Jobs 33
1 Men høyr no, Job, på talen min, lyd vel på alle mine ord!
Ug karon, Job, hangyoon ko ikaw, pamati sa akong isulti; paminawa ang tanan kong mga pulong.
2 Sjå eg hev opna mine lippor, og tunga talar i min munn.
Tan-awa karon, abrihan ko akong baba; ang akong dila nagsulti diha sa akong baba.
3 Frå ærlegt hjarta kjem min tale, rein kunnskap lipporne ber fram.
Ang akong mga pulong magsulti sa pagkamatarong sa akong kasingkasing; kung unsa ang nahibaloan sa akong ngabil, mosulti kini nga matinud-anon.
4 Guds ånd er det som meg hev skapt, og Allvalds ande gjev meg liv.
Ang Espiritu sa Dios nagbuhat kanako; ang gininhawa sa Makagagahom naghatag kanako ug kinabuhi.
5 Um du det kann, so gjev meg svar! Væpna deg mot meg, og stig fram!
Kung makahimo ka, tubaga ako; andama ang imong mga pulong kanako ug barog.
6 Eg er din likemann for Gud, eg og av leiret forma er.
Tan-awa, sama lamang ako kanimo diha sa panan-aw sa Dios; hinimo usab ako gikan sa lapok.
7 Du tarv’kje vera rædd for meg, min trykk skal ikkje tyngja deg.
Tan-awa, ang kalisang kanako dili makahimo kanimo nga mahadlok; ni bisan ang akong pagduot mamahimong bug-at kanimo.
8 Men du hev sagt for øyro mine - eg høyrde ljoden av ditt ord -:
Dayag sa akong pagdungog ang imong gisulti; nadungog ko ang tingog sa imong pulong nga nag-ingon,
9 «Eg skuldfri er og utan synd, eg flekkfri er og utan skuld;
'Hinlo ako ug walay kalapasan; matarong ako, ug walay sala dinhi kanako.
10 men han fører uvensgrunnar mot meg og held meg for sin fiendsmann;
Tan-awa, nangita ang Dios ug kahigayonan sa pagsulong kanako; giisip niya ako ingon nga iyang kaaway.
11 han legg i stokken mine føter og vaktar alle mine vegar.»
Gigapos niya ang akong mga tiil; ug gibantayan ang tanan kong mga agianan.
12 Men du hev urett, svarar eg; Gud større er enn menneskja.
'Tan-awa, niini dili ka husto— tubagon ko ikaw, kay ang Dios mas labaw kaysa tawo.
13 Men kvifor vil du klaga på han: Han aldri svarar i sin sak?
Nganong nakigbatok ka man tali kaniya? Wala siyay tulobagon sa tanan niyang gihimo.
14 På eit vis talar Gud, ja tvo, um enn dei ikkje agtar på det.
Kay makausa lamang mosulti ang Dios— oo, kaduha, bisan ang tawo dili makabantay niini.
15 I draumar og i syn ved natt, når tunge svevnen fell på folk, når dei på lægjet ligg og blundar,
Diha sa damgo, diha sa panan-awon sa gabii, kung mahinanok ang mga tawo, diha sa ilang higdaanan—
16 då let han øyro upp på folk, og innsiglar åtvaring til deim,
ug ang Dios mag-abli sa dalunggan sa mga tawo, ug hadlokon sila sa mga hulga,
17 for burt frå synd å driva mannen, og rydja ovmod ut or honom
aron birahon pagbalik ang tawo gikan sa iyang makasasala nga mga tumong, ug kuhaon ang garbo kaniya.
18 og berga sjæli hans frå gravi og livet hans frå spjotodd-daude.
Kuhaon pagbalik sa Dios ang kinabuhi sa tawo gikan sa bung-aw, ang iyang kinabuhi sa pagtabok ngadto sa kamatayon.
19 Han tuktast og med sjukelægje, med stendig uro inn til beini,
Silotan ang tawo usab pinaagi sa kasakit diha sa iyang higdaanan, pinaagi sa padayon nga pag-antos diha sa iyang mga bukog,
20 hans liv fær mothug imot brød, og sjæli hans mot lostemat.
aron ang iyang kinabuhi maglikay sa pagkaon, ug ang iyang kalag maglikay sa mga kalan-on.
21 Hans misser holdet, vert usjåleg, og beini morknar, syner ikkje,
Ang iyang unod nadunot aron dili na makita; ang iyang mga bukog, kaniadto dili na makita, karon nakita na.
22 og sjæli ned mot gravi lutar, hans liv mot daude-englarne.
Tinuod, ang iyang kalag nagpaduol pag-ayo sa bung-aw, ang iyang kinabuhi niadtong nangandoy sa pagguba niini.
23 Er det då yver han ein engel, ein millommann, ein utav tusund, som lærer mannen um hans plikt,
Apan kung adunay anghel nga magpataliwala alang kaniya, ang tigpataliwala, usa nga gikan sa liboan ka mga anghel, aron pakit-on siya unsa ang husto nga himoon,
24 Han ynkast yver han og segjer: «Frels honom frå i grav å ganga! Eg hev ei løysepening funne.»
ug kung ang anghel maluoy kaniya ug moingon sa Dios, 'Luwasa kining tawhana sa pagpadulong sa bung-aw; nakakita akog bayad alang kaniya,'
25 Hans likam skal av helsa bløma, sin ungdom skal han atter få.
unya ang iyang unod mamahimong bag-o labaw pa sa bata; mobalik siya sa mga adlaw sa iyang batan-on nga kusog.
26 Han bed til Gud og nåde fær, so han hans åsyn ser med jubel. Og so fær mannen att si rettferd.
Mag-ampo siya sa Dios, ug ang Dios maluoy kaniya, aron nga makita niya ang nawong sa Dios nga may kalipay. Tagaan sa Dios ang tawo sa iyang kadaogan.
27 Han syng for folk og segjer so: «Eg synda hev og krenkt det rette, men hev’kje fenge lika for det;
Ug kanang tawhana mag-awit atubangan sa laing tawo ug moingon, 'Nakasala ako ug gituis ko ang maayo, apan wala siloti ang akong sala.
28 mi sjæl frå gravi berga han, med gleda fær eg ljoset sjå.»
Ang Dios nagluwas sa akong kalag padulong ngadto sa bung-aw; ang akong kinabuhi padayon nga makakita sa kahayag.'
29 Og sjå: alt dette gjerer Gud tvo gonger, ja tri gong’ mot mannen,
Tan-awa, nagbuhat ang Dios niining tanang butang sa tawo, kaduha, oo, bisan sa tulo ka higayon,
30 og ber hans sjæl frå gravi burt, so livsens ljos kann lysa for han.
aron pagdala balik sa iyang kalag gikan sa bung-aw, aron nga mahayagan siya sa kahayag sa kinabuhi.
31 So gjev no gaum og høyr meg, Job, ver tagall du, so eg kann tala!
Hatagig pagtagad, Job, ug paminaw kanako, paghilom ug mosulti ako.
32 Um du hev ord, so gjev meg svar! Tala, eg gjev deg gjerne rett.
Kung aduna kay masulti, tubaga ako; sulti, kay nagtinguha ako nga mapamatud-an nga ikaw anaa sa husto.
33 I anna fall so høyr på meg, teg medan eg deg visdom lærer!»
Kung dili, paminaw kanako; pabilin sa paghilom, ug tudloan ko ikaw sa kaalam.”
