Jobs 30

1 Men no er eg til spott for deim som yngre er av år enn eg; eg deira feder ikkje fann verdige plass hjå gjætarhunden.

“Kodwa manje bayangiklolodela, amadoda angabantwana kimi, oyise engangingabehlisa ngibelusise izimvu zami.

2 Magtlause er og deira hender, og deira saft og kraft er burte;

Amandla ezandla zabo ayengangisiza ngani mina, ngoba amadlabuzane abo ayesephelile;

3 Dei magre er av naud og svolt, dei gneg i turre øydemarki som alt i går var reine audni,

sebejujukile ngokuswela langendlala, bazula elizweni elomileyo emangweni eyinkangala engelalutho ebusuku.

4 og plukkar melde millom kjørri og hev til føda einerot.

Enkotheni khonale bakha imibhida emunyu, ukudla kwabo kuzimpande zezihlahla.

5 Frå folket vert dei jaga burt, fær tjuvemann slengt etter seg.

Baxotshwa ebantwini bakibo, bathethiswa kungathi babengamasela.

6 Dei gøymer seg i fæle gil, i holor uti jord og fjell;

Kwasekumele bahlale ezihotsheni zezifula ezomileyo, ezimbalwini emadwaleni lemilindini emhlabathini.

7 og millom buskor skrålar dei og samlast under netlerunnar;

Bakhonya phakathi kwezihlahla baququbala ezixukwini.

8 ei ætt av dårar og namnlause som ein helst piskar ut or landet.

Base bengabantu abaphansi abangaselabizo, sebexotshiwe elizweni.

9 No er eg slengjestev for deim, eit ordtak hev for deim eg vorte.

Kodwa manje amadodana abo asengihaya ngengoma; sengiyisiga kubo.

10 Dei styggjest ved meg, held seg burte og sparer ei å sputta på meg.

Bayangenyanya njalo bamela khatshana lami; kabathikazi ukungikhafulela ebusweni.

11 Utan all blygd dei krenkjer meg, hiv av kvart band framfor mi åsyn.

Khathesi njengoba uNkulunkulu eselithukulule idandili lami wangitshaya ngezinhlupheko, sebeklamasa kabasazithinti.

12 Eit utjo reiser seg til høgre, dei spenner mine føter burt, og legg ulukke-vegar mot meg.

Kwesokunene kwami ixuku liyangihlasela; bathiya inyawo zami ngemijibila bakhe imibundu yokungivimbezela.

13 Og stigen min den bryt dei upp og hjelper til med mi ulukka, dei som er hjelpelause sjølv.

Badiliza indlela yami; bayaphumelela ukungibhidliza besithi ‘Akekho ozamsiza.’

14 Som gjenom vide murbrot kjem dei, velter seg fram med bråk og brak.

Bahlasela ingathi bafohlela esikhaleni esivulekileyo; beza bethululeka phezu kwezinqwaba zamanxiwa.

15 Imot meg vender rædslor seg, mi æra elter dei som stormen, mi velferd kvarv som lette sky.

Ukwesaba okukhulu kungiphethe; isithunzi sami sobuntu singathi siphethwe ngumoya, ukuvikeleka kwami kunyamalala njengeyezi.

16 No jamrar seg mi sjæl i meg; usæle dagar held meg fast.

Manje impilo yami isincipha; insuku zokuhlupheka zingibambe nko.

17 Natti gneg mine knokar av meg, min verk, mi pina aldri søv.

Ubusuku bugwaza amathambo ami; lokuqaqamba kobuhlungu bami kakupheli.

18 Ved allmagt vert min klædnad vanstelt, heng tett som skjortekragen kring meg.

Ngamandla akhe amakhulu uNkulunkulu unjengelembu kimi; uyangikhama ngamabheqe entanyeni yami.

19 Han kasta meg i skarnet ned; og eg ser ut som mold og oska.

Ungivoxela edakeni, ngicina sengiluthuli lomlotha.

20 Eg skrik til deg, du svarar ikkje, eg stend der, og du stirer på meg.

Ngikhala kuwe, Oh Nkulunkulu, kodwa kawuphenduli; ngiyasukuma, kodwa uyangikhangela kuphela.

21 Hard hev du vorte imot meg, du stri’r mot meg med veldug hand.

Ungisukela ngesihluku; ungihlasela ngamandla esandla sakho.

22 Du let meg fara burt i stormen, du let meg tynast i hans brus.

Uyangihlwitha ngiphetshulwe ngumoya; ngiphoseke le lale phakathi kwesiphepho.

23 Eg veit du fører meg til dauden, der alt som liver samlast lyt.

Ngiyazi ukuthi uzangilalisa phansi ekufeni, endaweni emiselwe konke okuphilayo.

24 Kven kavar ikkje når han søkk? Kven ropar ikkje ut i fåren?

Ngempela kakho ombeka isandla umuntu oswelayo nxa ekhalela ukusizwa esebunzimeni.

25 Gret eg’kje sjølv med den fortrykte, og syrgde yver fatigmann?

Kangibakhalelanga yini labo abahluphekileyo? Umoya wami kawubazwelanga usizi abayanga na?

26 Eg vona godt, men det kom vondt, eg venta ljos, men myrker kom.

Kodwa ngathi ngilindele ubuhle, kweza ububi; ngathi ngilindele ukukhanya kweza ubumnyama.

27 Det kokar allstødt i mitt indre, ulukkedagen møter meg.

Ukudunguluka ngaphakathi kwami kakukhawuli; insuku zokuhlupheka zingijamele.

28 Svart gjeng eg kring, men ikkje solbrend, eg ris i flokken, skrik um hjelp.

Ngihamba nje ngimnyama kubi, kungesikutshiswa lilanga; ngiyasukuma enkundleni ngicele uncedo.

29 Bror åt sjakalar hev eg vorte, til strussar eg ein frende er.

Sengingumfowabo wamakhanka, umkhula wezikhova.

30 Mi hud er svart og flaknar av; det brenn i mine bein av hite.

Isikhumba sami siba mnyama, siyaxathuka; umzimba wami uyatshisa ngomkhuhlane.

31 Min cither hev eg bytt i sorg, og fløyta mi med gråtar-mål.

Ichacho lami selilungiselwe isililo, lomqangala wami ulindele umkhosi wokukhala.”