Jobs 31
1 Med augo hev eg gjort ei pakt; eg skal’kje skygna etter møy.
Nagbuhat ako ug kasabotan sa akong mga mata; nganong motan-aw man ako nga adunay kaibog sa usa ka ulay?
2 Kva gav meg elles Gud der uppe? Kva arv gav Allvald frå det høge?
Kay unsa man ang bahin gikan sa Dios sa kahitas-an, ang panulondon gikan sa Gamhanan sa kahitas-an?
3 Kjem ikkje udådsmann i naud? Og illgjersmenn i ulukka?
Nagtuo ako kaniadto nga ang kalamidad alang lamang sa mga tawong dili matarong, ug ang katalagman alang lamang sa magbubuhat ug daotan.
4 Ser ikkje han på mine vegar? Tel ikkje han kvart stig eg gjeng?
Wala ba nakita sa Dios ang akong mga dalan ug giihap ang akong mga lakang?
5 Dersom eg fram med fals hev fare, og foten sprunge etter svik
Kung wala ako naglakaw sa kamatuoran, kung ang akong tiil nagdali ug lakaw padulong sa pagpanglimbong,
6 - Gud vege meg på rettferds vegt, so han kann sjå eg skuldlaus er! -
timbanga ako sa sakto aron nga mahibaw-an sa Dios ang akong baroganan.
7 Veik mine stig frå vegen av, hev hjarta etter augo gjenge, var det ein flekk på mine hender,
Kung ang akong lakang misimang palayo sa husto nga dalan, kung ang akong kasingkasing milakaw sunod sa akong mga mata, kung adunay kahugawan nga mitapot sa akong kamot,
8 so gjev ein annan et mitt såd, og riv mi planting upp med rot!
patamna ako ug ipakaon kini sa uban; sa pagkatinuod, tugoti nga ibton ang ani gikan sa akong uma.
9 Let eg min hug av kvinna dåra, sneik eg til grannens dør meg fram,
Kung nadani ang akong kasingkasing sa ubang babaye, kung naghulat ako sa pultahan sa akong silingan alang sa iyang asawa,
10 so lat mitt viv åt andre mala, og andre yver ho seg bøygje!
tugoti nga mogaling ug trigo ang akong asawa alang sa ubang lalaki, ug tugoti nga ang ubang mga lalaki modulog uban kaniya.
11 For dette er ei skjemdarferd, eit brot som dom og straff fortener,
Tungod kay daotan kaayo kana nga salaod; sa pagkatinuod, mao kini nga salaod ang pahamtangan sa mga maghuhukom.
12 ein eld som eta vil til avgrunns og øydeleggja all mi eiga.
Tungod kay mao kana ang kalayo nga maglamoy sa tanan alang sa Sheol ug magsunog sa tanan nakong ani.
13 Vanvyrd’ eg retten åt min træl og trælkvinna i trætta med deim?
Kung wala nako panumbalinga ang hangyo alang sa hustisya gikan sa akong mga lalaki ug babaye nga sulugoon sa dihang nakiglalis sila kanako,
14 - Kva gjord’ eg då, når Gud reis upp? Kva svara eg, når han meg klaga?
unsa man ang akong buhaton sa dihang makigbatok ang Dios kanako aron pasanginlan ako? Kon moabot siya aron sa paghukom kanako, unsaon ko man siya pagtubag?
15 Dei er som meg i morsliv skapte; ein forma oss i moderfang -
Dili ba ang usa nga nagbuhat kanako sa tagoangkan nagbuhat man usab kanila? Dili ba usa lang man siya nga naghulma kanato sulod sa tagoangkan?
16 Um eg sagde nei når arming bad, og let enkja gråtande gå burt,
Kung akong gipugngan ang mga tawong kabos sa ilang tinguha, o kung ako ang hinungdan nga magdulom ang panan-aw sa biyuda gikan sa mga paghilak,
17 hev eg mitt brød åleine ete, so farlaus inkje fekk ein bit,
o kung nagkaon ako ug gamay unya wala nako gitugotan ang mga walay amahan sa pagkaon usab niini—
18 - nei, far for han eg var frå yngdi, frå morsliv var eg hennar førar -
tungod kay sukad sa akong pagkabatan-on siya nga walay ginikanan nagdako uban kanako ingon nga adunay amahan, ug gigiyahan ko ang iyang inahan, nga usa ka biyuda, gikan sa tagoangkan sa akong kaugalingong inahan.
19 Såg eg ein stakar utan klæde, ein fatig utan yverplagg,
Kung aduna akoy bisan kinsa nga nakita nga namatay tungod sa kakulangon ug bisti, o kung akong nakita nga walay bisti ang nanginahanglan nga tawo,
20 og so hans lender ei meg signa, og ei mi saueull han vermde,
kung ang iyang kasingkasing wala nakapanalangin kanako tungod kay wala siya nasul-oban sa balhibo sa akong mga karnero,
21 hev eg mot farlaus handi lyft, av di eg medhald fekk i retten:
kung akong gialsa ang akong kamot batok sa mga tawong walay amahan tungod kay akong nakita ang akong pagtabang sa ganghaan sa siyudad, hukmi gayod ako!
