Jobs 3

1 Då let Job upp munnen og banna fødedagen sin.

Modo Izay le nanoka-palie t’Iobe namatse i andro’ey,

2 Job tok til ords og sagde:

hoe ty nilañone’ Iobe:

3 «Burt med den dag då eg vart fødd, den natt som sa: «Ein svein er avla!»

Ehe te ho mongoreñe ty andro nahatoly ahiko, naho ty haleñe nanoeñe ty hoe: Inao, niareñe lahilahy.

4 Må denne dag til myrker verta - burtgløymd av Gud i høge himmel - og inkje ljos på honom skina!

Ehe te ho ieñe i andro zay; lonike te tsy ho vazohon’ Añahare boak’ ambone ao, vaho tsy hipisaña’ ty hazavàñe.

5 Lat svarte myrkret honom eiga og skyer seg kring honom samla! Dagmyrkjingar skal honom skræma

Ehe t’ie ho tsepahe’ ty hamoromoroñañe naho ty talinjon-kavilasy; lonike te hitozòhan-drahoñe; ee te hampirevendreveñe aze ze fonga mahamainten-gero’ i àndroy

6 og myrkret gløypa denne natt! Burt med den natt frå årsens dagar, ho kome ei i månads tal!

Le i haleñe zay: hiambotrahan-kamoromoroñañe, tsy hitrao-pirebeke amo andro’ i taoñeio; tsy hizilik’ ami’ty ia’ o volañeo.

7 Ja, aud og tom skal natti verta og ingen fagnad i ho klinga;

Hete! ehe ho beitsiterake i haleñe zay, tsy himoaham-peon-kafaleañe.

8 Dagbannarar skal henne banna, dei som kann mana upp Livjatan,

Ee te hamatse aze o mpamoiñ’ androo, o veka’e hampibarakaoke i fañaneñeio,

9 Og morgonstjernor skal’kje skina; fåfengt ho venta skal på ljoset - augbrunerne av morgonroden -

Ho maieñe abey o vasiañe am-palipalitsieñeo: angao re hipay hazavàñe fa tsy hahatrea; ee t’ie tsy ho sambae’ ty holimaso’ i maraiñey;

10 av di ho ei livsdøri stengde på mor mi, so eg slapp for kval.

amy te tsy narindri’e i lalan-koviñey, naho tsy nakafi’e amo masokoo ty hasotriañe.

11 Kvi døydd’ eg ei i moders liv? Ell’ slokna då eg rett var fødd?

Ino ty tsy nahasimb’ ahy an-koviñe ao? Akore te tsy namoeako fiay te niboloañe?

12 Kvi fanst det kne som mot meg tok; og brjost eg kunde suga ved?

Ino ty nandrambesa’ o ongotseo ahiko? naho o fatroa ninonoakoo?

13 So låg eg still og kvilde no, eg sov og hadde ro og fred

Ie ho nihity ampitsiñañe ao; ho niroro naho nitofa avao,

14 hjå kongar og hjå fyrstar, som til gravstad pyramider bygde,

mindre amo mpanjakao naho o mpisafiri’ ty tane toio, o mamboatse hakoahañe ho am-bata’eo;

15 hjå hovdingar som åtte gull og fyllte sine hus med sylv;

naho o ana-donak’ amam-bolamenao, o mameno akiba am-bolafotio:

16 ell’ ufødd var eg ikkje til, lik born som aldri ljoset såg.

hera ho nanahake ty tsi-ambolañe naetake, anak’ ajaja niboloañe mboe lia’e tsy nahatrea hazavàñe.

17 Der rasar ei dei vonde meir; der kviler dei som trøytte er;

Ao ty fitroara’ o lo-tserekeo amo firohandroha’eo; ao ka ty fitofà’ o màmakeo.

18 og fangarne er trygge der; dei høyrer ingen drivar meir.

Mitraok’ am-pierañerañañe o mpirohio, tsy mahajanjiñe ty fiarañanaña’ i mpamorekekey.

19 Der stor og liten like er, og trælen fri for herren sin.

Ao ty bey naho ty kede: vaho votsotse amy talè’ey ty ondevo.

20 Kvi gjev han ljos til den som lid, og liv til deim som gremmer seg,

Ino ty añomezan-kazavàñe ty misotry, naho ty haveloñe amo mafaitse añ’ova’eo?

21 som fåfengt stundar etter dauden, og søkjer han som løynde skatt,

ze mitama hihomake, fe tsy avy, ie tsikaraheñe mandikoatse o vara mietakeo;

22 som gled seg, ja, som jublar høgt, og fegnast når dei finn ei grav -

o mandia taroba naho mirebeke t’ie nahatendreke kiborio?

23 til mannen som ei finn sin veg, som Gud set fast og stengjer inne?

[Ino ty anoloran-kazavàñe] amy t’indaty nietahan-dalañe, ie nigoloboñen’Añahare?

24 Min sukk hev vorte daglegt brød, og klaga mi som vatnet strøymar.

Misolo ty fihinanako ty fiselekaiñako, vaho midoañe hoe rano ty fitoreoko.

25 Meg råkar det eg ottast fyre; det som eg ræddast, hender meg.

Amy te mifetsak’ amako o mampangebahebak’ ahikoo, naho mivovo amako i ihembañakoy,

26 Snaudt fær eg fred, snaudt fær eg ro, snaudt lindring - so kjem uro att.»

tsy mierañeran-draho, tsy mipendreñe, tsy mitsiñe fa pok’eo ty hekoheko.