Jobs 32
1 Dei tri mennerne svara ikkje Job meir, av di han heldt seg sjølv for rettferdig.
HOOKI iho la keia mau kanaka ekolu i ka olelo aku ia Ioba, no ka mea, ua pono ia i kona maka iho.
2 Men då loga harmen upp hjå Elihu, son åt Barak’el, buziten, av Rams-ætti. Han vart harm på Job, av di han heldt seg sjølv rettferdigare enn Gud.
Alaila hoaia ka inaina o Elihu ke keiki a Barakela o ka Buza, no ka ohana a Rama; ia Ioba i hoaia'i kona inaina, no kona hoapono ia ia iho mamua o ke Akua.
3 Han harmast og på dei tri venerne, av di dei ikkje kunde finna noko svar, og endå dømde Job skuldig.
I kona mau hoalauna ekolu hoi ua hoaia'i kona inaina, no ka mea, aole i loaa ia lakou ka mea e ekemu aku ai, ua hoahewa no nae lakou ia Ioba.
4 For Elihu hadde venta med å tala til Job, av di dei andre var eldre enn han;
A ua kali aku o Elihu ia Ioba i na olelo, no ka mea, ua oi aku ko lakou mau makahiki mamua ona.
5 men då Elihu såg at dei tri mennerne ikkje hadde noko å svara, vart han brennande harm.
A ike aku la o Elihu, aohe mea ma ka waha o keia mau kanaka ekolu e ekemu aku ai, alaila hoaia kona inaina.
6 Og Elihu, son åt Barak’el, buziten, tok til ords og sagde: «Ung er eg etter år å rekna; de derimot er gamle menn. Difor eg blygdest og var rædd å segja til dykk det eg veit.
Olelo aku la o Elihu, ke keiki a Barakela ka Buza, i aku la, He hapa ko'u mau la, a he poe kahiko oukou; Nolaila hopohopo no wau, a makau hoi i ka hoike aku i ko'u manao ia oukou.
7 Eg tenkte: «Åri tala lyt og alderen forkynna visdom.»
I iho la au, E olelo mai ka poe kahiko e pono ai, A e hoike ka poe nona na makahiki he nui i ka naauao.
8 Nei, ånd lyt til hjå menneski; og Allvalds ande gjev deim vit.
He oiaio, o ka Uhane no iloko o ke kanaka: A o ka hanu o ka Mea mana ua hoonaauao ia ia.
9 Dei gamle er’kje alltid vise, kvithærde veit’kje stødt det rette.
Aole naauao na elemakule; Aole hoi e ike ka poe kahiko i ka hooponopono ana.
10 Difor eg segjer: Høyr på meg; eg vil og segja det eg veit.
Nolaila i iho la au, E hoolohe mai ia'u; E hoike aku no hoi au i ko'u manao.
11 Eg venta hev på dykkar ord og lydde vel på dykkar lærdom, alt med de leita etter ord.
Aia hoi, ua kali aku au i ka oukou mau olelo, A hoolohe au i ko oukou hoomoakaka ana, I ka manawa i imi ai oukou i na olelo.
12 Og eg gav nøgje agt på dykk, men ingen sagde Job imot, ingen av dykk gav honom svar.
A ua noonoo au i ka oukou, Aia hoi, aole kekahi o oukou i pane pono aku ia Ioba, A i hoohee aku i kana olelo;
13 Seg ikkje: «Visdom der me fann; Gud slå han ned, folk kann det ikkje.»
O olelo auanei oukou, Ua loaa ia makou ke akamai: Na ke Akua i hooauhee ia ia, aole na ke kanaka.
14 Han hev’kje tala imot meg, og ei med dykkar ord eg svarar.
Aole ia i olelo ku e mai ia'u; Aole no hoi au e olelo aku ia ia me ka oukou mau olelo.
15 Dei er forstøkte, svarar ikkje, dei vantar ord å føra fram.
Ua pilipu lakou, aole lakou i ekemu hou mai: A hooki iho lakou i ka olelo ana.
16 Treng eg vel venta når dei tegjer og stend der reint forutan svar?
A ua kakali aku au, (no ka mea, aole lakou i olelo mai, aka, ku malie iho la, aole i ekemu hou mai; )
17 Eg vil og svara, eg for meg, eg vil og segja det eg veit.
Owau no kekahi e olelo aku i ka'u wahi, E hoike aku hoi au i ko'u manao.
18 For eg er full av ord til svars; i bringa sprengjer åndi på.
No ka mea, ua piha au i na olelo, Ke koi mai nei ia'u ka uhane iloko o'u.
19 Mitt indre er som innstengd vin, lik nye vinhit vil det sprengjast.
Aia hoi, o ko'u opu ua like ia me ka waina i wehe ole ia; E nahae auanei ia e like me na hue ili hou.
20 Eg tala vil so eg fær luft, vil opna lipporne og svara.
E olelo aku no au, i oluolu iho ai au; E wehe ae au i kuu lehelehe, a e ekemu aku.
21 Eg ikkje tek parti for nokon og smeikjer ei for nokor mann;
Ke noi aku nei au, mai ae mai oukou i kuu nana ana ma ko ke kanaka helehelena, Aole hoi au e malimali aku i ke kanaka.
22 å smeikja kann eg ikkje med; min skapar elles burt meg reiv.
No ka mea, aole au i ike e malimali wale aku; E lawe koke aku ia'u ko'u Mea nana i hana.
