Jobs 31

1 Med augo hev eg gjort ei pakt; eg skal’kje skygna etter møy.

Waxaan axdi la dhigtay indhahayga, Haddaba bal sidee baan gabadh u fiirinayaa?

2 Kva gav meg elles Gud der uppe? Kva arv gav Allvald frå det høge?

Waayo, waa maxay qaybta laga helo Ilaaha xagga sare jooga, Iyo dhaxalka laga helo Ilaaha Qaadirka ah oo sarreeya?

3 Kjem ikkje udådsmann i naud? Og illgjersmenn i ulukka?

Sow belaayo uma aha kuwa xaqa daran, Iyo masiibo kuwa xumaanta ka shaqeeya?

4 Ser ikkje han på mine vegar? Tel ikkje han kvart stig eg gjeng?

Isagu sow uma jeedin socodkayga oo dhan? Oo sow ma tirinin tallaabooyinkayga oo dhan?

5 Dersom eg fram med fals hev fare, og foten sprunge etter svik

Haddaan hawo been ah ku socday, Oo ay cagtaydu khiyaano u dheeraysay,

6 - Gud vege meg på rettferds vegt, so han kann sjå eg skuldlaus er! -

(Ha laygu miisaamo miisaan siman, Si Ilaah ku ogaado daacadnimadayda, )

7 Veik mine stig frå vegen av, hev hjarta etter augo gjenge, var det ein flekk på mine hender,

Haddii tallaabadaydu jidka gees uga leexatay, Oo qalbigaygu uu indhahayga raacay, Iyo haddii ay bar ceeb ahu gacmahayga ku dhegtay,

8 so gjev ein annan et mitt såd, og riv mi planting upp med rot!

Markaas anigu aan wax beero, oo mid kale ha cuno, Oo xataa waxa beertayda ka soo baxa ha la wada rujiyo.

9 Let eg min hug av kvinna dåra, sneik eg til grannens dør meg fram,

Haddii qalbigayga ay naagu sasabatay, Oo aan albaabka deriskayga ku ag dhuuntay,

10 so lat mitt viv åt andre mala, og andre yver ho seg bøygje!

Markaas naagtaydu nin kale wax ha u shiiddo, Oo kuwa kale ha ku kor foororsadeen iyada.

11 For dette er ei skjemdarferd, eit brot som dom og straff fortener,

Waayo, kaasu waa dembi baas, Oo waa xumaan ay xaakinnadu ciqaabi lahaayeen,

12 ein eld som eta vil til avgrunns og øydeleggja all mi eiga.

Waayo, kaasu waa dab wax dhammeeya ilaa uu baabbi'iyo, Oo waxa ii soo baxa oo dhan wuu wada rujin lahaa.

13 Vanvyrd’ eg retten åt min træl og trælkvinna i trætta med deim?

Haddaan addoonkayga ama addoontayda dacwadooda quudhsaday, Markay ila mudacayeen,

14 - Kva gjord’ eg då, når Gud reis upp? Kva svara eg, når han meg klaga?

Haddaba bal maxaan samayn doonaa markii Ilaah sara joogsado? Oo markuu i soo booqdose bal maxaan ugu jawaabi doonaa?

15 Dei er som meg i morsliv skapte; ein forma oss i moderfang -

Kii uurka dhexdiisa igu abuuray sow isagana ma abuurin? Oo sow uurka nalaguma dhex samayn?

16 Um eg sagde nei når arming bad, og let enkja gråtande gå burt,

Haddaan miskiin u diiday wax uu doonayay, Ama aan indhaha carmalka illin ka keenay,

17 hev eg mitt brød åleine ete, so farlaus inkje fekk ein bit,

Amase haddaan quudkayga keligay cunay, Oo ayan agoontu wax ka cunin,

18 - nei, far for han eg var frå yngdi, frå morsliv var eg hennar førar -

(Saas ma aha, laakiinse isaga tan iyo yaraantaydii waan koriyey sidii mid aabbihiis koriyo oo kale, Oo tan iyo markaan uurkii hooyaday ka soo baxayna waxaan iyada u ahaan jiray horseed, )

19 Såg eg ein stakar utan klæde, ein fatig utan yverplagg,

Haddaan arkay qof arrad daraaddiis u dhimanaya, Amase sabool baahan oo aan dhar haysan,

20 og so hans lender ei meg signa, og ei mi saueull han vermde,

Hadduusan uurka iiga ducayn, Amase hadduusan isku kululayn dhogorta idahayga,

21 hev eg mot farlaus handi lyft, av di eg medhald fekk i retten:

Caawimaaddaydii oo aan iridda uga jeeday daraaddeed, Haddaan agoon gacantayda u qaaday,

22 Let herdi mi or led då losna, og armen brotna frå sitt bein!

Markaas garabkaygu ha kala fakado, Oo gacantayduna kalagooyska ha ka jabto.

