Jobs 33
1 Men høyr no, Job, på talen min, lyd vel på alle mine ord!
Čuj dakle, Jobe, što ću ti kazati, prikloni uho mojim besjedama.
2 Sjå eg hev opna mine lippor, og tunga talar i min munn.
Evo, usta sam svoja otvorio, a jezik riječi pod nepcem mi stvara.
3 Frå ærlegt hjarta kjem min tale, rein kunnskap lipporne ber fram.
Iskreno će ti zborit' srce moje, usne će čistu izreći istinu.
4 Guds ånd er det som meg hev skapt, og Allvalds ande gjev meg liv.
TÓa i mene je duh Božji stvorio, dah Svesilnoga oživio mene.
5 Um du det kann, so gjev meg svar! Væpna deg mot meg, og stig fram!
Ako uzmogneš, ti me opovrgni; spremi se da se suprotstaviš meni!
6 Eg er din likemann for Gud, eg og av leiret forma er.
Gle, kao i ti, i ja sam pred Bogom, kao i ti, od gline bjeh načinjen;
7 Du tarv’kje vera rædd for meg, min trykk skal ikkje tyngja deg.
zato ja strahom tebe motrit' neću, ruka te moja neće pritisnuti.
8 Men du hev sagt for øyro mine - eg høyrde ljoden av ditt ord -:
Dakle, na moje uši rekao si - posve sam jasno tvoje čuo riječi:
9 «Eg skuldfri er og utan synd, eg flekkfri er og utan skuld;
'Nedužan sam i bez ikakva grijeha; prav sam i nema krivice na meni.
10 men han fører uvensgrunnar mot meg og held meg for sin fiendsmann;
Al' On izlike protiv mene traži i za svojeg me drži dušmanina.
11 han legg i stokken mine føter og vaktar alle mine vegar.»
Noge je moje u klade metnuo, nad svakim mojim on pazi korakom.'
12 Men du hev urett, svarar eg; Gud større er enn menneskja.
Ovdje, kažem ti, u pravu ti nisi, jer s Bogom čovjek mjerit' se ne može.
13 Men kvifor vil du klaga på han: Han aldri svarar i sin sak?
Pa zašto s njime zamećeš prepirku što ti na svaku riječ ne odgovara?
14 På eit vis talar Gud, ja tvo, um enn dei ikkje agtar på det.
Bog zbori nama jednom i dva puta, al' čovjek na to pažnju ne obraća.
15 I draumar og i syn ved natt, når tunge svevnen fell på folk, når dei på lægjet ligg og blundar,
U snovima, u viđenjima noćnim, kada san dubok ovlada ljudima i na ležaju dok tvrdo snivaju,
16 då let han øyro upp på folk, og innsiglar åtvaring til deim,
tad on govori na uho čovjeku i utvarama plaši ga jezivim
17 for burt frå synd å driva mannen, og rydja ovmod ut or honom
da ga od djela njegovih odvrati, da u čovjeku obori oholost,
18 og berga sjæli hans frå gravi og livet hans frå spjotodd-daude.
da dušu njegovu spasi od jame i život mu od puta u Podzemlje.
19 Han tuktast og med sjukelægje, med stendig uro inn til beini,
Bolešću on ga kara na ležaju kad mu se kosti tresu bez prestanka,
20 hans liv fær mothug imot brød, og sjæli hans mot lostemat.
kad se kruh gadi njegovu životu i ponajbolje jelo duši njegovoj;
21 Hans misser holdet, vert usjåleg, og beini morknar, syner ikkje,
kada mu tijelo gine naočigled i vide mu se kosti ogoljele,
22 og sjæli ned mot gravi lutar, hans liv mot daude-englarne.
kad mu se duša približava jami a život njegov boravištu mrtvih.
23 Er det då yver han ein engel, ein millommann, ein utav tusund, som lærer mannen um hans plikt,
Ako se uza nj nađe tad anđeo, posrednik jedan između tisuću, da čovjeka na dužnost opomene,
24 Han ynkast yver han og segjer: «Frels honom frå i grav å ganga! Eg hev ei løysepening funne.»
pa se sažali nad njim i pomoli: 'Izbavi ga da u jamu ne ide; za život njegov nađoh otkupninu!
25 Hans likam skal av helsa bløma, sin ungdom skal han atter få.
Neka mu tijelo procvate mladošću, nek' se vrati u dane mladenačke!'
26 Han bed til Gud og nåde fær, so han hans åsyn ser med jubel. Og so fær mannen att si rettferd.
Vapije k Bogu i Bog ga usliša: radosno On ga pogleda u lice; vrati čovjeku pravednost njegovu.
27 Han syng for folk og segjer so: «Eg synda hev og krenkt det rette, men hev’kje fenge lika for det;
Tada čovjek pred ljudima zapjeva: 'Griješio sam i pravo izvrtao, ali mi Bog zlom nije uzvratio.
28 mi sjæl frå gravi berga han, med gleda fær eg ljoset sjå.»
On mi je dušu spasio od jame i život mi se veseli svjetlosti.'
29 Og sjå: alt dette gjerer Gud tvo gonger, ja tri gong’ mot mannen,
Gle, sve to Bog je spreman učiniti do dva i do tri puta za čovjeka:
30 og ber hans sjæl frå gravi burt, so livsens ljos kann lysa for han.
da dušu njegovu spasi od jame i da mu život svjetlošću obasja.
31 So gjev no gaum og høyr meg, Job, ver tagall du, so eg kann tala!
Pazi dÓe, Jobe, dobro me poslušaj; šuti, jer nisam sve još izrekao.
32 Um du hev ord, so gjev meg svar! Tala, eg gjev deg gjerne rett.
Ako riječi još imaš, odvrati mi, zbori - rado bih opravdao tebe.
33 I anna fall so høyr på meg, teg medan eg deg visdom lærer!»
Ako li nemaš, poslušaj me samo: pazi, rad bih te poučit' mudrosti.”
