh, God El ac sramsram nu selos ke mweme ac oayapa ke aruruma.
16 då let han øyro upp på folk, og innsiglar åtvaring til deim,
El oru elos in lohng ma El fahk, Ac elos sangeng ke kas in sensenkakin lal nu selos uh.
17 for burt frå synd å driva mannen, og rydja ovmod ut or honom
God El kaskas in tuh kutongya orekma koluk lalos Ac in molelosla elos in tia inse fulat.
18 og berga sjæli hans frå gravi og livet hans frå spjotodd-daude.
El ac fah tia lela in kunausyukla elos; El molelos liki misa.
19 Han tuktast og med sjukelægje, med stendig uro inn til beini,
God El aksuwosye sie mwet ke El sang mas nu sel Ac nwakla manol ke waiok.
20 hans liv fær mothug imot brød, og sjæli hans mot lostemat.
Sie mwet mas ac srungala mongo, Finne mongo ma arulana yu, a ac akkolukye ikwal.
21 Hans misser holdet, vert usjåleg, og beini morknar, syner ikkje,
Manol ac srila nwe Kom ac ku in liye sri nukewa kacl uh;
22 og sjæli ned mot gravi lutar, hans liv mot daude-englarne.
Ac tia paht el ac som nu in facl sin mwet misa.
23 Er det då yver han ein engel, ein millommann, ein utav tusund, som lærer mannen um hans plikt,
“Sahp ac oasr lipufan tuku kasrel — Sie sin lipufan tausin lun God, Su akesmakinye mwet uh ke ma kunalos.
24 Han ynkast yver han og segjer: «Frels honom frå i grav å ganga! Eg hev ei løysepening funne.»
Ke sripen pakomuta lal, lipufan sac ac fahk, ‘Fuhlella, El ac tia som nu in facl sin mwet misa. Pa inge molin aksukosokyal uh.’
25 Hans likam skal av helsa bløma, sin ungdom skal han atter få.
Manol ac fah sifil fusri, ac kui;
26 Han bed til Gud og nåde fær, so han hans åsyn ser med jubel. Og so fær mannen att si rettferd.
Ke el pre, God El ac fah topkol; El ac fah alu nu sin God ke engan; God El ac fah oru tuh ma nukewa in sifil wola nu sel.
27 Han syng for folk og segjer so: «Eg synda hev og krenkt det rette, men hev’kje fenge lika for det;
El ac fahk ye mutun mwet uh, ‘Nga orekma koluk. Nga tia oru ma wo, tusruktu God El sruokyuwi na ac tia sisyula.
28 mi sjæl frå gravi berga han, med gleda fær eg ljoset sjå.»
El sruokyuwi tuh nga in tia som nu in facl sin mwet misa, Ac inge nga srakna moul.’
29 Og sjå: alt dette gjerer Gud tvo gonger, ja tri gong’ mot mannen,
“God El nuna oru na ouinge pacl nukewa;
30 og ber hans sjæl frå gravi burt, so livsens ljos kann lysa for han.
El ac molela moul lun sie mwet Ac sang nu sel tuh elan arulana engan lah el moul.
31 So gjev no gaum og høyr meg, Job, ver tagall du, so eg kann tala!
“Inge, Job, porongo ma nga fahk uh; Misla ac lela ngan kaskas.
32 Um du hev ord, so gjev meg svar! Tala, eg gjev deg gjerne rett.
Tuh fin oasr ma kom lungse fahk, kom fahk nga in lohng; Fin tuh pwaye ma kom fahk an, nga fah insewowo in fahk mu pwaye sum.
33 I anna fall so høyr på meg, teg medan eg deg visdom lærer!»
A fin wangin ma kom ac fahk, kom misla ac porongeyu, Ac nga ac fah luti nu sum in lalmwetmet.”
