Jobs 29
1 Då heldt Job fram med talen sin og sagde:
Iyyoob haasaa isaa itti fufee akkana jedhe:
2 «Å, var eg som i fordums måna’r, som den gong Gud mi verja var,
“Ani jiʼoota darban, bara Waaqni na eege sana akkamin hawwa ture,
3 då yver meg hans lampa skein, som lyste meg i myrkret fram,
yeroo ibsaan isaa mataa koo irratti ife, anis ifa isaatiin dukkana keessa darbee yeroon deeme,
4 slik som eg var i mogne manndom, då Gud var ven i huset mitt,
yeroo ani nama jabaa ture, yeroo michummaan Waaqaa mana koo eebbise,
5 då Allvald endå med meg var, og mine born eg kring meg såg,
yeroo Waaqni Waan Hunda Dandaʼu na wajjin ture, yeroo ijoolleen koo naannoo koo turan,
6 då eg i fløyte foten tvådde, og olje rann av fjellet nær meg,
yeroo daandiin koo dhadhaadhaan jiifame, yeroo kattaanis laga zayitii ejersaa naaf yaase.
7 då eg til porten steig i byen, og sessen min på torget tok!
“Yeroo ani gara karra magaalaatti gad baʼee oobdii sabaa keessa barcuma koo irra taaʼe,
8 Ungdomen såg meg, løynde seg; dei gamle reiste seg og stod;
dargaggeeyyiin na arganii karaa irraa goru; maanguddoonnis kaʼanii dhaabatu ture;
9 hovdingar stogga midt i talen og lagde handi på sin munn;
hangafoonni sabaa dubbii afaanitti qabatanii harka isaanii afaan irra kaaʼatu ture;
10 og røysti tagna hjå dei gjæve, og tunga seg til gomen kleimde;
sagaleen namoota bebeekamoo hin dhagaʼamu ture; arrabni isaaniis laagaa isaaniitti ni maxxana ture.
11 dei som meg høyrde, sælka meg, og dei som såg meg, vitna for meg.
Namni na dhagaʼu kam iyyuu na jaja; kanneen na arganis na galateeffatu ture;
12 Eg berga arming når han ropa, og farlaus som var utan hjelp;
ani hiyyeessa gargaarsa barbaachaaf booʼu, nama abbaa hin qabne kan namni isa gargaaru tokko iyyuu hin jirre fureeraatii.
13 velsigning fekk eg frå forkomne, og enkjor fekk eg til å jubla.
Namni duʼuu gaʼe na eebbiseera; ani akka garaan haadha hiyyeessaa gammachuun ililchus godheera.
14 Rettferd var min, eg hennar bunad; rett var mi kappa og mi kruna.
Qajeelummaa akka uffata kootti uffadheera; murtiin qajeelaan immoo uffata koo fi marata mataa koo ture.
15 Eg for den blinde auga var, og føter var eg for den halte.
Ani nama jaameef ija, okkolaaf immoo miilla taʼeen ture.
16 Ein far eg var for fatigfolk; eg for ukjende saki granska.
Ani rakkataadhaaf abbaan ture; nama ormaatiif illee nan falman ture.
17 På brotsmann tennerne eg knekte, reiv fengdi utor gapet hans.
Qarriffaa nama hamaa nan cabse; waan inni qabates afaan isaatii buuseera.
18 Eg sagde: «I reiret skal eg døy, med dagar talrike som sand.
“Ani akkana jedheen yaadee ture; ‘Manuma koo keessattin duʼa; barri jireenya kootiis akkuma cirrachaa baayʼata.
19 Til roti mi skal vatnet trengja, dogg bu ved natt på greini mi;
Hiddi koo gad fagaatee bishaan qaqqaba; fixeensis halkan guutuu dameewwan koo irra bula.
20 mi æra held seg frisk hjå meg, bogen vert ny handi mi.»
Ulfinni koo na keessatti haaraa taʼee jiraata; iddaanis harka koo keessatti haaromfama.’
21 Dei høyrde ventande på meg, og lydde stilt på rådi mi.
“Namoonni calʼisanii gorsa koo eeggachaa abdiidhaan na dhaggeeffatu.
22 Og ikkje la dei mot mitt ord, min tale draup ned yver deim.
Erga ani dubbadhee booddee isaan deebiʼanii hin dubbanne; dubbiin koos akka gaariitti gurra isaanii seena ture.
23 På meg dei bia som på regn, ja, som vårregn opna munnen.
Isaan akkuma nama bokkaa eeggatuutti na eeggatan; dubbii koos akkuma bokkaa arfaasaa dhugan.
24 Eg smilte til mismodige, mitt andlit fekk dei ikkje myrkt.
Yeroo ani isaaniif seequtti isaan hin amanne; ifni fuula koos isaaniif waan guddaa ture.
25 Når eg deim vitja, sat eg fremst, sat som ein konge i sin herflokk, lik ein som trøystar syrgjande.
Ani karaa isaaniif filee akka hangafa isaaniitti nan taaʼe; akka mootii loltoota isaa gidduu jiraatuutti nan jiraadhe; ani akka nama warra booʼan jajjabeessuus taʼe.
