Jobs 32
1 Dei tri mennerne svara ikkje Job meir, av di han heldt seg sjølv for rettferdig.
Ke sripen Job el tu na ku in nunku mu wangin ma koluk lal, oru mwet tolu ah tui ac tila srike in topkol.
2 Men då loga harmen upp hjå Elihu, son åt Barak’el, buziten, av Rams-ætti. Han vart harm på Job, av di han heldt seg sjølv rettferdigare enn Gud.
Tusruktu Elihu, sie mwet su tu apkuran nu yoroltal, el koflana kutongya kasrkusrak lal, mweyen Job el sifacna pangon mu el wo ac el sis koluk uh nu sin God. (Elihu el wen natul Barakel, sie sin mwet in sruf lal Buz, ac el ma in sou lun Ram.)
3 Han harmast og på dei tri venerne, av di dei ikkje kunde finna noko svar, og endå dømde Job skuldig.
El oayapa kasrkusrak sin mwet kawuk tolu lal Job, mweyen wanginna ma eltal ku in sang topkol Job, oru oana in tuh sutuu sin God.
4 For Elihu hadde venta med å tala til Job, av di dei andre var eldre enn han;
Na ke sripen Elihu pa fusr emeet sin mwet ma tu in acn sac, oru el soano nwe ke na mwet nukewa tari ke sramsram uh.
5 men då Elihu såg at dei tri mennerne ikkje hadde noko å svara, vart han brennande harm.
Ke el liye lah mwet tolu ah tia ku in topkol Job, el arulana kasrkusrakak,
6 Og Elihu, son åt Barak’el, buziten, tok til ords og sagde: «Ung er eg etter år å rekna; de derimot er gamle menn. Difor eg blygdest og var rædd å segja til dykk det eg veit.
ac mutawauk in kaskas. Pa inge kas lal: [Elihu] “Nga fusr, ac komtal matu, Oru nga tuh sangeng in fahk nunak luk uh.
7 Eg tenkte: «Åri tala lyt og alderen forkynna visdom.»
Nga sifacna fahk mu fal komtal in tukeni asramsrami, Ac fahk nunak lalmwetmet lomtal an, lah komtal pa matu.
8 Nei, ånd lyt til hjå menneski; og Allvalds ande gjev deim vit.
Tusruktu Ngun lun God Kulana Pa ac tuku nu sin mwet uh ac sang lalmwetmet nu selos.
9 Dei gamle er’kje alltid vise, kvithærde veit’kje stødt det rette.
Tia matwen mwet uh pa oru elos in lalmwetmet, Ku kasrelos in etu ma pwaye.
10 Difor eg segjer: Høyr på meg; eg vil og segja det eg veit.
Ke ma inge, nga ke komtal in lohngyu, Ac lela ngan fahk nu sumtal ma nga nunku uh.
11 Eg venta hev på dykkar ord og lydde vel på dykkar lærdom, alt med de leita etter ord.
“Nga tuh mislana ac porongo ke komtal sramsram, Oayapa nga tupan ke komtal sukok kas lalmwetmet komtal in orekmakin.
12 Og eg gav nøgje agt på dykk, men ingen sagde Job imot, ingen av dykk gav honom svar.
Ke nga lohang nu kac ah, nga konauk lah komtal munasla sel; Komtal tiana aksutueyela ma Job el fahk ah.
13 Seg ikkje: «Visdom der me fann; Gud slå han ned, folk kann det ikkje.»
Efu ku komtal ku in fahk mu komtal konauk lalmwetmet? Enenuyuk God Elan topkol Job, mweyen komtal tuh koflana topkolla.
14 Han hev’kje tala imot meg, og ei med dykkar ord eg svarar.
Job el tuh kaskas nu sumtal, ac tia nu sik, Tusruktu nga tiana ku in topkol oana ke komtal oru ah.
15 Dei er forstøkte, svarar ikkje, dei vantar ord å føra fram.
“Job, wanginla ma eltal ku in fahk; Wanginna ma eltal ku in sang topuk kom.
16 Treng eg vel venta når dei tegjer og stend der reint forutan svar?
Mea, nga ac srakna tupan ke eltal misla tila sramsram uh? Eltal tu na ac wanginla ma eltal ku in sifilpa fahk.
17 Eg vil og svara, eg for meg, eg vil og segja det eg veit.
Mo. Nga ac sot top luk sifacna nu sum, Ac fahkot ma nga nunku uh.
18 For eg er full av ord til svars; i bringa sprengjer åndi på.
Nga arulana elyala ngan tari sramsram; Nga kofla kutongya kas luk uh.
19 Mitt indre er som innstengd vin, lik nye vinhit vil det sprengjast.
Nga fin tia eis pacl luk in sramsram, Nga ac fokelik oana sie pak in neinyuk wain ma sessesla ke wain sasu.
20 Eg tala vil so eg fær luft, vil opna lipporne og svara.
Nga kofla muteng; enenu na nga in kaskas.
21 Eg ikkje tek parti for nokon og smeikjer ei for nokor mann;
Nga ac fah tia wiwi mwet ke alein se inge; Nga ac tia yukin sie.
22 å smeikja kann eg ikkje med; min skapar elles burt meg reiv.
Nga tia wi yukin mwet, Ac nga fin oru, God El ac sa na in kaiyu.
