< Jobs 32 >
1 Dei tri mennerne svara ikkje Job meir, av di han heldt seg sjølv for rettferdig.
Böylece bu üç kişi Eyüp'e yanıt vermekten vazgeçti, çünkü Eyüp kendi doğruluğundan emindi.
2 Men då loga harmen upp hjå Elihu, son åt Barak’el, buziten, av Rams-ætti. Han vart harm på Job, av di han heldt seg sjølv rettferdigare enn Gud.
Ram ailesinden Bûzlu Barakel oğlu Elihu Eyüp'e çok öfkelendi. Çünkü Eyüp kendini Tanrı'dan haklı görüyordu.
3 Han harmast og på dei tri venerne, av di dei ikkje kunde finna noko svar, og endå dømde Job skuldig.
Elihu Eyüp'ün üç arkadaşına da öfkelendi, çünkü Eyüp'ü suçlamalarına karşın sağlam bir yanıt bulamamışlardı.
4 For Elihu hadde venta med å tala til Job, av di dei andre var eldre enn han;
Elihu Eyüp'le konuşmak için sırasını beklemişti, çünkü ötekiler yaşça kendisinden büyüktü.
5 men då Elihu såg at dei tri mennerne ikkje hadde noko å svara, vart han brennande harm.
Bu üç kişinin başka bir şey söyleyemeyeceğini görünce öfkesi alevlendi.
6 Og Elihu, son åt Barak’el, buziten, tok til ords og sagde: «Ung er eg etter år å rekna; de derimot er gamle menn. Difor eg blygdest og var rædd å segja til dykk det eg veit.
Bûzlu Barakel oğlu Elihu şöyle konuştu: “Ben yaşça küçüğüm, sizse yaşlısınız. Bu yüzden çekindim, bildiğimi söylemekten korktum.
7 Eg tenkte: «Åri tala lyt og alderen forkynna visdom.»
‘Çok gün görenler konuşsun’ dedim, ‘Çok yıl yaşayanlar bilgeliği öğretsin.’
8 Nei, ånd lyt til hjå menneski; og Allvalds ande gjev deim vit.
Oysa insana ruh, Her Şeye Gücü Yeten'in soluğu akıl verir.
9 Dei gamle er’kje alltid vise, kvithærde veit’kje stødt det rette.
Akıl yaşta değil baştadır. Adaleti anlamak yaşa bakmaz.
10 Difor eg segjer: Høyr på meg; eg vil og segja det eg veit.
“Bu yüzden, ‘Beni dinleyin’ diyorum, Ben de bildiğimi söyleyeyim.
11 Eg venta hev på dykkar ord og lydde vel på dykkar lærdom, alt med de leita etter ord.
Siz konuşurken ben bekledim, Siz ne diyeceğinizi araştırırken Düşüncelerinizi dinledim.
12 Og eg gav nøgje agt på dykk, men ingen sagde Job imot, ingen av dykk gav honom svar.
Bütün dikkatimi size çevirdim. Ama hiçbiriniz Eyüp'ün haksızlığını kanıtlayamadı, Onun söylediklerine karşılık veremedi.
13 Seg ikkje: «Visdom der me fann; Gud slå han ned, folk kann det ikkje.»
‘Biz bilgeliğe eriştik, Bırakın Tanrı onu haksız çıkarsın, insan değil’ demeyin.
14 Han hev’kje tala imot meg, og ei med dykkar ord eg svarar.
Ama Eyüp'ün sözlerinin hedefi ben değildim, Bu yüzden onu sizin sözlerinizle yanıtlamayacağım.
15 Dei er forstøkte, svarar ikkje, dei vantar ord å føra fram.
“Onlar yıldı, yanıt veremiyorlar artık, Söyleyecek şeyleri kalmadı.
16 Treng eg vel venta når dei tegjer og stend der reint forutan svar?
Onlar konuşmuyor diye ben beklemeli miyim, Duruyor, yanıt vermiyorlar diye?
17 Eg vil og svara, eg for meg, eg vil og segja det eg veit.
Benim de söyleyecek sözüm var, Ben de bildiğimi söyleyeceğim.
18 For eg er full av ord til svars; i bringa sprengjer åndi på.
Çünkü içim dolu, İçimdeki ruh beni zorluyor.
19 Mitt indre er som innstengd vin, lik nye vinhit vil det sprengjast.
İçim açılmamış şarap gibi, Yeni şarap tulumları gibi patlamak üzere.
20 Eg tala vil so eg fær luft, vil opna lipporne og svara.
Konuşup rahatlamalıyım, Ağzımı açıp yanıtlamalıyım.
21 Eg ikkje tek parti for nokon og smeikjer ei for nokor mann;
Kimseye ayrıcalık göstermeyecek, Kimseye yaltaklanmayacağım.
22 å smeikja kann eg ikkje med; min skapar elles burt meg reiv.
Çünkü yaltaklanmayı bilsem, Yaratıcım beni hemen yok ederdi.