23 For eg var ovleg rædd Guds straff, eg magtlaus stod framfor hans velde.

Waayo, masiibo xag Ilaah ka timid ayaa i cabsiisay, Oo sarraysnaantiisa daraaddeedna anigu waxba ma aanan samayn karin.

24 Um eg mi lit til gullet sette, og voni til det fine gull,

Haddaan dahab rajo ka dhigtay, Oo aan dahabka saafiga ah ku idhi, Kalsoonidayda baad tahay,

25 Gledde eg meg ved auka rikdom, og alt eg vann meg med mi hand,

Haddaan ku reyreeyey maalkayga badan daraaddiis, Iyo waxyaalaha badan oo gacantaydu heshay daraaddood,

26 såg eg på ljoset når det stråla, på månen der han skreid i glans,

Haddaan fiiriyey qorraxda oo dhalaalaysa, Ama dayaxa oo iftiin ku socda,

27 vart hjarta mitt i løyndom dåra, so kyss på hand til deim eg sende,

Oo markaas qalbigayga haddii qarsoodi loo sasabtay, Oo anoo caabudaya aan afkayga gacanta ugu dhunkaday,

28 so var det og straffande brot, då neitta eg min Gud der uppe.

Kaasu weliba waa dembi ay xaakinnadii ciqaabi lahaayeen, Waayo, waxaan daacadlaawe u ahaan lahaa Ilaaha wax walba ka sarreeya.

29 Hev eg meg gledt ved uvens uferd, og jubla når han kom i skade,

Haddaan ku reyreeyey kan i neceb halligaaddiisa, Ama aan aad u farxay markii belaayadu isaga heshay,

30 - men eg let ikkje munnen synda og banna honom ifrå livet -

(Afkayga uma aanan oggolaan inuu ku dembaabo Naftiisa oo aan habaar u weyddiisto; )

31 hev ei mitt husfolk stendigt sagt: «Kven gjekk vel svolten frå hans bord?»

Dadka teendhadayda jooga haddayan isku odhan, Yaa heli kara mid aan hilibkiisa ka dhergin?

32 - Eg let’kje framand natta ute; for ferdamann eg opna døri -

Shisheeyuhu jidka kuma baryi jirin, Laakiinse socotada ayaan albaabbadayda u furi jiray,

33 hev eg som Adam dult mi synd, og løynt mi misgjerd i min barm,

Haddaan xadgudubkaygii daboolay sidii binu-aadmiga oo kale, Anigoo xumaantayda laabtayda ku qarinaya,

34 di eg var rædd den store hop og ottast spott frå ættefrendar, so stilt eg heldt meg innum dører?

Maxaa yeelay, dadka badan waan ka baqay, Oo quudhsiga qaraabaday ayaa i cabsiiyey, Oo saas aawadeed ayaan ku aamusay, oo dibadda uma bixin.

35 Å, vilde nokon høyra på meg! Sjå her er underskrifti mi, lat berre Allvald svara meg! Fekk eg den skrift min motpart skreiv,

Hoogaye haddaan lahaan lahaa mid i maqla! (Bal eeg, waa tan calaamaddaydii, haddaba Ilaaha Qaadirka ahu ha ii jawaabo; ) Yaa i siinaya eedayntii uu cadowgaygu iga qoray!

36 den skulde eg på oksli bera og binda på meg som ein krans

Sida xaqiiqada ah garabkaygaan ku qaadan lahaa, Oo weliba madaxaan ku xidhan lahaa sidii taaj oo kale.

37 eg melde honom kvart mitt stig, og som ein hovding møta honom.

Oo waxaan isaga u sheegi lahaa tirada tallaabooyinkaygu inta ay tahay; Oo waxaan isaga ugu soo dhowaan lahaa sidii amiir oo kale.

38 Dersom min åker klagar meg, og um plogforerne lyt gråta,

Haddii dalkaygu uu iga qayliyo, Oo jeexjeexiisu ay dhammaantood wada ooyaan,

39 åt eg hans grøda ubetalt, tok livet eg av eigarmannen:

Haddaan midhihiisa lacagla'aan ku cunay, Ama aan sabab u noqday in kuwii lahaa ay dhintaan,

40 Lat då for kveite klunger gro, og ugras der eg sådde bygg!» Her endar Jobs tale.

Sarreenka meeshiisii yamaarug ha ka soo baxo, Oo shiciirka meeshiisiina gocondho ha ka soo baxdo. Ayuub erayadiisii way dhammaadeen.