Jobs 33
1 Men høyr no, Job, på talen min, lyd vel på alle mine ord!
Hateiteh Job, pahren lahoi ka dei e heh na thai pouh haw, ka lawk ka dei e heh na ngai pouh haw.
2 Sjå eg hev opna mine lippor, og tunga talar i min munn.
Atu ka pahni ka ang teh, ka pahni dawk hoi ka lai ni lawk a dei.
3 Frå ærlegt hjarta kjem min tale, rein kunnskap lipporne ber fram.
Ka lawknaw heh kalan e ka lungthung hoi a tâco teh, ka pahni ni kathounge panuenae a pâpho.
4 Guds ånd er det som meg hev skapt, og Allvalds ande gjev meg liv.
Cathut e Muitha ni na sak teh, Athakasaipounge kâha ni hringnae na poe.
5 Um du det kann, so gjev meg svar! Væpna deg mot meg, og stig fram!
Na pathung thai pawiteh na pathung haw, ka hmalah na lawk hah bout kâpouk haw.
6 Eg er din likemann for Gud, eg og av leiret forma er.
Atangcalah tetpawiteh, kai teh Cathut hmalah lawk ka dei pouh e lah ka o, kai hai vaiphu hoi sak e lah ka o van.
7 Du tarv’kje vera rædd for meg, min trykk skal ikkje tyngja deg.
Kai dawk kaawm hoeh e takinae ni na takisak roeroe han, nahoeh pawiteh, ka kut heh na tak dawk ri poung mahoeh.
8 Men du hev sagt for øyro mine - eg høyrde ljoden av ditt ord -:
Ka hnâthainae dawk na dei toung dawkvah, na lawk teh ka thai toe.
9 «Eg skuldfri er og utan synd, eg flekkfri er og utan skuld;
Na lawk ka ek hoeh dawkvah ka thoung, Yonnae ka tawn hoeh, payonpakainae kai dawk awm hoeh.
10 men han fører uvensgrunnar mot meg og held meg for sin fiendsmann;
Hatei, kai taran nahane atueng kahawi a hmu teh, a taran patetlah na pouk.
11 han legg i stokken mine føter og vaktar alle mine vegar.»
Ka khok hah hlong na buet teh, ka lamthung pueng hah a khet na ti.
12 Men du hev urett, svarar eg; Gud større er enn menneskja.
Khenhaw! hivah nang teh na lan hoeh, na pathung han, bangkongtetpawiteh, Cathut teh tami hlak a len.
13 Men kvifor vil du klaga på han: Han aldri svarar i sin sak?
Ama ni a lawk bangpatethai noutna mahoeh telah, bangkongmaw ama hah na pathoe.
14 På eit vis talar Gud, ja tvo, um enn dei ikkje agtar på det.
Bangkongtetpawiteh, Cathut ni lam alouklah hoi lawk a dei thai, hatei, tami ni hmawt panuek hoeh.
15 I draumar og i syn ved natt, når tunge svevnen fell på folk, når dei på lægjet ligg og blundar,
Karum a i navah vision dawk mat ka ip e, ikhun dawk a i lahun nah,
16 då let han øyro upp på folk, og innsiglar åtvaring til deim,
Tami e hnâkâko hah a ang sak teh, amae cangkhainae hah a cak sak.
17 for burt frå synd å driva mannen, og rydja ovmod ut or honom
A sak e thung dawk hoi tami a ban teh, a kâoupnae dawk hoi hro lah ao thai nahanelah,
18 og berga sjæli hans frå gravi og livet hans frå spjotodd-daude.
a hringnae hah tangkom thung hoi a kountouk teh, tahloi hoi duenae thung hoi a hringnae a rungngang.
19 Han tuktast og med sjukelægje, med stendig uro inn til beini,
Tami teh a ikhun dawk patawnae hoi a yue teh, a hrunaw hah puenghoi patawnae hoi a pataw sak.
20 hans liv fær mothug imot brød, og sjæli hans mot lostemat.
Hottelah a hringnae ni rawca a panuet teh, katuipounge rawca hai a hringnae ni a panuet.
21 Hans misser holdet, vert usjåleg, og beini morknar, syner ikkje,
A takthai a kamsoe teh, kamnuek boihoeh e a hrunaw hah a kamnue.
22 og sjæli ned mot gravi lutar, hans liv mot daude-englarne.
A hringnae ni tangkom hah a hnai teh, a hringnae ni kathetkung hah hoehoe a hnai.
23 Er det då yver han ein engel, ein millommann, ein utav tusund, som lærer mannen um hans plikt,
Ahni hanelah laiceinaw awm boipawiteh, kâponae kasakkung 1000 thung dawk tami buet tabang awm pawiteh, tami ni amae lannae hah a hmu sak thai nahanelah.
24 Han ynkast yver han og segjer: «Frels honom frå i grav å ganga! Eg hev ei løysepening funne.»
Ama ni tami hah a pahren teh, tangkom thung bonae koehoi ama teh a rungngang han, ratangnae buet touh ka hmu toe telah a ti.
25 Hans likam skal av helsa bløma, sin ungdom skal han atter få.
A takthai teh camo e takthai patetlah bout ao vaiteh, a nawcanae patetlah bout ao han.
26 Han bed til Gud og nåde fær, so han hans åsyn ser med jubel. Og so fær mannen att si rettferd.
Cathut koevah a ratoum vaiteh, ama teh a lathueng vah a lunghawi han, a minhmai hah lunghawi hoi a hmu han, bangkongtetpawiteh, ama ni tami teh a lannae hoi bout a ban sak.
27 Han syng for folk og segjer so: «Eg synda hev og krenkt det rette, men hev’kje fenge lika for det;
A huikonaw a khet teh ka yon toe, tamikalan hah ka rawp sak toe, hot teh kai hanelah banghai cungkeinae awmhoeh telah a ti.
28 mi sjæl frå gravi berga han, med gleda fær eg ljoset sjå.»
Tangkom thung e a hringnae hah a ratang vaiteh, a hringnae ni angnae a hmu han.
29 Og sjå: alt dette gjerer Gud tvo gonger, ja tri gong’ mot mannen,
Khenhaw! Cathut ni hete hnopueng heh, vai hni, atangcalah vai thum totouh tami koe a sak.
30 og ber hans sjæl frå gravi burt, so livsens ljos kann lysa for han.
Hringnae angnae ni a ma hah a tue thai nahanelah, a hringnae tangkom thung hoi a tâco sak.
31 So gjev no gaum og høyr meg, Job, ver tagall du, so eg kann tala!
Na hnâpakeng nateh, Job na thai pouh haw, duem awm haw ka dei han.
32 Um du hev ord, so gjev meg svar! Tala, eg gjev deg gjerne rett.
Dei hanelah na tawn pawiteh, na pathung haw, dei haw, bangkongtetpawiteh, yon ngaithoum hane na ngaikhai poung.
33 I anna fall so høyr på meg, teg medan eg deg visdom lærer!»
Telah nahoeh pawiteh, na thai pouh haw, duem awm haw, lungangnae na dei pouh han.