22 Let herdi mi or led då losna, og armen brotna frå sitt bein!
Unya tugoti ang akong bukton nga matanggal gikan sa abaga, ug tugoti nga mabali ang akong bukton gikan sa buko-buko niini.
23 For eg var ovleg rædd Guds straff, eg magtlaus stod framfor hans velde.
Kay gikahadlokan ko ang kalaglagan gikan sa Dios; tungod sa paghunahuna sa iyang kahalangdon, nabuhat ko unta kadtong mga butanga.
24 Um eg mi lit til gullet sette, og voni til det fine gull,
Kung gihimo nako nga paglaom ang bulawan, ug kung nag-ingon ako sa lunsayng bulawan nga, 'Ikaw ang akong gisaligan',
25 Gledde eg meg ved auka rikdom, og alt eg vann meg med mi hand,
kung nagmaya ako tungod sa kadako sa akong bahandi, kay nakakuha ang akong kamot ug daghang mga kabtangan, hukmi ako!
26 såg eg på ljoset når det stråla, på månen der han skreid i glans,
Kung akong nakita ang adlaw nga nagsidlak, o ang bulan nga naglakaw sa iyang kahayag,
27 vart hjarta mitt i løyndom dåra, so kyss på hand til deim eg sende,
ug kung ang akong kasingkasing nadani sa tago, unya gihalokan nako ang akong kamot sa pagsimba kanila—
28 so var det og straffande brot, då neitta eg min Gud der uppe.
usa usab kini ka sala nga silotan sa mga maghuhukom, tungod kay ako untang isalikway ang Dios sa kahitas-an.
29 Hev eg meg gledt ved uvens uferd, og jubla når han kom i skade,
Kung nagmaya ako sa pagkalaglag ni bisan kinsa nga nasilag kanako o akong gipasidunggan ang akong kaugalingon sa dihang naabtan siya sa katalagman, hukmi ako!
30 - men eg let ikkje munnen synda og banna honom ifrå livet -
Sa pagkatinuod, wala man gani nako gitugotan ang akong baba sa pagpakasala pinaagi sa pagpangayo sa iyang kinabuhi uban ang tunglo.
31 hev ei mitt husfolk stendigt sagt: «Kven gjekk vel svolten frå hans bord?»
Kung ang mga kalalakin-an sa akong tolda wala nakaingon, 'Kinsa man ang makakaplag ug si bisan kinsa nga wala nabusog sa pagkaon ni Job?'
32 - Eg let’kje framand natta ute; for ferdamann eg opna døri -
(bisan ang mga langyaw wala nakapuyo sa plasa sa siyudad tungod kay kanunay nakong ginaablihan ang pultahan alang sa mga magpapanaw), ug kung wala gayod, hukmi ako!
33 hev eg som Adam dult mi synd, og løynt mi misgjerd i min barm,
Kung, sama sa katawhan, gitagoan ko ang akong mga sala, pinaagi sa pagbutang sa akong pagkasad-an sulod sa akong kupo
34 di eg var rædd den store hop og ottast spott frå ættefrendar, so stilt eg heldt meg innum dører?
— tungod kay nahadlok ako sa kadaghanan, kay ang kalagot sa mga pamilya nakapalisang kanako, ug hinungdan nga nagpakahilom ako ug wala nagaadto sa gawas, hukmi ako!
35 Å, vilde nokon høyra på meg! Sjå her er underskrifti mi, lat berre Allvald svara meg! Fekk eg den skrift min motpart skreiv,
O, kung aduna untay maminaw kanako! Tan-awa, ania ang akong pirma; tugoti nga motubag kanako ang Labing Gamhanan! Kung anaa unta kanako ang silot nga gisulat sa akong kaaway!
36 den skulde eg på oksli bera og binda på meg som ein krans
Sigurado nga dayag nako kining pas-anon; sul-obon ko kini ingon nga korona.
37 eg melde honom kvart mitt stig, og som ein hovding møta honom.
Ibutyag ko kaniya ang gidaghanon sa akong mga lakang; mosaka ako ingon nga prinsipe nga walay kahadlok.
38 Dersom min åker klagar meg, og um plogforerne lyt gråta,
Kung mohilak ang akong yuta batok kanako, ug modanguyngoy,
39 åt eg hans grøda ubetalt, tok livet eg av eigarmannen:
kung kaonon ko ang abot niini ug dili kini bayran o ako ang hinungdan nga mawad-an sa kinabuhi ang tag-iya niini,
40 Lat då for kveite klunger gro, og ugras der eg sådde bygg!» Her endar Jobs tale.
tugoti nga motubo ang tunok kaysa trigo ug sagbot kaysa sebada.” Nahuman na ang mga pulong ni Job.
